ز گل و گلاب و ز لاله پیاله می جویم
وزین دو نیز شراب دوساله میجویم
هنر اگر نبود زاهدا نباشد عیب
می و پیاله ز گل دور لاله میجویم
نثار تا کنمش دامنی ز مروارید
ز ابر دیده سرشگی چو ژاله میجویم
بیاد چهره گلفام و خط زنگارش
مدام ماه شب افروز هاله میجویم
ببانگ چنگ چو حافظ همیشه گوید نور
که من نسیم حیات از پیاله میجویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیباییهای گل و گلاب و لاله صحبت میکند و به دنبال شراب دوساله میگردد. او میگوید اگر هنری وجود نداشت، عیب نیست، زیرا او پیاله و شراب را از گل و لاله میجوید. شاعر خواستار نثار کردن دمی پر از مروارید است و به یاد چهره زیبا و خط دلکش کسی دائم به دنبال روشنایی و خوشی است. او با صدای ساز حافظ، میگوید که همواره در پی زندگی و شور و حال از پیاله است.
هوش مصنوعی: من از گل، گلاب و لاله پیالهای میسازم و از این دو نیز شراب دو سالهای طلب میکنم.
هوش مصنوعی: اگر هنری نبود، زاهدی هم وجود نمیداشت. من عیب می و جام را از دور روی لاله میجویم.
هوش مصنوعی: میخواهم دامنم را از مرواریدهایی که از چشمم جاری میشود پر کنم، مانند قطرات باران که به دنبال آنها میروم.
هوش مصنوعی: در یاد چهره زیبا و خط زیبای او هستم و همیشه به دنبال هالهای از نور و نورانی شب میگردم.
هوش مصنوعی: حافظ همواره با صدای چنگ میگوید که من همچون نسیم حیات، در جستوجوی نور از داخل پیاله هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.