حرف آخر قافیه

شماره ۱: سپاس آنکه بروی زمین و پشت سما

شماره ۲ - در منقبت اسدالله الغالب علی ابن ابیطالب سلام الله علیه: گفتم بعقل دوش که ای آیت هدی

شماره ۳ - در تهنیت عید غدیر و ستایش علی بن ابیطالب سلام الله علیه: مست از غدیرخم نگر مهر و مه و ارض و سما

شماره ۴ - در منقبت اسدالله الغالب علی بن ابیطالب (ع): ای بررخ رنگینت زآن طره مشکینا

شماره ۵ - وله: کی نرم میتوان دل جانان را

شماره ۶ - در مدح قاطع برهان و شریک قرآن واهب الفتح و النصرحجت عصر (ع): جز او که وسمه بر ابروی دلستان کشدا!

شماره ۷ - وله: باز این چه فروغست زگل صحن چمن را

شماره ۸ - در تهنیت ولادت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام: ماه مبارک چهر من می ده که شد ماه رجب

شماره ۹ - و له: گفتم از گردون کنم اسب و زماه نو رکاب

شماره ۱۰ - وله: خورشید وش شود سوار آن نگار اسب

شماره ۱۱ - وله: ای ترک جنگ جوی ترامغفر آفتاب

شماره ۱۲ - وله: جشن میلاد خداوند سفیران خداست

شماره ۱۳ - در مدح عصمت کبری صدیقه صغری حضرت معصومه سلام الله علیها: این بارگه که چرخ بر رفعتش گم است

شماره ۱۴ - وله: بدست خواجه که از فرا و جهان برپاست

شماره ۱۵ - در مدح کنزالامجاد و فخرالاوتاد مروج الادباء آقا علی آقا زید عزه: بسکه شیرین حرکات آن پسر سیمبر است

شماره ۱۶ - در تهنیت عید رمضان: رسید عید و بدانسان بروزه بست جهات

شماره ۱۷ - وله: رخشد از چهره همی جلوه شمس و قمرت

شماره ۱۸ - وله: تا عبای شه بدوش خویش میر ما گرفت

شماره ۱۹ - در تهنیت عید قربان: عید قربان بود و حاج به درک عرفات

شماره ۲۰ - وله: خوش بتو نقاش طرحی دلستان افکنده است

شماره ۲۱ - وله: ای که زلف تو ولی نعمت مشک ختن است

شماره ۲۲ - درتهنیت عید قربان: جشن اضحی شد و برطوف حرم کوشش حاج

شماره ۲۳ - وله: جشن میلاد شه دنیا و ما فیها بود

شماره ۲۴ - وله: چون ماه من به جانب لب ساغر آورد

شماره ۲۵ - وله: چو ظل خسروی از خاتم شه برتر از جم شد

شماره ۲۶ - وله: میم دهان لعبتی نخواهنده ابجد

شماره ۲۷ - وله: نگار من چو بخیزد به نارون ماند

شماره ۲۸ - وله: چنین که جلوه گل از طرف مرغزار کند

شماره ۲۹ - وله: چهر نواب از طرب رخشان تر از اجرام شد

شماره ۳۰ - وله: عید آمد و ما را ز غم روزه رها کرد

شماره ۳۱ - در تهنیت عید غدیر و منقبت مولای متقیان علی بن ابیطالب علیه السلام: بت من که از لطافت بودش ز روح عنصر

شماره ۳۲ - وله: مرا ترکی‌ست مشکین‌ موی و نسرین‌ بوی و سیمین‌بر

شماره ۳۳ - وله: ای که زچشم و لبت نوبت بوس وکنار

شماره ۳۴ - وله: گفتم بتا هوای سفر بینمت به سر

شماره ۳۵ - وله: بجز امسال که آمد زسفر عید و امیر

شماره ۳۶ - مطلع ثانی: کای بهر مرحله اجرام مشار و تو مشیر

شماره ۳۷ - وله: ای چهره و لعل تو یکی نور و یکی نار

شماره ۳۸ - وله: چون خلیل از خلعت خلت زحق شد کامگار

شماره ۳۹ - وله: نوروز در رکاب ولیعهد کامگار

شماره ۴۰ - وله: بستم چو زی گشاده رواق ملک کمر

شماره ۴۱ - ممدوح این قصیده معلوم نیست: ای بروی و خوی تو برج مه و چرخ اثیر

شماره ۴۲ - در تهنیت عید رمضان: مه شوال چو برکوه فرابست کمر

شماره ۴۳ - وله: به صفاهان چو زری پور ملک آید باز

شماره ۴۴ - مطلع ثانی: ای خدیویکه وجودت زخدائی اعزاز

شماره ۴۵ - وله: سزد که یزد نوازد به بام گردون کوس

شماره ۴۶ - درحیرت از حوادث کون و فساد و مدح محبوب خالق اکبر موسی بن جعفر (ع): خرد طبل تحیر زن شبی خواندم به میدانش

شماره ۴۷ - وله: هرآنکه هست چو او سرو نار پستانش

شماره ۴۸ - ممدوح این قصیده معلوم نیست: ترکا گه پیمانه است برخیز و به پیمان باش

شماره ۴۹ - وله: جهان فهرست ایجاد و سطور امصار ایرانش

شماره ۵۰ - وله: شیفته برروی سر کاکل چون عنبرش

شماره ۵۱ - وله: طالع بودت اختر حسن از رخ ساطع

شماره ۵۲ - وله: از کنز نهانیست کنون کعبه مشرف

شماره ۵۳ - وله: تیغ هلال تافت چو شوال را ز کف

شماره ۵۴ - درتهنیت روز ولادت با سعادت خاتم، محمدمصطفی صلی الله علیه وآله: چو از نهان بعیان زد علم رسول مصدق

شماره ۵۵ - وله: بروج حصن تبر را که سود بر افلاک

شماره ۵۶ - وله: سزد نمیدهی از کبر جواب سئوال

شماره ۵۷ - در تهنیت عید قربان: عید اضحی شد و از دولت این جشن جلیل

شماره ۵۸ - وله: خور به سرما گفت امروز کنم درک حمل

شماره ۵۹ - در ستایش ذات کبریائی صفات حضرت رضا علیه آلاف التحیه و الثنا ء: بودم زسرو قدان صنمی سمین و سالم

شماره ۶۰ - وله: ای لبت آتش سوزان و عذار تو ارم

شماره ۶۱ - وله: ماه رمضان تافت از این بر شده طارم

شماره ۶۲ - وله: چو شد به لشکر نیسان طلایه دار نسیم

شماره ۶۳ - وله: زمشکین طره آن چشم چو بادام

شماره ۶۴ - وله: نامه نوشتم به دلربای خود از قم

شماره ۶۵ - وله: جهان بگشتم و دیدم بسی مقیم و مقام

شماره ۶۶ - وله: سلطنت تا بکمان یافت زسر تیپ سهام

شماره ۶۷ - درآمدن ماه مبارک رمضان: بتا رسد اجل میکشان زماه صیام

شماره ۶۸ - ممدوح این قصیده معلوم نیست: رمضان آمد و آنگونه از او در حذریم

شماره ۶۹ - وله: در قرن شاه راستان صاحبقران راستین

شماره ۷۰ - وله: ظل ملک که چرخ به جان بوسدش زمین

شماره ۷۱ - در تهنیت عید صیام: رسید عید کمین کرد و تاخت بر رمضان

شماره ۷۲ - وله: از صدر جهان امروز آفاق طرب زابین

شماره ۷۳ - وله: آن پسر بچه حور است مگر یا غلمان

شماره ۷۴ - وله: تا که چون تیر از کمان رفت آن بت رعنای من

شماره ۷۵ - مطلع ثانی: کیستم من آنکه بوسد آسمان غبرای من

شماره ۷۶ - وله: سکه صاحبقرانی زد چو شاه راستان

شماره ۷۷ - لغز سماور و مدیحه: چه باشد آن جم بلقیس تخت سیم بدن

شماره ۷۸ - وله: کیست آن خسرو شیرین سخن و شور افکن

شماره ۷۹ - وله: لک السعاده ای کم‌وفای پر افسون

شماره ۸۰ - وله: چو شاه زنگ راند ابلق ز مکمن

شماره ۸۱ - وله: رسم نوروز شد امسال مگر دیگرگون

شماره ۸۲ - وله: ببال ای مرکز کرمان بنال ای خطه تهران

شماره ۸۳ - وله: از شه بوالی حکم نو در نصب دیگر سال بین

شماره ۸۴ - درمنقب ذات کبریائی صفات علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه والثناء: خورشید گریزان بودت در خم گیسو

شماره ۸۵ - وله: سپهسالار اعظم زد چو اندر مرز ری اردو

شماره ۸۶ - وله: گرچه عید آمده نیکوی و بنازم سر او

شماره ۸۷ - وله: ای آنکه به قد تالی سرو چمنی تو

شماره ۸۸ - در مدح گوشوار عرش خدا خامس آل عبا روحی و روح العالمین له الفدا: باز آن سرخ اطلس زیب پیکر ساخته

شماره ۸۹ - مطلع ثانی: خسروی کافلاک را منقوش از اختر ساخته

شماره ۹۰ - وله: جشن ولادت شه جم تخت کی کلاه

شماره ۹۱ - وله: بسان چرخ عید جم دوباره

شماره ۹۲ - وله: ای لعل روان بخش تو از آب بقابه

شماره ۹۳ - وله: ساخته کاخی سپهسالار بهر جشن شاه

شماره ۹۴ - وله: عید روزه است مگر قاصدی از حضرت شاه

شماره ۹۵ - وله: زان موسوی دو اژدر گیسوی آسیه

شماره ۹۶ - وله: خیز ای آیینه‌رخ می آر با صد طنطنه

شماره ۹۷ - وله: بیکی چشم زدن چشم توام برد ز راه

شماره ۹۸ - در جشن عید غدیر و منقبت مولای متقیان امیر مومنان علی بن ابی طالب (ع): چون پرشراب راز شد خم غدیر حیدری

شماره ۹۹ - وله: ظل شه را چو زری سوی صفاهان شد رای

شماره ۱۰۰ - مطلع ثانی: کای باقبال جهانگیر و ممالک پیمای

شماره ۱۰۱ - در تهنیت عید قربان: خلیل ارکرد قربانی بعید از امر یزدانی

شماره ۱۰۲ - وله: به گیسوان خم ابروی آن بت علوی

شماره ۱۰۳ - وله: ای کزدو چهر غیرت یک بوستان گلی

شماره ۱۰۴ - تغزلی است در استقبال حکیم عنصری: ای که نرخ بوسه‌ات بر ما به نقد جان کنی

شماره ۱۰۵ - وله: بتی که رشک لب لعل او برد عیسی