روی تو که رشگ آفتابست
از رشگ دل آفتاب آبست
در برقع زلف ماه رویت
تابنده چو مهر در سحابست
نرگس ز حیای چشم جادوت
پیوسته چو بخت من بخوابست
سنبل ز هوای زلف هندوت
سرتا بقدم به پیچ و تابست
پیمانه که داده کام مستان
از لعل لب تو کامیابست
بوسیدن لعل نوشخندت
درکام مرا چو شهد نابست
چون ماهی دور مانده ازآب
دل بیتو مرا در اضطرابست
ابروی تو اینچنین کماندار
از تیر دعای مستجابست
با عشق وجود عقل هیچست
کان بحر محیط و این سرابست
هر فرد از این غزل که بینی
از دفتر نور انتخابست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذبه معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر طبیعی، چهره معشوق را تشبیه می‌کند به آفتاب و ماه، و زلف و چشمان او را منبع حیا و جذابیت می‌داند. همچنین از تأثیر عمیق عشق بر دل و عقل صحبت می‌کند، به گونه‌ای که عشق از عقل فراتر می‌رود و تمامی دلایل را بی‌ارزش می‌سازد. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که هر دوبیتی از این غزل به نوعی انتخابی از نور و زیبایی است.
هوش مصنوعی: چهره تو مانند آفتاب است و به خاطر زیبایی‌ات، دل‌ها به شدت برای تو حس حسادت و عشق دارند.
هوش مصنوعی: زیبایی و درخشندگی زلف‌های تو مانند نوری است که ماه در میان ابرها منتشر می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمان زیبا و ناز تو همیشه مانند بخت من که به خواب رفته است، حیا و شرم دارند.
هوش مصنوعی: سنبل به خاطر زیبایی و بوی زلف معشوق هندو، از سر تا پا در حال ناز و چرخش است.
هوش مصنوعی: پیمانه‌ای که از لب‌های سرخ تو به مستان داده می‌شود، به آنها شادی و خوشبختی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: بوسیدن لب‌های تو برای من همچون نوشیدن شهد خالص و شیرین است.
هوش مصنوعی: دلم برای تو نگران و بی‌تاب است، مثل ماهی که از آب دور مانده و بی‌قراری می‌کند.
هوش مصنوعی: ابروی تو به قدری زیبا و خوش‌قامت است که انگار کمانداری پس از پرتاب تیری از دعای خود به هدف نشسته است.
هوش مصنوعی: عشق موجب می‌شود که عقل و دانش به اندازه‌ای بی‌اهمیت شوند، زیرا عشق مانند دریایی وسیع است و عقل تنها یک سراب به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: هر کسی که این غزل را می‌بیند، باید بداند که از مرز نور و آگاهی انتخاب شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وان مادر تو که در نقابست
او هم ز غمت چو من خرابست
موجیم و حباب هر دو آبست
آبست که صورت حبابست
آن کس که خیال غیر بندد
نقش غلطست و خود به خوابست
موجست و حباب هر دو یک آب
[...]
از نور کمال کامیابست
گویی فرزند آفتابست
یار از دل زار پر حسابست
اوراق کباب ازین کتابست
رویت همه آتشست و آبست
مویت همه حلقه است و تابست
فصل گل و وقت صبح برخیز
ای چشم دلم چه وقت خوابست
بگشای ز هم هلال ابروی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.