ای دل اندر بیم جان از بهر دل بگداخته
جان شیرین را ز تن در کار دل پرداخته
تا دل و جان درنبازی دل نبیند ناز و عز
کی سر آخور گشت هرگز مرکبی ناتاخته
بند مادرزاد باید همچو مرغابی به پای
طوق ایزد کرد باید در عنق چون فاخته
تا به روی آب چون مرغابیان دانی گذشت
در هوا چون فاخته پری و بال آخته
مرد این ره را گذر بر روی آب و آتشست
آب و آتش آشنا را داند از نشناخته
یاد کن آن مرد را کو پای در دریا نهاد
از پسش دشمن همی آمد علم افراخته
آب رود نیل هر دو مرد را بر سنگ زد
کم عیار آمد یکی زو روح شد پرداخته
آتش نمرود و آن لشکر نمی‌بینم به جای
زر آزر را دگر کن منجنیق انداخته
ایزدش پیرایه چون زر کرد ازین کاتش بدید
هر زری کو دید آتش کار او شد ساخته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف چالش‌های زندگی و سختی‌هایی که انسان در مسیر خود با آنها مواجه می‌شود، پرداخته است. شاعر به تأمل در بهای جان و دل اشاره می‌کند و می‌گوید که بدون تلاش و مجاهدت، هیچ‌کس به ناز و عزت نمی‌رسد. او به مقایسه‌ی انسان‌ها با مرغابی و فاخته می‌پردازد و اشاره می‌کند که برای گذر از موانع، باید همچون مرغابی در آب و فاخته در آسمان آزاد بود. در بخشی دیگر، به یادآوری مردی می‌پردازد که با شجاعت پا در دریا گذاشت و با دشمنانی که او را تعقیب می‌کردند، مقابله کرد. در نهایت، شاعر به قدرت آتش و عناصر طبیعی اشاره کرده و متذکر می‌شود که هر انسانی باید بتواند بر مشکلات غلبه کند تا به موفقیت دست یابد.
هوش مصنوعی: ای دل، در نگرانی جان خود، به خاطر عشق، جان شیرینت را از بدن جدا کن و در راه دل خود تلاش کن.
هوش مصنوعی: تا زمانی که دل و جان در بازی عشق قرار نگیرند، دل هرگز زیبایی و محبت را نمی‌بیند. هیچگاه مرکب ناتوان و بی‌دست‌وپا به سرآخور نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: انسان باید با ظرفیت‌ها و ویژگی‌های ذاتی خود به گونه‌ای رفتار کند که مانند مرغابی به زندگی‌اش نظم و تعادل ببخشد و در عین حال گرایش به تحمل سختی‌ها و چالش‌ها را داشته باشد، مانند فاخته که با صدای خود در محیط خودش شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: به آرامی و با زیبایی روی آب حرکت کن مثل مرغابی، و در هوا همچون فاخته با بال‌های باز پرواز کن.
هوش مصنوعی: انسان واقعی کسی است که بتواند از میان چالش‌ها و سختی‌ها عبور کند. او در مواجهه با مشکلاتی چون آب و آتش، به خوبی تشخیص می‌دهد که چه مسیری را باید برود و با چه چیزهایی آشناست و چه چیزهایی برایش ناشناخته است.
هوش مصنوعی: به یاد بیاور آن مردی را که با شجاعت پا به دریا گذاشت و در پشت سرش دشمنان با پرچم‌های خود به او حمله می‌کردند.
هوش مصنوعی: آب رود نیل هر دو مرد را به سنگ کوبید و یکی از آنها به خاطر کم‌توانی و بی‌لیاقتی‌اش روحش از بدن جدا شد.
هوش مصنوعی: من نمی‌بینم آتش نمرود و آن لشکر را، به جای آنکه به فکر زر آزر باشی، منجنیق را بینداز.
هوش مصنوعی: خداوند چون دید که آتش مانند زر و طلا زینت و زیبایی دارد، بر آن پایه، هر کسی که آتش را مشاهده کرد، برای او نتیجه‌ای همچون زر و طلا رقم زد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای همای همتت سر بر سپهر افراخته
کس چو سیمرغت نظیری در جهان نشناخته
دور بین چون کرکس و خصم افکنی همچون عقاب
باز هنگام هنر گردن چو باز افراخته
طوطیان نظم کلام و بلبلان زیر نوا
[...]
ای به میدان‌های وحدت گوی شاهی باخته
جمله را عریان بدیده کس تو را نشناخته
عقل کل کژچشم گشته از کمال غیرتت
وز کژی پنداشته کو مر تو را انداخته
ای چراغ و چشم عالم در جهان فرد آمدی
[...]
ای به دعوی خویشتن را مرد معنی ساخته
وآن گه از دعوی و معنی ذره ای نشناخته
لاف مردی از تو کی زیبد چو وقت امتحان
هستی از تر دامنی دامن گریبان ساخته
این قدر دانی مگر کاندر حقیقت جغد را
[...]
ای لوای مهتری بر لامکان افراخته
غلغل لولاک بر هفت آسمان انداخته
شهسوار دین که چون زین بست بر پشت براق
از زمین تا اوج او ادنی به یکدم تاخته
چون دو چوگان کرده مه را یک سر انگشت تو
[...]
ای جمالت پرتوی برهر دو کون انداخته
همچو مه تابان دو عالم زان تجلی ساخته
تا نه بیند چشم غیری حسن جان افزای دوست
هر دو عالم را ز نام غیر واپرداخته
بهر اظهار کمال خود ز خانه شاه عشق
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.