تا جایزی همی نشناسی ز لایجوز
اندر طریق عشق مسلم نه‌ای هنوز
عاشق نباشد آنکه مر او را خبر بود
از سردی زمستان و ز گرمی تموز
در کوی عشق راست نیابی چو تیر و زه
تا پشت چون کمان نکنی روی همچو توز
چون در میان عشق چو شین اندر آمدی
چون عین و قاف باش همه ساله پشت قوز
گر مرد این رهی قدم از جان کن و در آی
ور عاجزی برو تو و دین و ره عجوز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عشق و راه رسیدن به آن می‌پردازد. شاعر می‌گوید تا زمانی که واقعا عشق را ندانی و تجربه نکرده باشی، نمی‌توانی در مسیر عشق واقعی قرار بگیری. عاشق واقعی کسی است که از سختی‌ها و چالش‌های عشق آگاه نیست. او همچنین اشاره می‌کند که برای رسیدن به عشق، باید تمام وجودت را در این راه بگذاری و اگر نمی‌توانی، بهتر است از این مسیر دور شوی. در نهایت، عشق نیازمند پشتکار و تلاش بی‌پایان است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که در عشق، غیر از معشوق را نشناسی و به جز او هیچ چیز دیگری را نپذیری، هنوز در مسیر عشق واقعی قرار نگرفته‌ای.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی کسی است که از سختی‌ها و چالش‌های زندگی آگاه باشد و با این حال همچنان عشق ورزد. کسی که فقط به راحتی‌ها و لذت‌ها توجه کند، نمی‌تواند عشق واقعی را تجربه کند.
هوش مصنوعی: در راه عشق، اگر به دنبال چیزی می‌گردی، مانند تیر و زه از آن دور هستی. تا زمانی که مانند کمان به خود شکل ندهی و یا پشت نکنید، به آن دست نخواهی یافت.
هوش مصنوعی: زمانی که در عشق وارد شدی، به مانند حرف «شین» در کلام بشو. در اینجا باید همیشه به مانند حروف «عین» و «قاف» باشی، به طوری که همیشه بر دوش خود بار عشق را حمل کنی.
هوش مصنوعی: اگر مرد این مسیر هستی، برای آن جانت را فدای آن کن و وارد شو. اما اگر ناتوانی، برو و دین و روش قدیمی را دنبال کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای فخر عصر، مؤتمن دین ، امین ملک
در دل ترا ز آتش انده مباد سوز
با سور و پا سروری و تا هست روزگار
بی سور و بی سرور مبادات هیچ روز
مجروح باد سینهٔ پر کینهٔ عدوت
[...]
یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز
الفوز فی لقایک طوبی لمن یفوز
من آتشین زبانم از عشق تو چو شمع
گویی همه زبان شو و سر تا قدم بسوز
غوغای روز بینی چون شمع مرده باش
[...]
چون بامداد بینمت ای ماه دلفروز
در عیش و خرمی گذرانم تمام روز
چون خورهزار رشته بتاب از فروغ خویش
چشم مرا ز هر چه نه دیدار خود بدوز
بهر گزند چشم خسان برفروز رخ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.