گنجور

 
مجد همگر

بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم

مجوش ار جزع پرجوشت ببوسم

سفر کردم مگر چون بازگردم

به پرسش خوش در آغوشت ببوسم

مرا بر دوش خوش بد بار اندوه

که چون آیم بر و دوشت ببوسم

حدیثی گویمت در گوش نرمک

بدان حیلت بناگوشت ببوسم