حرف آخر قافیه

شماره ۱: احسنت و زه ای نگار زیبا

شماره ۲: جمالت کرد جانا هست ما را

شماره ۳: بنده یک دل منم بند قبای ترا

شماره ۴: باز بر عاشق فروش آن سوسن آزاد را

شماره ۵: باز تابی در ده آن زلفین عالم سوز را

شماره ۶: می ده ای ساقی که می به درد عشق آمیز را

شماره ۷: جاودان خدمت کنند آن چشم سحر آمیز را

شماره ۸: انعم‌الله صباح ای پسرا

شماره ۹: ساقیا می ده که جز می نشکند پرهیز را

شماره ۱۰: در ده پسرا می مروق را

شماره ۱۱: چند رنجانی نگارا این دل مشتاق را

شماره ۱۲: مرد بی حاصل نیابد یار با تحصیل را

شماره ۱۳: ساقیا دل شد پر از تیمار پر کن جام را

شماره ۱۴: ساقیا دانی که مخموریم در ده جام را

شماره ۱۵: من کی‌ام کاندیشه تو هم‌نفس باشد مرا؟

شماره ۱۶: نیست بی دیدار تو در دل شکیبایی مرا

شماره ۱۷: ای به بر کرده بی وفایی را

شماره ۱۸: مرحبا مرحبا برای هلالا

شماره ۱۹: ای همه خوبی در آغوش شما

شماره ۲۰: ای ز عشقت روح را آزارها

شماره ۲۱: ای از بنفشه ساخته بر گل مثال‌ها

شماره ۲۲: ما باز دگرباره برستیم ز غم‌ها

شماره ۲۳: فریاد از آن دو چشمک جادوی دلفریب

شماره ۲۴: از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب

شماره ۲۵: ای لعبت صافی صفات ای خوشتر از آب حیات

شماره ۲۶: دوش مرا عشق تو ز جامه برانگیخت

شماره ۲۷: این رنگ نگر که زلفش آمیخت

شماره ۲۸: تا نقش خیال دوست با ماست

شماره ۲۹: از عشق روی دوست حدیثی به دست ماست

شماره ۳۰: ای مسلمانان مرا در عشق آن بت غیرت‌ست

شماره ۳۱: ماهرویا در جهان آوازه آواز تست

شماره ۳۲: تا گل لعل روی بنمودست

شماره ۳۳: این چه جمالست و ناز کز تو در ایام تست

شماره ۳۴: تا هلاک عاشقان از طره شبرنگ تست

شماره ۳۵: ماه شب گمرهان عارض زیبای تست

شماره ۳۶: بر دوزخ هم کفر و هم ایمان تراست

شماره ۳۷: تا بدیدم بتکده بی بت، دلم آتشکده‌است

شماره ۳۸: ای صنم در دلبری هم دست و هم دستان تراست

شماره ۳۹: هر زمان از عشق جانانم وفایی دیگرست

شماره ۴۰: راه عشق از روی عقل از بهر آن بس مشکل‌ست

شماره ۴۱: ای پر در گوش من ز چنگت

شماره ۴۲: توبه من جزع و لعل و زلف و رخسارت شکست

شماره ۴۳: زان چشم پر از خمار سرمست

شماره ۴۴: دوست چنان باید کان منست

شماره ۴۵: تا خیال آن بت قصاب در چشم من است

شماره ۴۶: ای جان جهان کبر تو هر روز فزونست

شماره ۴۷: ای پیک عاشقان گذری کن به بام دوست

شماره ۴۸: دارم سر خاک پایت ای دوست

شماره ۴۹: روی تو ای دلفروز گر نه چو ماهست

شماره ۵۰: گر تو پنداری که جز تو غم‌گسار‌م نیست‌، هست

شماره ۵۱: گر تو پنداری ترا لطف خدایی نیست هست

شماره ۵۲: کار تو پیوسته آزارست گویی نیست هست

شماره ۵۳: ای ساقی می بیار پیوست

شماره ۵۴: سبب عاشقان نه نیکوییست

شماره ۵۵: نرگسین چشما به گرد نرگس تو تیر چیست

شماره ۵۶: ماه رویا گرد آن رخ زلف چون زنجیر چیست

شماره ۵۷: عشق بازیچه و حکایت نیست

شماره ۵۸: ای پسر! عشق را بدایت نیست

شماره ۵۹: هرکه را درد بی‌نهایت نیست

شماره ۶۰: چون درد عاشقی به جهان هیچ درد نیست

شماره ۶۱: معشوقه از آن ظریف‌تر نیست

شماره ۶۲: جام می پر کن که بی جام میم انجام نیست

شماره ۶۳: جانا به جز از عشق تو دیگر هوسم نیست

شماره ۶۴: عشق رخ تو بابت هر مختصری نیست

شماره ۶۵: کار دل باز ای نگارینا ز بازی در گذشت

شماره ۶۶: سرگران از چشم دلبر دوش چون بر ما گذشت

شماره ۶۷: زینهار این یادگار از دست رفت

شماره ۶۸: عشق ازین معشوقگان بی وفا دل بر گرفت

شماره ۶۹: هر آن روزی که باشم در خرابات

شماره ۷۰: تا سوی خرابات شد آن شاه خرابات

شماره ۷۱: چه خواهی کرد قرایی و طامات

شماره ۷۲: نخواهم من طریق و راه طامات

شماره ۷۳: گل به باغ آمده تقصیر چراست

شماره ۷۴: ای مستان خیزید که هنگام صبوح است

شماره ۷۵: رازی ز ازل در دل عشاق نهانست

شماره ۷۶: راه فقر است ای برادر فاقه در وی رفتن است

شماره ۷۷: دوش رفتم به سر کوی به نظاره دوست

شماره ۷۸: اندر دل من عشق تو چون نور یقین است

شماره ۷۹: شور در شهر فکند آن بت زنارپرست

شماره ۸۰: در کوی ما، که مسکن خوبان سعتری‌ست

شماره ۸۱: ای سنایی خواجگی در عشق جانان شرط نیست

شماره ۸۲: هر که در راه عشق صادق نیست

شماره ۸۳: ساقیا می ده که جز می عشق را پدرام نیست

شماره ۸۴: در دل آن را که روشنایی نیست

شماره ۸۵: دان و آگه باش اگر شرطی نباشد با منت

شماره ۸۶: نگارینا دلم بردی خدایم بر تو داور باد

شماره ۸۷: معشوق به سامان شد تا باد چنین باد

شماره ۸۸: دوش یارم به بر خویش مرا بار نداد

شماره ۸۹: روزی دل من مرا نشان داد

شماره ۹۰: تا نگار من ز محفل پای در محمل نهاد

شماره ۹۱: این نه زلفست آنکه او بر عارض رخشان نهاد

شماره ۹۲: تا کی کنم از طره تو فریاد

شماره ۹۳: ایام چو من عاشق جانباز نیابد

شماره ۹۴: مرا عشق نگارینم چو آتش در جگر بندد

شماره ۹۵: کسی کاندر تو دل بندد همی بر خویشتن خندد

شماره ۹۶: آنکس که ز عاشقی خبر دارد

شماره ۹۷: دلم با عشق آن بت کار دارد

شماره ۹۸: آنرا که خدا از قلم لطف نگارد

شماره ۹۹: با من بت من تیغ جفا آخته دارد

شماره ۱۰۰: نور رخ تو قمر ندارد

شماره ۱۰۱: آنی که چو تو گردش ایام ندارد

شماره ۱۰۲: تا لب تو آنچه بهتر آن برد

شماره ۱۰۳: منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد

شماره ۱۰۴: زلف پر تابت مرا در تاب کرد

شماره ۱۰۵: عاشقی تا در دل ما راه کرد

شماره ۱۰۶: سوال کرد دل من که دوست با تو چه کرد؟

شماره ۱۰۷: روی خوبت نهان چه خواهی کرد

شماره ۱۰۸: ناز را رویی بباید همچو ورد

شماره ۱۰۹: ای کم شده وفای تو این نیز بگذرد

شماره ۱۱۰: صحبت معشوق انتظار نیرزد

شماره ۱۱۱: عشق آن معشوق خوش بر عقل و بر ادراک زد

شماره ۱۱۲: خوبت آراست ای غلام ایزد

شماره ۱۱۳: زهی مه رخ زهی زیبا بنامیزد بنامیزد

شماره ۱۱۴: زهی چابک زهی شیرین بنامیزد بنامیزد

شماره ۱۱۵: چه رنگ‌هاست که آن شوخ‌دیده نامیزد

شماره ۱۱۶: دگر گردی روا باشد دلم غمگین چرا باشد

شماره ۱۱۷: معشوق که او چابک و چالاک نباشد

شماره ۱۱۸: هر دل که قرین غم نباشد

شماره ۱۱۹: در مهر ماه زهدم و دینم خراب شد

شماره ۱۲۰: از دوست به هر جوری بیزار نباید شد

شماره ۱۲۱: دل به تحفه هر که او در منزل جانان کشد

شماره ۱۲۲: ما را ز مه عشق تو سالی دگر آمد

شماره ۱۲۳: بر مه از عنبر معشوق من چنبر کند

شماره ۱۲۴: گر شبی عشق تو بر تخت دلم شاهی کند

شماره ۱۲۵: وصال حالت اگر عاشقی حلال کند

شماره ۱۲۶: مردمان دوستی چنین نکنند

شماره ۱۲۷: گر سال عمر من به سر آید روا بود

شماره ۱۲۸: آفرین بادا بر آن کس کو ترا در بر بود

شماره ۱۲۹: چون دو زلفین تو کمند بود

شماره ۱۳۰: عاشق و یار یار باید بود

شماره ۱۳۱: هزار سال به امید تو توانم بود

شماره ۱۳۲: روی او ماهست اگر بر ماه مشک افشان بود

شماره ۱۳۳: از هر چه گمان برد دلم یار نه آن بود

شماره ۱۳۴: نور تا کیست که آن پرده روی تو بود

شماره ۱۳۵: با او دلم به مهر و مودت یگانه بود

شماره ۱۳۶: هر کرا در دل خمار عشق و برنایی بود

شماره ۱۳۷: هر زمان از عشقت ای دلبر دل من خون شود

شماره ۱۳۸: ای یار بی تکلف ما را نبید باید

شماره ۱۳۹: ترا باری چو من گر یار باید

شماره ۱۴۰: تا رقم عاشقی در دلم آمد پدید

شماره ۱۴۱: لشکر شب رفت و صبح اندر رسید

شماره ۱۴۲: اقتدا بر عاشقان کن گر دلیلت هست درد

شماره ۱۴۳: معشوق مرا ره قلندر زد

شماره ۱۴۴: روزی بت من مست به بازار برآمد

شماره ۱۴۵: هر که در کوی خرابات مرا بار دهد

شماره ۱۴۶: دوش ما را در خراباتی شب معراج بود

شماره ۱۴۷: هر که در عاشقی تمام بود

شماره ۱۴۸: هر که در بند خویشتن نبود

شماره ۱۴۹: هر کو به راه عاشقی اندر فنا شود

شماره ۱۵۰: هر کو به خرابات مرا راه نماید

شماره ۱۵۱: جمع خراباتیان سوز نفس کم کنید

شماره ۱۵۲: میر خوبان را کنون منشور خوبی در رسید

شماره ۱۵۳: بیهوده چه نشینید اگر مرد مصافید

شماره ۱۵۴: عاشق مشوید اگر توانید

شماره ۱۵۵: هر که او معشوق دارد گو چو من عیار دار

شماره ۱۵۶: ای من غلام عشق که روزی هزار بار

شماره ۱۵۷: جانا ز غم عشق تو من زارم من زار

شماره ۱۵۸: ما را مدار خوار که ما عاشقیم و زار

شماره ۱۵۹: زهی حسن و زهی عشق و زهی نور و زهی نار

شماره ۱۶۰: ای سنایی خیز و در ده آن شراب بی‌خمار

شماره ۱۶۱: زینهار ای یار گلرخ زینهار

شماره ۱۶۲: ای نهاده بر گل از مشک سیه پیچان دو مار

شماره ۱۶۳: هر کرا در دل بود بازار یار

شماره ۱۶۴: چون رخ به سراب آری ای مه به شراب اندر

شماره ۱۶۵: ماهی که ز رخسارش فتنه‌ست به چین اندر

شماره ۱۶۶: غریبیم چون حسنت ای خوش‌پسر

شماره ۱۶۷: تا کی از ناموس هیهات ای پسر

شماره ۱۶۸: راحتی جان را به گفتار ای پسر

شماره ۱۶۹: صبح پیروزی برآمد زود بر خیز ای پسر

شماره ۱۷۰: حلقه زلف تو در گوش ای پسر

شماره ۱۷۱: باز در دام بلای تو فتادیم ای پسر

شماره ۱۷۲: ماه مجلس خوانمت یا سرو بستان ای پسر

شماره ۱۷۳: من ترا ام حلقه در گوش ای پسر

شماره ۱۷۴: چون سخنگویی از آن لب لطف باری ای پسر

شماره ۱۷۵: زلف چون زنجیر و چون قیر ای پسر

شماره ۱۷۶: همواره جفا کردن تا کی بود ای دلبر

شماره ۱۷۷: ای سنایی کفر و دین در عاشقی یکسان شمر

شماره ۱۷۸: ای یوسف حسن و کشی خورشید خوی خوش سیر

شماره ۱۷۹: ساقیا می ده و نمی کم گیر

شماره ۱۸۰: هر زمان چنگ بر کنار مگیر

شماره ۱۸۱: سکوت معنویان را بیا و کار بساز

شماره ۱۸۲: با تابش زلف و رخت ای ماه دل‌افروز

شماره ۱۸۳: تا جایزی همی نشناسی ز لایجوز

شماره ۱۸۴: دلبر من عین کمالست و بس

شماره ۱۸۵: چون تو نمودی جمال عشق بتان شد هوس

شماره ۱۸۶: ای من غریب کوی تو از کوی تو بر من عسس

شماره ۱۸۷: ای من غلام روی تو تا در تنم باشد نفس

شماره ۱۸۸: ای ز ما سیر آمده بدرود باش

شماره ۱۸۹: ای ز خوبی مست هان هشیار باش

شماره ۱۹۰: ای سنایی دل بدادی، در پی دلدار باش

شماره ۱۹۱: ای دل اندر نیستی چون دم زنی خمار باش

شماره ۱۹۲: ای پسر میخواره و قلاش باش

شماره ۱۹۳: بامدادان شاه خود را دیده‌ام بر مرکبش

شماره ۱۹۴: ای سنایی جان ده و در بند کام دل مباش

شماره ۱۹۵: ای جهان‌افروز دلبر ای بت خورشیدفش

شماره ۱۹۶: دلم برد آن دلارامی که در چاه زنخدانش

شماره ۱۹۷: برخیز و برو باده بیار ای پسر خوش

شماره ۱۹۸: الا ای دلربای خوش بیا کامد بهاری خوش

شماره ۱۹۹: بر من از عشقت شبیخون بود دوش

شماره ۲۰۰: چه رسم‌ست آن نهادن زلف بر دوش

شماره ۲۰۱: از فلک در تاب بودم دی و دوش

شماره ۲۰۲: در عشق تو ای نگار خاموش

شماره ۲۰۳: دوش تا روز من از عشق تو بودم به خروش

شماره ۲۰۴: ز جزع و لعلت ای سیمین بناگوش

شماره ۲۰۵: چون نهی زلف تافته بر گوش

شماره ۲۰۶: ای جور گرفته مذهب و کیش

شماره ۲۰۷: آن کژدم زلف تو که زد بر دل من نیش

شماره ۲۰۸: ای زلف تو تکیه کرده بر گوش

شماره ۲۰۹: ای بس قدح درد که کردست دلم نوش

شماره ۲۱۰: تا به بستانم نشاندی بر بساط انبساط

شماره ۲۱۱: ای زلف تو بند و دام عاشق

شماره ۲۱۲: خویشتن داری کنید ای عاشقان با درد عشق

شماره ۲۱۳: تا دل من صید شد در دام عشق

شماره ۲۱۴: از حل و از حرام گذشتست کام عشق

شماره ۲۱۵: تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق

شماره ۲۱۶: من کیستم ای نگار چالاک

شماره ۲۱۷: ای بلبل وصل تو طربناک

شماره ۲۱۸: در زلف تو دادند نگارا خبر دل

شماره ۲۱۹: چاک زد جان پدر دست صبا دامن گل

شماره ۲۲۰: ای ساقی خیز و پر کن آن جام

شماره ۲۲۱: هر شب نماز شام بود شادیم تمام

شماره ۲۲۲: بس که من دل را به دام عشق خوبان بسته‌ام

شماره ۲۲۳: دلبرا تا نامه عزل از وصالت خوانده‌ام

شماره ۲۲۴: برندارم دل ز مهرت دلبرا تا زنده‌ام

شماره ۲۲۵: صنما تا بزیم بنده دیدار توام

شماره ۲۲۶: بسته یار قلندر مانده‌ام

شماره ۲۲۷: تا بر آن روی چو ماه آموختم

شماره ۲۲۸: از همت عشق بافتوحم

شماره ۲۲۹: دگر بار ای مسلمانان به قلاشی در افتادم

شماره ۲۳۰: تا من به تو ای بت اقتدی کردم

شماره ۲۳۱: دستی که به عهد دوست دادیم

شماره ۲۳۲: ما عاشق همت بلندیم

شماره ۲۳۳: خیز تا ما یک قدم بر فرق این عالم زنیم

شماره ۲۳۴: خیز تا بر یاد عشق خوبرویان می زنیم

شماره ۲۳۵: پسرا خیز تا صبوح کنیم

شماره ۲۳۶: خیز تا در صف عقل و عافیت جولان کنیم

شماره ۲۳۷: گفتم از عشقش مگر بگریختم

شماره ۲۳۸: الا ای ساقی دلبر مدار از می تهی دستم

شماره ۲۳۹: من نصیب خویش دوش از عمر خود برداشتم

شماره ۲۴۰: تو را دل دادم ای دلبر، شبت خوش باد، من رفتم

شماره ۲۴۱: تا به رخسار تو نگه کردم

شماره ۲۴۲: به دردم به دردم که اندیشه دارم

شماره ۲۴۳: ای یار سر مهر و مراعات تو دارم

شماره ۲۴۴: روزی که رخ خوب تو در پیش ندارم

شماره ۲۴۵: الحق نه دروغ سخت زارم

شماره ۲۴۶: می ده پسرا که در خمارم

شماره ۲۴۷: چو آمد روی بر رویم که باشم من که من باشم

شماره ۲۴۸: فراق آمد کنون از وصل برخوردار چون باشم

شماره ۲۴۹: روا داری که بی روی تو باشم

شماره ۲۵۰: من که باشم که به تن رخت وفای تو کشم؟

شماره ۲۵۱: چو دانستم که گردنده‌ست عالم

شماره ۲۵۲: ای چهره تو چراغ عالم

شماره ۲۵۳: در راه عشق ای عاشقان خواهی شفا خواهی الم

شماره ۲۵۴: مسلم کن دل از هستی مسلم

شماره ۲۵۵: ای ناگزران عقل و جانم

شماره ۲۵۶: ای دیدن تو حیات جانم

شماره ۲۵۷: آمد بر من جهان و جانم

شماره ۲۵۸: به صفت گرچه نقش بی جانم

شماره ۲۵۹: تا شیفته عارض گلرنگ فلانم

شماره ۲۶۰: هر گه که به تو در نگرم خیره بمانم

شماره ۲۶۱: از عشق ندانم که کیم یا به که مانم

شماره ۲۶۲: دگر بار ای مسلمانان ستمگر گشت جانانم

شماره ۲۶۳: بی تو یک روز بود نتوانم

شماره ۲۶۴: روزی من آخر این دل و جان را خطر کنم

شماره ۲۶۵: ای مسلمانان ندانم چاره دل چون کنم

شماره ۲۶۶: بی تو ای آرام جانم زندگانی چون کنم

شماره ۲۶۷: تا کی ز تو من عذاب بینم

شماره ۲۶۸: بی صحبت تو جهان نخواهم

شماره ۲۶۹: ای دو زلفت دراز و بالا هم

شماره ۲۷۰: ای به رخسار کفر و ایمان هم

شماره ۲۷۱: لبیک زنان عشق ماییم

شماره ۲۷۲: خورشید تویی و ذره ماییم

شماره ۲۷۳: ما را میفگنید که ما اوفتاده‌ایم

شماره ۲۷۴: دلبرا ما دل به چنگال بلا بسپرده‌ایم

شماره ۲۷۵: از پی تو ز عدم ما به جهان آمده‌ایم

شماره ۲۷۶: ما کلاه خواجگی اکنون ز سر بنهاده‌ایم

شماره ۲۷۷: تا ما به سر کوی تو آرام گرفتیم

شماره ۲۷۸: چشم روشن بادمان کز خود رهایی یافتیم

شماره ۲۷۹: رو رو که دل از مهر تو بد عهد گسستیم

شماره ۲۸۰: سر بر خط عاشقی نهادیم

شماره ۲۸۱: ما فوطه و فوطه پوش دیدیم

شماره ۲۸۲: نه سیم نه دل نه یار داریم

شماره ۲۸۳: آمد گه آنکه ساغر آریم

شماره ۲۸۴: ما عاشق روی آن نگاریم

شماره ۲۸۵: خیز تا می خوریم و غم نخوریم

شماره ۲۸۶: خیز تا دامن ز چرخ هفتمین برتر کشیم

شماره ۲۸۷: ما قد ترا بنده‌تر از سرو روانیم

شماره ۲۸۸: گرچه از جمع بی نیازانیم

شماره ۲۸۹: ما همه راه لب آن دلبر یغما زنیم

شماره ۲۹۰: او چنان داند که ما در عشق او کمتر زنیم

شماره ۲۹۱: باز ماندم در بلایی الغیاث ای دوستان

شماره ۲۹۲: سنایی را یکی برهان ز ننگ و نام جان ای جان

شماره ۲۹۳: مرا عشقت بنامیزد بدانسان پرورید ای جان

شماره ۲۹۴: تماشا را یکی بخرام در بستان جان ای جان

شماره ۲۹۵: جانا نخست ما را مرد مدام گردان

شماره ۲۹۶: ای وصل تو دستگیر مهجوران

شماره ۲۹۷: عاشقی گر خواهد از دیدار معشوقی نشان

شماره ۲۹۸: چون در معشوق کوبی حلقه عاشق‌وار زن

شماره ۲۹۹: چنگ در فتراک عشق هیچ بت رویی مزن

شماره ۳۰۰: جام را نام ای سنایی گنج کن

شماره ۳۰۱: ساقیا مستان خواب آلوده را بیدار کن

شماره ۳۰۲: خانه طامات عمارت مکن

شماره ۳۰۳: قومی که به افلاس گراید دل ایشان

شماره ۳۰۴: جوانی کردم اندر کار جانان

شماره ۳۰۵: ز دست مکر وز دستان جانان

شماره ۳۰۶: همه جانست سر تا پای جانان

شماره ۳۰۷: تخم بد کردن نباید کاشتن

شماره ۳۰۸: نی نی به ازین باید با دوست وفا کردن

شماره ۳۰۹: چیست آن زلف بر آن روی پریشان کردن

شماره ۳۱۰: جانا ز لب آموز کنون بنده خریدن

شماره ۳۱۱: ای به راه عشق خوبان گام بر میخواره زن

شماره ۳۱۲: ای سنایی در ره ایمان قدم هشیار زن

شماره ۳۱۳: ای برادر در ره معنی قدم هشیار زن

شماره ۳۱۴: ای هوایی یار یک ره تو هوای یار زن

شماره ۳۱۵: گر رهی خواهی زدن بر پرده عشاق زن

شماره ۳۱۶: عاشقا قفل تجرد بر در آمال زن

شماره ۳۱۷: خیز ای بت و در کوی خرابی قدمی زن

شماره ۳۱۸: ای رخ تو بهار و گلشن من

شماره ۳۱۹: ای نگار دلبر زیبای من

شماره ۳۲۰: گر کار به جز مستی اسکندر می من

شماره ۳۲۱: ای دوست ره جفا رها کن

شماره ۳۲۲: ایا معمار دین اول دل و دین را عمارت کن

شماره ۳۲۳: این که فرمودت که رو با عاشقان بیداد کن

شماره ۳۲۴: ای باد به کوی او گذر کن

شماره ۳۲۵: غلاما خیز و ساقی را خبر کن

شماره ۳۲۶: غریب و عاشقم بر من نظر کن

شماره ۳۲۷: بند ترکش یک زمان ای ترک زیبا باز کن

شماره ۳۲۸: ساقیا برخیز و می در جام کن

شماره ۳۲۹: ای شوخ دیده اسب جفا بیش زین مکن

شماره ۳۳۰: جانا دل دشمنان حزین کن

شماره ۳۳۱: چشمکان پیش من پر آب مکن

شماره ۳۳۲: مکن آن زلف را چو دال مکن

شماره ۳۳۳: ای دل ار مولای عشقی یاد سلطانی مکن

شماره ۳۳۴: جانا اگر چه یار دگر می‌کنی مکن

شماره ۳۳۵: ای نموده عاشقی بر زلف و چاک پیرهن

شماره ۳۳۶: صبر کم گشت و عشق روز افزون

شماره ۳۳۷: ای ماه ماهان چند ازین ای شاه شاهان چند ازین

شماره ۳۳۸: ای چون تو ندیده جم آخر چه جمالست این

شماره ۳۳۹: ای رشک رخ حورا آخر چه جمالست این

شماره ۳۴۰: خواجه سلام علیک، آن لب چون نوش بین

شماره ۳۴۱: خواجه سلام علیک آن لب چون نوش بین

شماره ۳۴۲: جاوید زی ای تو جان شیرین

شماره ۳۴۳: اسب را باز کشیدی در زین

شماره ۳۴۴: ای لعبت مشکین کله بگشای گوی از آن کله

شماره ۳۴۵: چون سخن زان زلف و رخ گویی مگو از کفر و دین

شماره ۳۴۶: گر نشد عاشق دو زلف یار بر رخسار او

شماره ۳۴۷: ای جهانی پر از حکایت تو

شماره ۳۴۸: ای شکسته رونق بازار جان بازار تو

شماره ۳۴۹: ای همه انصاف‌جویان بنده بی‌داد تو

شماره ۳۵۰: خنده گریند همی لاف‌زنان بر در تو

شماره ۳۵۱: حلقه ارواح بینم گرد حلقه گوش تو

شماره ۳۵۲: ای شادی و غم ز صلح و جنگ تو

شماره ۳۵۳: ای مونس جان من خیال تو

شماره ۳۵۴: ای دریغا گر رسیدی دی به من پیغام تو

شماره ۳۵۵: موی چون کافور دارم از سر زلفین تو

شماره ۳۵۶: تا کی از عشوه و بهانه تو

شماره ۳۵۷: عاشقم بر لعل شکرخای تو

شماره ۳۵۸: باز افتادیم در سودای تو

شماره ۳۵۹: ای گشته ز تابش صفای تو

شماره ۳۶۰: ای کعبه من در سرای تو

شماره ۳۶۱: تا بدیدم زلف عنبرسای تو

شماره ۳۶۲: ای ببرده آب آتش روی تو

شماره ۳۶۳: باد عنبر برد خاک کوی تو

شماره ۳۶۴: گر خسته دل همی نپسندی بیار رو

شماره ۳۶۵: ای خواب ز چشم من برون شو

شماره ۳۶۶: خه خه ای جان علیک عین‌الله

شماره ۳۶۷: ای قوم مرا رنجه مدارید علی‌الله

شماره ۳۶۸: ای ز آب زندگانی آتشی افروخته

شماره ۳۶۹: ای دل اندر بیم جان از بهر دل بگداخته

شماره ۳۷۰: من نه ارزیزم ز کان انگیخته

شماره ۳۷۱: ای نقاب از روی ماه آویخته

شماره ۳۷۲: بردیم باز از مسلمانی زهی کافر بچه

شماره ۳۷۳: آن جام لبالب کن و بردار مرا ده

شماره ۳۷۴: ساقیا مستان خواب‌آلوده را آواز ده

شماره ۳۷۵: ای من مه نو به روی تو دیده

شماره ۳۷۶: ای مهر تو بر سینه من مهر نهاده

شماره ۳۷۷: ای سنایی خیز و بشکن زود قفل میکده

شماره ۳۷۸: زهی سروی که از شرمت همه خوبان سرافگنده

شماره ۳۷۹: از عشق آن دو نرجس وز مهر آن دو لاله

شماره ۳۸۰: دی ناگه از نگارم اندر رسید نامه

شماره ۳۸۱: پر کن صنما هلاقنینه

شماره ۳۸۲: جان جز پیش خود چمانه منه

شماره ۳۸۳: گر بگویی عاشقی با ما هم از یک خانه‌ای

شماره ۳۸۴: سینه مکن گرچه سمن سینه‌ای

شماره ۳۸۵: عقل و جانم برد شوخی آفتی عیاره‌ای

شماره ۳۸۶: این چه رنگست برین گونه که آمیخته‌ای

شماره ۳۸۷: ای جان و جهان من کجایی

شماره ۳۸۸: جانا نگویی آخر ما را که تو کجایی

شماره ۳۸۹: ای کرده دلم سوخته درد جدایی

شماره ۳۹۰: از ماه‌رخی نوش‌لبی شوخ‌بلایی

شماره ۳۹۱: ای لعل ترا هر دم دعوی خدایی

شماره ۳۹۲: ای پیشه تو جفانمایی

شماره ۳۹۳: ای یوسف ایام ز عشق تو سنایی

شماره ۳۹۴: آخر شرمی بدار چند ازین بدخویی

شماره ۳۹۵: بتا پای این ره نداری چه پویی

شماره ۳۹۶: کودکی داشتم خراباتی

شماره ۳۹۷: ای آنکه به دو لب سبب آب حیاتی

شماره ۳۹۸: غالیه بر عاج برآمیختی

شماره ۳۹۹: باز این چه عیاری را شب پوش نهادستی

شماره ۴۰۰: تا مسند کفر اندر اسلام نهادستی

شماره ۴۰۱: اگر در کوی قلاشی مرا یکبار بارستی

شماره ۴۰۲: دلا تا کی سر گفتار داری

شماره ۴۰۳: آن دلبر عیار من ار یار منستی

شماره ۴۰۴: یار اگر در کار من بیمار ازین به داشتی

شماره ۴۰۵: صنما آن خط مشکین که فراز آوردی

شماره ۴۰۶: ای راه ترا دلیل دردی

شماره ۴۰۷: تا معتکف راه خرابات نگردی

شماره ۴۰۸: زان خط که تو بر عارض گلنار کشیدی

شماره ۴۰۹: زهی پیمان شکن دلبر نکوپیمان به سر بردی

شماره ۴۱۰: دلم بردی و جان بر کار داری

شماره ۴۱۱: روی چو ماه داری زلف سیاه داری

شماره ۴۱۲: ای آنکه رخ چو ماه داری

شماره ۴۱۳: انصاف بده که نیک یاری

شماره ۴۱۴: در ره‌روی عشق چه میری چه اسیری

شماره ۴۱۵: عشق و شراب و یار و خرابات و کافری

شماره ۴۱۶: نگویی تا به گلبن بر چه غلغل دارد آن قمری

شماره ۴۱۷: چرا ز روی لطافت بدین غریب نسازی

شماره ۴۱۸: ای گل آبدار نوروزی

شماره ۴۱۹: ای سنایی چو تو در بند دل و جان باشی

شماره ۴۲۰: لؤلؤ خوشاب من از چنگ شد یک‌بارگی

شماره ۴۲۱: به درگاه عشقت چه نامی چه ننگی

شماره ۴۲۲: الا ای لعبت ساقی ز می پر کن مرا جامی

شماره ۴۲۳: ای پسر گونه ز عشقت دست بر سر دارمی

شماره ۴۲۴: تا به گرد روی آن شیرین پسر گردم همی

شماره ۴۲۵: ای چشم و چراغ آن جهانی

شماره ۴۲۶: ای زبده راز آسمانی

شماره ۴۲۷: تو آفت عقل و جان و دینی

شماره ۴۲۸: گاه آن آمد بتا کاندر خرابی دم زنی

شماره ۴۲۹: دلم بربود شیرینی نگاری سرو سیمینی

شماره ۴۳۰: الا ای نقش کشمیری الا ای حور خرگاهی

شماره ۴۳۱: عاشق نشوی اگر توانی

شماره ۴۳۲: ربی و ربک‌الله ای ماه تو چه ماهی

شماره ۴۳۳: برخی رویتان من ای رویتان چو ماهی

شماره ۴۳۴: صنما چبود اگر بوسگکی وام دهی

شماره ۴۳۵: گفتی که نخواهیم تو را گر بت چینی

شماره ۴۳۶: صبحدمان مست برآمد ز کوی