حرف آخر قافیه

شماره ۱: زهی سر بر خط فرمان تو افلاک و ارکان را

شماره ۲ - مدح خواجه اثیر الدین تورانشاه: میان در بست اقبال آگهی را

شماره ۳ - مدح: ای داده ز آفتاب گداره کلاه را

شماره ۴ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل: خسر و خسرو نشان شاهی که جز بر لفظ او

شماره ۵ - مدح فخرالدین زکریا: زهی جناب تو والا مکان نعمت والا

شماره ۶ - مدح: مرزبان خطه ی اول فلک معزول باد

شماره ۷ - مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان سلجوقی: خوش گرد چرخ گوش ممالک بدین خطاب

شماره ۸ - مدح خواجه امام صفی الدین اصفهانی: زهی تو روح به خوبی و دیگران همه قالب

شماره ۹ - مدح بهاءالدین: رمیده جان سعادت رجوع یافت بقالب

شماره ۱۰ - مدح خواجه فخرالدین: در تتق ابر شد، باز رخ آفتاب

شماره ۱۱ - مدح علاء الدوله فخرالدین عربشاه: تافت چو صبح دویم شاخ ملمع سلب

شماره ۱۲ - مدح خواجه شمس الدین: گر مایه گیرد از رخت ای دلبر آفتاب

شماره ۱۳ - تاسف از جوانی و یاد از گذشته: وداع و فرقت احباب و یاد عهد شباب

شماره ۱۴ - مدح عماد الدین محمد: ای سالکان راه هوای تو در طلب

شماره ۱۵ - مدح یکی از صدور- در بحر خفیف: ای فلک قدر آفتاب جناب

شماره ۱۶ - مدح مظفرالدوله قزل ارسلان: به بست شرع سلامت گذار بر سوی نوب

شماره ۱۷ - مدح سلطان قزل ارسلان سلجوقی (مظفرالدوله و الدین بن شمس الدین ایلد کز): آنرا که چار گوشه عزلت میسر است

شماره ۱۸ - وصف بزم و مدح اتابک مظفرالدین قزل ارسلان و سلطان ارسلان بن طغرل: الحق این جشن، نه جشن است که باغ ارم است

شماره ۱۹ - مدح سیف الدین حسن جاندار: آنچه بر من ز دل و دلدار است

شماره ۲۰ - مدح: بخدائی که نفس قدرت او

شماره ۲۱ - در مرگ شرف الدین موفق گرد بازو: دلی که بسته این پیرزال جادو نیست

شماره ۲۲ - مدح سلطان طغرل بن ارسلان: خسروا، ملک تو را، عرض جهان نتوان گرفت

شماره ۲۳ - فخریه: گره‌گشای سخن، خامه توان من است

شماره ۲۴ - تسلیت از درگذشت مادر سلطان ارسلان بن طغرل: در گلشن ایام نسیمی ز وفا نیست

شماره ۲۵ - رثای سلطان ارسلان بن طغرل: یک ره به نشمری که جهانی مشمر است

شماره ۲۶ - مدح اقضی القضات خواجه رکن الدین حافظ همدانی: ای خرد را خاک درگاه تو اکسیر نجات

شماره ۲۷ - مدح: اقتدارش رایت خورشید بر گردون زده است

شماره ۲۸ - مدح ابوالبرکات هبة الدین علی طبیب: مرا دلی است زصد گه نهاده بر ره حاج

شماره ۲۹ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل، پس از فتح ابخاز: خسرو توران گشای، روی به ایران نهاد

شماره ۳۰ - مدح خواجه امام شیخ الاسلام ظهیرالدین بلخی: هر آن کسوت که بر بالای نعمان الزمان زیبد

شماره ۳۱ - تاسف از درگذشت صدرالدین عبداللطیف خجندی و تهنیت به جمال الدین خجندی: در دیده ی زمانه، نشان حیا نماند

شماره ۳۲ - مدح یکی از صدور: ای کلک تو بر لوح عطارد زده ابجد

شماره ۳۳ - مدح خواجه صدرالدین قاضی مراغه وزیر سلطان طغرل: کار دو گیتی به کام صدر اجل باد

شماره ۳۴ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل - مطلع نخست: ای عید ملک و ملت عیدت خجسته باد

شماره ۳۵ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل - مطلع دوم: ای آفتاب عالم روزت خجسته باد

شماره ۳۶ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل - مطلع سوم: ای شاه شیر زهره، شکارت خجسته باد

شماره ۳۷ - مدح خواجه جمال الدین خجندی از رؤسای شافعیه اصفهان: در این دو پهنه که میدان ادهم است و سمند

شماره ۳۸ - مدح نجم الدین لاجین والی همدان: در سر مردان غم عشق تو معجر می‌کشد

شماره ۳۹ - تاسف از درگذشت سیف الدین سنقر همدانی معروف به خمار تکین: نمی توان بسر سر روزگار رسید

شماره ۴۰ - تاسف از درگذشت اقضی القضات خواجه امام ظهیرالدین: ماهی ز آستین معالی در او فتاد

شماره ۴۱ - مدح بهاءالدین محمد وزیر: ملک را فال ز اقبال بقا می یابد

شماره ۴۲ - مدح ارسلان بن طغرل: چیست از احسان که خورشید کرم با من نکرد

شماره ۴۳ - در مقام عشق فرماید: عشق برآورد گرد، از سر مردان مرد

شماره ۴۴ - مدح اتابک علاءالدین محمد خداوند مراغه: هرکه بر منهاج عزمی رای مقصد می‌کند

شماره ۴۵ - شاد باش میلاد خواجه سعد الدین مسعود و مدح سلطان قزل ارسلان سلجوقی: به مهد کرد طبیعت مشیمه های ودود

شماره ۴۶ - مدح سلطان ارسلان بن طغرل: تا قافله شیر ز ماهی به حمل شد

شماره ۴۷ - مدح نجم الدین لاجین: گر، خاتم مردمی نگین دارد

شماره ۴۸ - مدح اتابک علاءالدین محمد: پای دار، ای کوی گردون زخم چوگان در رسید

شماره ۴۹ - مدح جمال الدین محمود بن عبداللطیف بن محمد بن ثابت خجندی: زهی بجان تو جاوید زنده جان خجند

شماره ۵۰ - مدح حجت الاسلام رکن الدین حافظ همدانی: رمضان سایه رحیل افکند

شماره ۵۱ - مدح: ای عهد تو چون عهد قضا سرمد

شماره ۵۲ - مدح: ای شاه شاهزاده سپهرت غلام باد

شماره ۵۳ - در تجرید و تفرید و مقام شامخ انسان و منزلت عرفان:: افدیک یا خیر البشر، ای تاج عالم بلکه سر

شماره ۵۴ - مدح سلطان رکن الدین ارسلان بن طغرل: چون خرقه گشت بر کتف شب ردای قار

شماره ۵۵ - وصف شکار و شکارگاه و مدح ارسلان بن طغرل: چو شاه شرق برآید برهنورد شکار

شماره ۵۶ - مدح خواجه جلال الدین ابوالفضل بن قوام الدین درگزینی وزیر سلطان ارسلان بن طغرل: ایا خدای بخلقت نیافریده نظیر

شماره ۵۷ - وصف دیماه و تعریف آتش و توصیف مجلس بزم خواجه اثیرالدین تورانشاه وزیر: تا باوج آمد سر رایات خیل ز مهریر

شماره ۵۸ - وصف خزان و مدح ابو منصور وزیر: بهار چون خط بطلان کشید بر منشور

شماره ۵۹ - در ذم و قدح اهل نفاق و شکایت از مردم عراق و تخلص در مدح خواجه جمال الدین عثمان: شکست دور سپهرم بپایمال ز حیر

شماره ۶۰ - توصیف جشن و تعریف شهرود و رباب و مدح فخرالدین عربشاه: ای بزم جهان آرا، ای جشن جنان پیکر

شماره ۶۱ - مدح خواجه جلال الدین ابوالفضل در گزینی معروف به نظام الملک وزیر: زهی مناقب مجد تو در جهان مشهور

شماره ۶۲ - مدح فخرالدین علاءالدوله عربشاه خداوند قهستان: ای جزع تو، هم نیام و هم خنجر

شماره ۶۳ - توصیف رباب، چنگ، کمانچه، دف، بربط - مدح سید عزالدین خسروشاه فرزند علاء الدوله فخرالدین عربشاه رئیس همدان: بزمی است ز لطف خلد پیکر

شماره ۶۴ - توصیف صبح و مدح مظفرالدین قزل ارسلان: خاتون زمان بدست شبگیر

شماره ۶۵ - مدح امیر جمال الدین بکلر: سنبل بدمید از گل آن سر و صنوبر

شماره ۶۶ - مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان: کجاست راوی اخبار و ناقل آثار

شماره ۶۷ - مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان: خجسته جشن عرب کرد سایه بر جمهور

شماره ۶۸ - وصف صبح و مدح سلطان مظفر الدین قزل ارسلان سلجوقی: چون کرد دیده بان افق چشم خفته باز

شماره ۶۹ - مدح ملک مظفرالدین قزل ارسلان: کوی ظفر اقبال تو بر بود ز هرکس

شماره ۷۰ - مدح نظامی گنجوی و یکی از دانشمندان زمان: ای جره ی صید جای دانش

شماره ۷۱ - مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان: بنامیزد، بنامیزد زهی خورشید گلرنگش

شماره ۷۲ - مدح سلطان قزل ارسلان: زهی عنصر جوهر آفرینش

شماره ۷۳ - مدح شرف الدین الب ارغون: کرد از جهان رحیل جهانی همه شرف

شماره ۷۴ - توصیف شب و مدح سید فخرالدین عربشاه امیر قهستان «علاءالدوله»: دوش که این شهسوار کره ابلق

شماره ۷۵ - مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان سلجوقی: خهی شاه انجم و فی الله ظلک

شماره ۷۶ - مدح سلطان غیاث الدین: فارغ شد از محارق کدورت صفای ملک

شماره ۷۷ - مدح سلطان الب ارسلان بن طغرل: بفراخت رایت حق، برتافت روی باطل

شماره ۷۸ - مدح رکن الدین ارسلانشاه غازی: چو رفت شاه کواکب ببار گاه حمل

شماره ۷۹ - مدح کمال الدین زنجانی معروف به تعجیلی، وزیر سلطان رکن الدین طغرل: ایا چو ذات خرد جوهرت عدیم مثال

شماره ۸۰ - مدح سید فخرالدین عربشاه «علاءالدوله»: به بست کله سحابی بر آسمان کرم

شماره ۸۱ - مدح شاه علاءالدوله فخرالدین عربشاه: تا منت توست هم نشینم

شماره ۸۲ - مدح شرف الاسلام صدرالدین خجندی رئیس شافعیه اصفهان: ای بوجود تو زنده پیکر انعام

شماره ۸۳ - مدح اقضی القضات رکن الدین حافظ همدانی: ای بر همه دشمنان مقدم

شماره ۸۴ - مدح سید عمادالدین مردانشاه بن عربشاه: چون بر آهیخت سرور اجرام

شماره ۸۵ - مدح سید فخرالدین عربشاه: ماولی پرور عدو کاهیم

شماره ۸۶ - فخریه و مدح فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان «علاءالدوله»: باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم

شماره ۸۷ - مدح نجم الدین لاجین و سلطان قزل ارسلان: اگر چو قوس قزح جمله تن، دهان دارم

شماره ۸۸ - وصف صبح و مدح سلطان مظفرالدین قزل ارسلان: چون شب بآفتاب رخ شاه داد جان

شماره ۸۹ - در توحید و چگونگی خلقت جهان و انسان: جهان را هم جهان بانی است، پیدابین و پنهان دان

شماره ۹۰ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع نخست: طفل نه ای چند از این، دایه نا مهربان

شماره ۹۱ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع دوم: ای صف شمشاد تو تاخته بر ارغوان

شماره ۹۲ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع سوم: تا نفس عیسوی زاد نسیم از دهان

شماره ۹۳ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع چهارم: دوش چو برد آفتاب دست به تیغ یمان

شماره ۹۴ - مدح علاءالدوله فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان - مطلع پنجم: غنچه دو اسبه رسید با سپه ضیمران

شماره ۹۵ - در نعت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و ثنای مولای متقیان علی ابن ابی طالب علیه السلام: ای عقل خنجر تو و ناوردگاه جان

شماره ۹۶ - مدح عمادالدین عبدالرحیم احمد قاید: در بند آن مشو که چرا پیر شد جهان

شماره ۹۷ - مدح اقضی القضات خواجه رکن الدین حافظ همدانی: ای عشق تو داده بر جهان فرمان

شماره ۹۸ - مدح خواجه امام ظهیرالدین بلخی: ای بمدیحت روان زبان فریقین

شماره ۹۹ - مدح خواجه رکن الدین حسن: عرض داد از چابکی خورشید شمعی پیرهن

شماره ۱۰۰ - مدح خواجه امام رکن الدین حسن: دوش چون راند عرصه گردون

شماره ۱۰۱ - مدح اتابک ایلد گز (شمس الدین): امروز نشاطی است درافلاک و درارکان

شماره ۱۰۲ - مدح فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان: ای روی تو عید عالم جان

شماره ۱۰۳ - مدح قزل ارسلان: چو شب وقایه برانداخت، از رخ گردون

شماره ۱۰۴ - مدح الغ جاندار نور الدین حسن: مملکت خوش سر برآورد از وسن

شماره ۱۰۵ - تاسف از درگذشت عمادالدین مردانشاه بن فخرالدین عربشاه: صدر و گاه فلک و جاه تهی ماند زماه

شماره ۱۰۶ - مدح عمادالدین مردانشاه فرزند فخرالدین عربشاه: مطرب سماع برکس و ساقی شراب ده

شماره ۱۰۷ - مدح خواجه اثیرالدین تورانشاه وزیر: زادک الله جمالا، تو گر آئی ای ماه

شماره ۱۰۸ - مدح سلطان رکن الدین ابوطالب طغرل بن ارسلان سلجوقی (قسیم امیرالمؤمنین): ای کعبه سپهرت، تا کعب پا رسیده

شماره ۱۰۹ - وصف شمع و مدح جمال الدین محمود بن عبداللطیف بن محمد بن ثابت خجندی از رؤسای شافعیه اصفهان: ای شمع زردروی، که با اشک دیده‌ای

شماره ۱۱۰ - مدح عماد الدین طغلوا. والی همدان: ای سپهری که چو خورشید، جواد آمده‌ای

شماره ۱۱۱ - مدح سلطان رکن الدین ارسلانشاه بن طغرل: همای چتر فلک سای ارسلانشاهی

شماره ۱۱۲ - مدح امیر فخرالدین زنگی از امرای سلطان محمد سلجوقی: شها، ز چشمه تیغ تو چرخ نیرنگی

شماره ۱۱۳ - مدح اثیرالدین تورانشاه: نصیب یافت جهان از سعادت کبری

شماره ۱۱۴ - مدح سلطان قزل ارسلان سلجوقی: ای یافته هر آنچ بدو داده و هم ورای

شماره ۱۱۵ - مدح خواجه اثیرالدین نورانشاه: ای برویت چشم روشن اختر نیک اختری

شماره ۱۱۶ - تهنیت میلاد یکی از وزراء: بر تخت اوج رفت درخشنده اختری

شماره ۱۱۷ - مدح خواجه امام صفی الدین اصفهانی: ای صورت تو آیت زیبائی و خوشی

شماره ۱۱۸ - مدح فخرالدین عربشاه: خه خه تبارک الله ای ماه تو بجائی