گنجور

 
ادیب الممالک

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «باز بهم آن پری طره طرار زد» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
ج
د
ر
ز
س
ش
ف
گ
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱ - در برانگیختن ایرانیان و وطن پرستان بر ضد تقسیم ایران فرماید: چند کشی جور این سپهر کهن را

شماره ۲ - در نکوهش سپاهیان روس تزاری هنگام توپ بستن بگنبد امام هشتم فرماید: خراب کردند این قوم ملک ایران را

شماره ۳: بشارت باد سلطان غری را

شماره ۴ - در حماسه و نکوهش زمامداران ایران هنگام توپ بستن سپاهیان تزاری روس به بارگاه امام هشتم فرماید: تا به دارالملک عزلت گشته ام فرمانروا

شماره ۵ - چکامه: نظاره کن بدایع گردون را

شماره ۶: با خلق چون حدیث کنم ز این ستاره‌ها

شماره ۷ - در نکوهش حاج آقا محسن عراقی گوید: شها ببین عمل عالم مکرم را

شماره ۸ - در ستایش امیر نظام گروسی فرماید: چو در خواب شد دیده پاسبان‌ها

شماره ۹: چون مرد پیشه کرد شکیب و ثبات را

شماره ۱۰: ای شده در ره پی پذیره دارا

شماره ۱۱ - احزاب سیاسی: خدا رحمت کند مرحوم حاجی میرزاآقاسی را

شماره ۱۲ - در ستایش بیطرفی ایران هنگام جنگ عمومی و نکوهش همسایگان جنوبی و شمالی «انگلیس و روس » فرماید: همتی ای ناخدا کرم کن و دریاب

شماره ۱۳ - در عید سعید فطر ۱۳۱۲ در کرمانشاه: نماز شام کز قندیل کوکب

شماره ۱۴ - مطلع دوم: که میرا گوئیا راندند امشب

شماره ۱۵ - چکامه: شاد باش ای مجلس ملی که بینم عنقریب

شماره ۱۶ - در هنگام ورود سپاه روس تزاری به خراسان و آذربایجان و بدار آویختن احرار ایران فرماید: بامدادان خیل مرغان در چمن با عندلیب

شماره ۱۷ - کنگره آسمان در برج دلو: شامگهی کز افق گشت نهان آفتاب

شماره ۱۸ - تجدید مطلع: کای شه والاگهر وی مه مالکرقاب

شماره ۱۹ - چکامه آفتاب: چند سائی زر بر این پیروزه طاق ای آفتاب

شماره ۲۰: سپیده دم چو در آغاز سال و ماه عرب

شماره ۲۱ - چکامه: در سه موقع کار نتوان با تهور یا شتاب

شماره ۲۲: زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو

شماره ۲۳ - قصیده: چو بانوی شب از آن زلفکان پر خم و تاب

شماره ۲۴ - بشهر قم پس از تسطیح راه فرماید: ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب

شماره ۲۵: امروز که حقرا پی مشروطه قیام است

شماره ۲۶ - در انتقاد اوضاع و اشخاص عدلیه وقت فرماید: فضا و ساحت عدلیه یارب از چپ و راست

شماره ۲۷: باغ پیروز و چمن پدرام است

شماره ۲۸: گویند فریدون چو شدش کار جهان راست

شماره ۲۹ - بمناسبت جنگ روس و ژاپن و غلبه ژاپن در تهییج ایرانیان فرماید: غرض ز انجمن و اجتماع جمع قواست

شماره ۳۰ - در میلاد حضرت مهدی موعود قائم آل محمدعج سروده است: روز میلاد شهی راد و عظیم الشانست

شماره ۳۱: ای دوخته بر قد تو دیبای صدارت

شماره ۳۲: تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت

شماره ۳۳: چو شد چهره شاهد صبح ابلج

شماره ۳۴: در این زمانه که یکسر جهانیان خرسند

شماره ۳۵: خدای عزوجل بر جهانیان بخشود

شماره ۳۶: تا شه افلاکیان نوبت پیکار زد

شماره ۳۷ - المطلع الثانی: باز بهم آن پری طره طرار زد

شماره ۳۸ - المطلع الثالث: تا به ورق دست میر کلک درربار زد

شماره ۳۹: حکایتی ز ملوک سلف شنیدستم

شماره ۴۰ - صلحیه بلد: روزی ز جور خصم ستمگر ظلامه ای

شماره ۴۱: خجسته بادا بر آفتاب کشور جود

شماره ۴۲: روز دوشنبه دهم شعبان بود از سال هزار و سیصد و هشت ...

شماره ۴۳: ماه رمضان روی نهان کرد اگر چند

شماره ۴۴: این نبینی که چو هنگام بهار آید

شماره ۴۵: ز آمدن فرودین و رفتن اسفند

شماره ۴۶: این قصیده را نگارنده اوراق محمدصادق الحسینی ...

شماره ۴۷: ای ترک پارسی‌سخن خلخی‌نژاد

شماره ۴۸: مزینیه، کنون رونقی دیگر دارد

شماره ۴۹ - در مدح مولای متقیان حضرت علی علیه السلام: بسی جستم نشان از اسم اعظم

شماره ۵۰ - در قدردانی از مردم وطن‌خواه و تهیج جوانان وطن: تا زبر خاکی ای درخت برومند

شماره ۵۱ - چکامه وطنی: ای عنبرین فضای صفاهان ز من درود

شماره ۵۲: جهان جوان شد و عمر دوباره باز آورد

شماره ۵۳ - در نکوهش عین الدوله: ز بسکه از دل مردم همی برآید دود

شماره ۵۴: مژده ای دل که ز ره قافله داد آمد

شماره ۵۵ - مرثیه مجلس پس از بمباردمان به حکم محمدعلی میرزای مخلوع: رؤس دولت، شیوخ ملت، ببازی ایران، خراب گردید

شماره ۵۶ - هنگام شکستن دست ملک الشعراء بهار در آغاز جنگ عمومی و مهاجرت فرماید: شکست دستی کز خامه بس نگار آورد

شماره ۵۷: دوش خواندم در کتابی کز در اندرز و پند

شماره ۵۸: برادران بجهان اعتمادکی شاید

شماره ۵۹ - قصیده فکاهی: دوش از برای خدمت خان عزیز راد

شماره ۶۰: چو شاه دانا دارد وزیر دانشمند

شماره ۶۱: ایا نسیم سحر پا بنه بتارک فرقد

شماره ۶۲ - در مرثیه قتل ناصرالدین شاه و جلوس مظفرالدین شاه: جای آن دارد که گردون اندرین غم خون ببارد

شماره ۶۳: شاه از تبار خویش وزیر اختیار کرد

شماره ۶۴: چو بخت خفت و قضا چیره تیره شد اختر

شماره ۶۵ - ملحقات: از این مقدمه ز آن پس که یافت آگاهی

شماره ۶۶ - انتهی: چو بی وجود خداوندگار آسایش

شماره ۶۷: کمال مرد بفضل است و مردمی و هنر

شماره ۶۸: دانا کبود بنزد مردم هشیار

شماره ۶۹: بارها خواندم ز قول مصطفی اندر خبر

شماره ۷۰: دی در هوای صحبت یاران غمگسار

شماره ۷۱ - این چند بیت از آخر یک قصیده بدست آمد: نگین خاتم جم داشت لعل فرخ تو

شماره ۷۲: دیدم بخواب دوش درختی خجسته فر

شماره ۷۳: خسرو شرق سوی غرب همیکرده سفر

شماره ۷۴: کشور خاور شده است خسته و بیمار

شماره ۷۵: امام عصر چراگه به چاه گاه به غار

شماره ۷۶: زلال خضر کزان تشنه ماند اسکندر

شماره ۷۷: روزی که بیست و چهارم ذی الحجه از سال هزار و سیصد ...

شماره ۷۸ - مطلع دوم: کای همایون تو سنت در حمله چون کحل و عرار

شماره ۷۹ - برسم مطایبه خطاب بوزیر عدلیه وقت: درد پا مربنده ات را ساخت بیحال ای وزیر

شماره ۸۰: کان التوانی انکح العجز بنته

شماره ۸۱: ای مولد فرخنده دارای جهاندار

شماره ۸۲: به حق تاج فلک سای شاه مهر سریر

شماره ۸۳: چو مرد بست بفرمان کردگار کمر

شماره ۸۴ - قصیده وطنی در ۱۳۱۹: تا کی ای شاعر سخن پرداز

شماره ۸۵ - قصیده در تهنیت نوروز: هژیر و نغز و خوش ای باد نوبهار بوز

شماره ۸۶: می طهور نیاید مرا بکار امروز

شماره ۸۷: در صف بستان نسیم گشت مهندس

شماره ۸۸: مه من که خورشید گردون غلامش

شماره ۸۹: چو زد تکیه بر تخت سلطان دانش

شماره ۹۰ - از زبان حبیب الله خان نامی بسردار منصور نگاشته: ای بسته پس طاعت یزدان کمر خویش

شماره ۹۱ - قصیده ناتمام: گفتم تو کیستی کاین احسان به من نمودی

شماره ۹۲: در کاروان نواخت درای آهنگ

شماره ۹۳ - چند بیت از یک قصیده ناتمام مانده بخط استاد: مرا وزارت عدلیه از نخستین بار

شماره ۹۴ - در نکوهش محمدعلی میرزای مخلوع هنگام بستن و کشتن مشروطه خواهان در باغ شاه تهران: چو شه به دامن جادو و جنبل آرد چنگ

شماره ۹۵: مرا بخانه درون کودکی بسن دو سال

شماره ۹۶ - مطلع ثانی: که ای سفینه دستت خزینه آمال

شماره ۹۷: چو شد بردالعجوز از چرخ نازل

شماره ۹۸ - چکامه: از عدل خویش قائمه ای ساخت ذوالجلال

شماره ۹۹: مرا سیر سپهر از روز اول

شماره ۱۰۰: خدای جل جلاله برای اسمعیل

شماره ۱۰۱: باز بگشود صبا دست ستم

شماره ۱۰۲: ای صبا گر رهت افتاد بر آن گوشه بام

شماره ۱۰۳: چو مرد گیرد بعد از رضا ره تسلیم

شماره ۱۰۴: به چراگاه چو در شد سپه انجم

شماره ۱۰۵: بسی جستم نشان از اسم اعظم

شماره ۱۰۶ - چکامه: مرد چو باشد بوقت کار هراسان

شماره ۱۰۷: برآمد بامدادان مهر روشن

شماره ۱۰۸: مردی بر آن سزد که کند عزم را متین

شماره ۱۰۹ - در نکوهش حسودان: خرد پیر گفته بود که من

شماره ۱۱۰ - چکامه: وقتی پسرم عیسی را که آنوقت دو سال و دو ماه از سنش ...

شماره ۱۱۱ - چکامه: روز یکشنبه دویم ماه ربیع الثانی سال یکهزار و سیصد ...

شماره ۱۱۲: همی بداد زر و گنج سیم وی بخرید

شماره ۱۱۳ - چکامه: وقت خروش خروس و بانک مؤذن

شماره ۱۱۴: ای خزیده درین سرای کهن

شماره ۱۱۵: ببال ای تخت افریدون بناز ای تاج نوشروان

شماره ۱۱۶: ای مانده دیر در سفر و دور از وطن

شماره ۱۱۷: بماند نام کسان از دو چیز جاویدان

شماره ۱۱۸ - چکامه: طهماسب خداوند راستین

شماره ۱۱۹ - مرثیه: فغان ز گردش این چرخ کوژپشت کهن

شماره ۱۲۰ - در نکوهش بعضی از وزرای وزرانگیز آغاز مشروطیت: به ایران از اروپا گشت روشن

شماره ۱۲۱: برآمد بانک یا بشری بگردون

شماره ۱۲۲: دو ماه چارده امشب بطالع میمون

شماره ۱۲۳: بگشود باغبان در فردوس در چمن

شماره ۱۲۴ - قطعه: از دو چشمم آب یکسر گشته جاری خون ز یکسو

شماره ۱۲۵: ز اصل پاک و نژاد بلند و طبع نکو

شماره ۱۲۶: به نوروز از نسیم عنبرین بو

شماره ۱۲۷: آفتاب آمد سریر آسمان را پادشاه

شماره ۱۲۸: باد نوروزی ز روی گل نقاب انداخته

شماره ۱۲۹: تا ساقی میخوارگان، در جام صهبا ریخته

شماره ۱۳۰ - المطلع الثانی: ای بر کمر زنار سان زلف چلیپا ریخته

شماره ۱۳۱ - المطلع الثالث: آمد به صد شوخی ز در ترکی که خون‌ها ریخته

شماره ۱۳۲ - المطلع الرابع: تا میر خون دشمنان بر خاک هیجا ریخته

شماره ۱۳۳ - نکوهش نجدالسلطنه: در خراسان میرزا صدرای نجدالسلطنه

شماره ۱۳۴ - در ذم وزیر داخله: هر که می بینی تو برگرد وزیر داخله

شماره ۱۳۵ - در تسلیت فرماید: نگار من تن سیمین خود برخت سیاه

شماره ۱۳۶: مرا بروز غدیر آن پریوش دلخواه

شماره ۱۳۷: تبارک الله از این نغزنامه دلخواه

شماره ۱۳۸ - حکایت: گویند از خراسان شد تاجری روانه

شماره ۱۳۹ - در مدح محمد ولیخان نصرالسلطنه: تا که روز از هفته و هفته ز مه ماه از سنه

شماره ۱۴۰: ای دل چو ز تن کاهی در جان بفزائی

شماره ۱۴۱: این چکامه را در بیست و پنجم محرم یکهزار و سیصد و ...

شماره ۱۴۲: طوبی و همایونا کاندر صف دنیا

شماره ۱۴۳: قصه گیسوی لعبتان طرازی

شماره ۱۴۴: ماه رمضان بنهفت آن چهره نورانی

sunny dark_mode