نی نی به ازین باید با دوست وفا کردن
یا نی کم ازین باید آهنگ جفا کردن
یا زشت بود گویی در کیش نکورویان
یک عهد به سر بردن یک قول وفا کردن
هم گفتن و هم کردن از سوختگان آید
باز از چه شما خامان ناگفتن و ناکردن
باور نکنم قولت زیرا که تو را در دل
یک بادیه ره فرق‌ست از گفتن تا کردن
حاصل نبود کس را از عشق تو در دنیا
جز نامه سیه کردن جز عمر هبا کردن
خود یاد ندارد کس از زلف تو و چشمت
یک تار عطا دادن یک تیر خطا کردن
از بلطمعی تا کی بوسی به رهی دادن؟
وز بلعجبی تا کی گوشی به ریا کردن؟
تا چند به طراری ما را به زبان و دل
یک باره بلی گفتن صد باره بلا کردن؟
تا چند به چالاکی ما را به قبول و رد
یک ماه رهی خواندن یک سال رها کردن؟
گر فوت شود روزی بد عهدی یک روزه
واجب شمری او را چون فرض قضا کردن
گر بوسه‌ای اندیشم بر خاک سر کویت
صد شهر طمع داری در وقت بها کردن
در مجمع بت‌رویان تو بوسه‌دریغی خود
یا رسم بتان نبود از بوسه سخا کردن
یا خوب نباید شد تا هم تو رهی هم ما
ورنه چو شدی باری خوبی به سزا کردن
یا فتنه نباید شد تا کس نشود فتنه
ورنه چو شدی جانا این قاعده نا کردن
هر لحظه یکی دون را صد «طال بقا» گویی
زیشان چه به کف داری زین «طال بقا» کردن؟
چون هست سنایی را اقبال و سنا از تو
واجب نبود او را مهجور سنا کردن
با این ادب و حرمت حقا که روا نبود
سودای شما پختن صفرای شما کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وفاداری و ارتباط دوستانه اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که باید به قول و عهد خود وفا کنیم. او از ناامیدی خود از عشق و روابطی که صرفاً به حرف و گفتار بسنده می‌شوند، گله‌مند است. شاعر همچنین اشاره می‌کند که اعمال و کارها در عشق بسیار مهم‌تر از گفتار هستند و اینکه این روابط ممکن است بی‌پایه و سست باشند. او از احساسات و انتظارات شخصی خود می‌گوید و معتقد است که رفتارها باید با سخنان همخوانی داشته باشند. شاعر از بی‌تعهدی و فریب در روابط می‌نالد و تأکید می‌کند که عشق واقعی باید دارای ثبات و صراحت باشد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که عشق و وفاداری حقیقی باید در عمل نشان داده شود، نه فقط در کلمات.
هوش مصنوعی: بهتر است که با دوست خود وفادار باشید و به او وفا کنید، یا اگر نمی‌توانید وفادار باشید، بهتر است دست به بی‌وفایی نزنید.
هوش مصنوعی: آیا گویی زشت است که مانند زیبایانی که در دین و آیین خود وفادارند، انسانی یک عهد را بگذراند و به وعده‌اش عمل نکند؟
هوش مصنوعی: کسانی که در عشق سوخته‌اند، توانایی دارند هم سخن بگویند و هم عمل کنند. اما شما که در این زمینه بی‌خبر و ناآگاهید، نه سخن می‌گویید و نه اقدامی می‌کنید.
هوش مصنوعی: هرگز به قول تو ایمان نخواهم آورد، زیرا بین حرف زدن و انجام دادن تفاوت زیادی وجود دارد، و تو در دل یک بیابان زندگی می‌کنی.
هوش مصنوعی: در این دنیا کسی به جز نامه‌ای پر از غم و اندوه و هدر دادن عمرش، از عشق تو به دست نیاورده است.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس به یاد ندارد که تو با زلف و چشمانت چه زیبایی‌هایی را به ما بخشیده‌ای و اینکه چقدر اشتباه کرده‌ایم که به خاطر کوچکترین خطاهایمان از تو دور شده‌ایم.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی برای رسیدن به خواسته‌هایت در مسیر دیگران تعظیم کنی؟ و تا چه زمانی می‌خواهی به خاطر شگفتی‌هایت خود را درگیر دروغ و تظاهر کنی؟
هوش مصنوعی: چرا تا وقتی که ما را با حرف و دل فریب می‌زنند، یک بار با کلام "بله" گفتن، صد بار دردسر درست کنیم؟
هوش مصنوعی: چقدر باید به ما اجازه دهند تا به سرعت نظری دربارهٔ یک چیز بگیریم و بعد آن را کنار بگذاریم؟ چرا باید اینگونه بی‌محابا و بی‌فکری با زمان و احساسات خود بازی کنیم؟
هوش مصنوعی: اگر روزی را که به خاطر عهدشکنی کسی از دست بدهی، به حساب آوردی، باید آن را مانند یک فرض واجب به حساب آوردن.
هوش مصنوعی: اگر به یاد سرزمین تو بوسه‌ای بر خاک آن بزنم، به ویرانی‌های زیادی که در انتظار است و طمع نابودی دارند، فکر می‌کنم.
هوش مصنوعی: در جمع محبت‌آمیز زیبارویان، آیا غیر از بوسه‌ای که از عشق و محبت نمی‌توان به‌راحتی给予 کرد، اشیاء دیگر ارزشی ندارند؟
هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی خوب شوی، بهتر است که هم تو از ما دور شوی و هم ما از تو فاصله بگیریم؛ اما اگر روزی خوشی برای تو پیش بیاید، باید به اندازه آن نیکی بکنی.
هوش مصنوعی: اگر در زندگی دچار نیرنگ و فریب نشوی، کسی نمی‌تواند تو را فریب دهد. اما اگر به این مسیر قدم بگذاری، این قاعده قابل تغییر نیست.
هوش مصنوعی: هر لحظه یکی را با صد نوع بقا و ماندگاری به یاد می‌آوریم. از آنها بپرس که چه چیزی در دستت داری که این زندگی جاودانه را به دست آورده‌ای؟
هوش مصنوعی: چون سنایی خوشبختی و شهرت دارد، لازم نبوده که او را از شهرت بی‌اندازند یا بی‌خبر کنند.
هوش مصنوعی: با این احترام و آدابی که دارید، واقعاً جایز نیست که بخواهم شما را به سمت خودم بکشانم یا به نوعی به شما آسیب برسانم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
نی نی کم از این باید تقصیر و جفا کردن
زخمی که زند دستت بر عاشق سرمستت
نتواند غیر تو تدبیر دوا کردن
مرغی که چشد یک دم از دانه دام تو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.