باز این چه فتنه‌ای‌ست که در ما فکنده‌ای
بازم در آتش غم و سودا فکنده‌ای
آوازه فراق درافکنده‌ای وز آن
در شهر شور و فتنه و غوغا فکنده‌ای
وصلی که رونقش به ثریا رسیده بود
در خاکش از چه روی به عمدا فکنده‌ای
تا سایه خود از سرما برگرفته‌ای
در پای غم چو سایه‌ام از پا فکنده‌ای
تا راز خود چو حلقه درافکندمت به گوش
در هر دهان حدیث خود و ما فکنده‌ای
عاشق‌تری ز بنده که از عشق روی خویش
بر آینه نظر به تماشا فکنده‌ای
بر روی خویش شیفته‌ای تا بر آینه
نور جمال آن رخ زیبا فکنده‌ای
منگر به روی خود که به رشکم ز روی تو
بر خویشتن نظر به چه یارا فکنده‌ای
گفتی شبی به لطف که بوسی ببخشمت
خود گفته‌ای و باز تقاضا فکنده‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از فتنه‌ای صحبت می‌کند که معشوق در دل او ایجاد کرده است. او به آتش غم و جدایی اشاره می‌کند و از درد و شور و غوغای ناشی از فراق می‌گوید. شاعر به وصالی که روزگاری مورد توجه بوده و اکنون در خاک مدفون شده، افسوس می‌خورد و از معشوق می‌پرسد که چرا به چنین سرنوشتی دچار شده است. او همچنین به سایه خود اشاره می‌کند که از غم جدا شده و راز عشق‌اش را به گوش دیگران رسانده است. شاعر در نهایت به زیبایی معشوق و رفتار او اشاره می‌کند که به خود غره شده و به بوسه‌ای که معشوق وعده داده، اشاره می‌کند. در کل، شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه، غم و جدایی است.
هوش مصنوعی: این چه آشوبی است که در وجود ما به وجود آورده‌ای؟ دوباره ما را در آتش غم و اندوه فرو برده‌ای.
هوش مصنوعی: تو نام و یاد جدایی را در دل‌ها منتشر کرده‌ای و این یاد باعث ایجاد هیجان و آشفتگی در شهر شده است.
هوش مصنوعی: چرا به عمد، گلی که سرسبزی‌اش به اوج زیبایی رسیده بود، در خاک و زمین انداخته‌ای؟
هوش مصنوعی: وقتی که در برابر سردی و غم، خود را محافظت کرده‌ای، من هم از بیان دردها و غم‌هایم کنار رفته‌ام.
هوش مصنوعی: تا وقتی که رازهایم را مانند حلقه‌ای به گردنت بیفکنم، در هر مکانی و در هر گفتگویی از من و رازهایم سخن خواهید گفت.
هوش مصنوعی: تو از من که غلام تو هستم، عاشق‌تری؛ زیرا که تو از عشق به خود، نگاهی به آینه انداخته‌ای و خود را تماشا کرده‌ای.
هوش مصنوعی: شخصی عاشق و شیفته زیبایی خود شده و به سبب آن، در آینه نگاه می‌کند تا نور و زیبایی چهره‌اش را ببیند.
هوش مصنوعی: به چهره‌ات نگاه نکن، چون به خاطر زیبایی‌ات من هم به خودم نظری نمی‌اندازم و کاش می‌دانستی که چقدر تحت تأثیر نگاه تو هستم.
هوش مصنوعی: تو گفتی شبی که به مهربانی، بوسه‌ای به من خواهی بخشید، اما حالا خودت دوباره از من چیزی خواسته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.