ای خفته دراین سرای فانی
برخیز که رفت زندگانی
عمرت بچهل رسید و ترسم
در جهل چو کودکان بمانی
پیرانه سر از خدا طلب کن
علمی که ترا دهد جوانی
وان علم کجا کنی تو معلوم
تا ابجد عشق را نخوانی
صد حرف ز نقطه شناسی
گر علم شریف عشق خوانی
بی معرفت خدای هیچست
هم علم بیان و هم معانی
از دفتر فضل اوست حرفی
این چار کتاب آسمانی
چون قدرت فضل خویش ظاهر
میخواست بانسی و بجانی
نقش دو جهان و کاف و نونی
بنمود عیانی و نهانی
ای کرده طمع بدیدن او
گر خام نه ز پختگانی
با دیده دل توانیش دید
کز دیده سر نمی توانی
رب ارنی چو گفت موسی
بشنید جواب لن ترانی
زان پیش که بایدت سبک رفت
در طاعت او مکن گرانی
جز معرفتش دلا فرو شوی
چون نور کتاب نکته دانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی از جمله گذر عمر، جستجوی علم و معرفت، و توجه به شناخت خداوند می‌پردازد. شاعر از فردی که در خواب و غفلت است می‌خواهد بیدار شود و به دنبال کسب علم و معرفت برود تا از جهل و نادانی خارج شود. او تأکید می‌کند که علم حقیقی تنها از عشق و معرفت خداوند به دست می‌آید و بدون این شناخت، علم معنایی ندارد. همچنین، اشاره می‌کند که باید در طاعت خداوند سبکتر حرکت کرد و به دنبال درک عمیق‌تر از زبان عشق و هویت الهی بود. در نهایت، شاعر بر اهمیت نداشتن طمع و دسترسی به خداوند از طریق دل تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که در این دنیای مُدّبر خوابیده‌ای، بیدار شو! که عمر و زندگی به سرعت در حال سپری شدن است.
هوش مصنوعی: زندگی‌ات به چهل سالگی نزدیک شده، اما نگرانم که همچنان در نادانی بمانی مانند کودکان.
هوش مصنوعی: در روزهای پایانی عمر، از خدا بخواه که به تو دانشی عطا کند که باعث renewal و جوانی روحی و ذهنی‌ات شود.
هوش مصنوعی: و آن دانش که باید به دست آوری، معلوم نخواهد شد مگر اینکه الفبای عشق را یاد بگیری.
هوش مصنوعی: اگر به نکات ریز و عمیق عشق توجه کنی و از آن علم بیاموزی، به دانش و فهم بالایی دست خواهی یافت.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خداشناسی و دانایی نپردازد، دانسته‌ها و معانی او هیچ ارزشی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: این چهار کتاب آسمانی، بی‌تردید، نشانه‌ای از دانش و رحمت بی‌انتهای او هستند.
هوش مصنوعی: وقتی که قدرت و فضل خود را به نمایش گذاشت، به نرمی و با جان و دل به سراغ آن آمد.
هوش مصنوعی: دو جهان را به وضوح نشان دادند، هم آشکار و هم پنهان.
هوش مصنوعی: ای کسی که به دیدن او امید داری، اگر هنوز خام و نپخته هستی، چطور انتظار داری که به مقامات پخته و فهمیده برسید؟
هوش مصنوعی: با چشم دل می‌توانی چیزها را ببینی، در حالی که با چشم ظاهر ممکن است نتوانی آن را درک کنی.
هوش مصنوعی: خداوند به موسی گفت: "من را نخواهی دید"، و این را موسی متوجه شد.
هوش مصنوعی: قبل از آن که به سوی او بروی، در بندگی و اطاعتش سنگینی نکن.
هوش مصنوعی: فقط با شناخت و درک عمیق از حقیقت می‌توان به عمق مسائل پی برد، مانند نوری که از یک کتاب می‌تابد و نکات دقیق آن را روشن می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن جنگی مرد شایگانی
معروف شده به پاسبانی
در گردنش از عقیق تعویذ
بر سرش کلاه ارغوانی
بر روی نکوش چشم رنگین
[...]
ای چشم و چراغ آن جهانی
وی شاهد و شمع آسمانی
خط نو نبشته گرد عارض
منشور جمال جاودانی
بی دیده ز لطف تو بخواند
[...]
عشقست نشان بی نشانی
از خود چو برون شوی بدانی
ای غایت عیش این جهانی
ای اصل نشاط و شادمانی
گر روح بود لطیف روحی
ور جان باشد عزیز جانی
گفتی که چگونه‌ای تو بی‌ما
[...]
تا بشنیدم که ناتوانی
دلتنگ شدم چنانکه دانی
گفتم شخصی بدان لطیفی
افسوس بود به ناتوانی
افتاد ز هاتفی به گوشم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.