حرف آخر قافیه

شماره ۱: خیال روی تو یکباره برد خواب مرا

شماره ۲: گر تو پنداری که عشقم هر دم افزون نیست هست

شماره ۳: تا نگویی که مرا بی تو شکیبایی هست

شماره ۴: در جهان دل شده ای نیست که غمخوار تو نیست

شماره ۵: در عشق هیچ درد چو درد فراق نیست

شماره ۶: جانا اگرت در دل زایزد خبری مانده ست

شماره ۷: حس جهانگیر تو مملکت جان گرفت

شماره ۸: آخر شبی ز لطف سلامی به ما فرست

شماره ۹: در چنین عشق مرا برگ تن آسانی نیست

شماره ۱۰: ز پیش از آنکه برتابی عنانت

شماره ۱۱: کسی که بر لب لعل تو کامرانی یافت

شماره ۱۲: غم عشق تو یکدمم کم نیست

شماره ۱۳: دم فروکش دلا که همدم نیست

شماره ۱۴: آن دل که جو جانش داشتم نیست

شماره ۱۵: یا جانم ازین قالب دلگیر برآرید

شماره ۱۶: چون زلف سرفشان تو در تاب می‌رود

شماره ۱۷: چو غنچه وقت سحر حله‌پوش می‌آید

شماره ۱۸: نه چو رخت ماه سخنگو بود

شماره ۱۹: یا ترک من بی دل غمخوار بگوئید

شماره ۲۰: اگر شکایتم از هجر یار باید کرد

شماره ۲۱: اگر به صبر مرا با تو چاره باید کرد

شماره ۲۲: تا سر زلف تو شوریده و سرکش باشد

شماره ۲۳: دلی که با غم عشق تو همنشین گردد

شماره ۲۴: ای که بی چشم تو چشمی چشم من جز تر ندید

شماره ۲۵: کجا از دوزخ اندیشد تنی کز مهر تو سوزد

شماره ۲۶: بر من همه خواری از دل آمد

شماره ۲۷: گر یاد رنگ رویت در بوستان برآید

شماره ۲۸: نیست روزی که مرا از تو جفائی نرسد

شماره ۲۹: درد عشقت ز جان توان پرسید

شماره ۳۰: مژده که جان نازنین باردگر به تن رسید

شماره ۳۱: بسوختیم و ز ما هیچ بر نیامد دود

شماره ۳۲: خدای جز به توام کام دل روا مکناد

شماره ۳۳: هر شب چو ز هجر تو دل تنگ بنالد

شماره ۳۴: شکری نیئی شکر کو چو تو خوش دهان ندارد

شماره ۳۵: تالعل تو سنگبار باشد

شماره ۳۶: خورشید رخت چون ز سر کوی برآید

شماره ۳۷: غم از دلم به جدائی جدا نمی گردد

شماره ۳۸: سر آن ندارد این دل که ز عشق سر ندارد

شماره ۳۹: یا آن دل گم گشته به من باز رسانید

شماره ۴۰: دلبرا دوش در آن عیش منت یاد نبود

شماره ۴۱: ترا تا دل بسان سنگ باشد

شماره ۴۲: حبذا نزهت بادی که ز بغداد آید

شماره ۴۳: مراد من ز وصال تو برنمی‌آید

شماره ۴۴: شکرش در سخن گهر ریزد

شماره ۴۵: آخر ای باغ امیدم گل شادی به برآر

شماره ۴۶: یارب این واقعه کی بر دل من کرد گذر

شماره ۴۷: بردی دل من ز چشم مخمور

شماره ۴۸: دروغ گفته ام ار گفته ام شدم ز تو دور

شماره ۴۹: نه جان در کار عشقت کردم آخر

شماره ۵۰: ای ز بوس تو نقل من بسیار

شماره ۵۱: دلبرا بر کش نوا با ناله زارم بساز

شماره ۵۲: ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس

شماره ۵۳: دلم خرید غم و جان فشاند در قدمش

شماره ۵۴: کس نیست زین صفت که منم در بلای عشق

شماره ۵۵: ای زلف تو آشیانه دل

شماره ۵۶: تا کی من از فراق تو رنج و بلابرم

شماره ۵۷: دلم خون گشت و دلداری ندارم

شماره ۵۸: بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم

شماره ۵۹: گر شبی بر لب شیرین تو فرمان بدهم

شماره ۶۰: نه وصل تو می دهد پناهم

شماره ۶۱: ز عشقت سینه پر سوز دارم

شماره ۶۲: می گلرنگ دوست می‌دارم

شماره ۶۳: یارب آن روی است یا صبح است یا ماه تمام

شماره ۶۴: بلای دل بسی دارم دوای دل نمی‌دانم

شماره ۶۵: چه میل است این که من سوی تو دارم

شماره ۶۶: به جان تو که به جان رهی نگاه مکن

شماره ۶۷: امید از وصل تو نتوان بریدن

شماره ۶۸: جانا به صبوح خرمی کن

شماره ۶۹: صبح است یا نور قمر یا آینه یا روست آن

شماره ۷۰: مردمان گوش کنید انده تنهائی من

شماره ۷۱: چو تو دلبر به زیبائی به عالم در که دید ای جان

شماره ۷۲: بیا کز جان و دل به در خوری تو

شماره ۷۳: عید آمد ای نگارین بردار جام باده

شماره ۷۴: ای چون دل و جان بر من گرامی

شماره ۷۵: روح محضی بدان طربناکی

شماره ۷۶: گرفتم رای پیوندی نداری

شماره ۷۷: دیدی که مهر ما به چسان خوار داشتی

شماره ۷۸: ای صبرم از فراق تو بر باد داده‌ای

شماره ۷۹: ای وصل تو اصل دلفروزی

شماره ۸۰: ای دریغا گر شبی او را نهان بگرفتمی

شماره ۸۱: ای دل چه اوفتادت کزما جدا فتادی

شماره ۸۲: باز این چه شور و فتنه ست کاندر جهان فکندی

شماره ۸۳: چند بنیاد جگرخواری نهی

شماره ۸۴: ای که به روی چون سمن رشک بهار و سوسنی

شماره ۸۵: آن روی چون بهارت رشک نگار چینی

شماره ۸۶: گر با تو زبانی شودم هر سر موئی

شماره ۸۷: این چه ننگ است که بر روی چو ماه آوردی

شماره ۸۸: ای چون حیات شیرین وی چون روان گرامی

شماره ۸۹: بیابیا که شدم درغم تو سودائی

شماره ۹۰: باز این چه فتنه‌ای‌ست که در ما فکنده‌ای

شماره ۹۱: دل ز من برده ای و می دانی

شماره ۹۲: پیداست خود که نیست ترا رای آشتی

شماره ۹۳: ای ترک دلستان صنم چین من توئی

شماره ۹۴: دلکم برد به شیرین سخنک هندوکی

شماره ۹۵: ای به اصل پاک و گوهر بر شهانت سروری

شماره ۹۶: گر روی شادی دیدمی کی تکیه بر غم کردمی

شماره ۹۷: ترا سزد که کنی دعوی جهانداری