در این بخش شعرهایی را فهرست کرده‌ایم که در آنها نظام قاری مصرع یا بیتی از حافظ را عیناً نقل قول کرده است:
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۲۵ - خواجه حافظ فرماید :: حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰
نظام قاری (بیت ۶): این عروسان سخن سهل مبین در پرده - تو پس پرده چه دانی که که خوبست و که زشت
حافظ (بیت ۵): ناامیدم مکن از سابقهٔ لطفِ ازل - تو پسِ پرده چه دانی که که خوب است و که زشت
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:
-
نظام قاری » دیوان البسه » قصاید » شمارهٔ ۱۵ - مدیحه در تتبع حکیم سنائی:چکمه صوف و سقرلاطست شاه ملک تن - ای که میدانی چنین داری بروگوئی بزن
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۲:سَروَرِ اَهلِ عَمایِم، شمعِ جمعِ انجمن - صاحبِ صاحب‌قَران، خواجه قوام‌الدین حَسَن
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۰:افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن - مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۳ - خواجه حافظ فرماید:اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را - بخال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:اگر آن تُرک شیرازی به دست آرد دل ما را - به خال هِندویَش بخشم سمرقند و بخارا را
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۸ - خواجه حافظ فرماید:بیا که قصرامل سخت سست بنیادست - بیار باده که بنیاد عمر بر بادست
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵:برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست - مرا فِتاد دل از ره، تو را چه اُفتادست؟
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷:بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست - بیار باده که بنیادِ عمر بر بادست
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۲ - خواجه حافظ فرماید:خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت - به قصد جان من زار ناتوان انداخت
نظام قاری » دیوان البسه » مناظرهٔ طعام و لباس » بخش ۶ - عرضه داشتی که جناب زیبا علیا جهت وظیفه کرده:مرا ببستر اکر چه لت کتان انداخت - زروی صوف نظر بر نمیتوان انداخت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶:خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت - به قصد جانِ منِ زارِ ناتوان انداخت
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۴ - خواجه حافظ فرماید:بلبلی برگ گلی خوش‌رنگ در منقار داشت - واندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت
نظام قاری » دیوان البسه » چند رساله » کتاب آرایش‌نامه:مرغ زرینی گلی از شرب در منقار داشت - بر گلستانی ز کمخا نالهای زار داشت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:بلبلی برگِ گُلی خوش رنگ در منقار داشت - و اندر آن برگ و نوا خوش ناله‌هایِ زار داشت
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۵ - خواجه حافظ فرماید:ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست - منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:ای نسیمِ سحر، آرامگَهِ یار کجاست؟ - منزلِ آن مَهِ عاشق‌کُشِ عَیّار کجاست؟
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۲۲ - خواجه عماد فقیه فرماید:کسی بحضرت او ره نبرد وتنها نیست - جدانگشت زمانی زما و بی ما نیست
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲:سرای مدرسه و بحثِ عِلم و طاق و رَواق - چه سود، چون دلِ دانا و چشمِ بینا نیست؟
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۲۴ - خواجه حافظ فرماید:اگر چه عرض هنر پیش یاربی ادبیست - زبان خموش ولیکن دهان پر از عربیست
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴:اگر چه عرض هنر پیشِ یار بی‌ادبیست - زبان خموش، ولیکن دهان پُر از عربیست
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۲۵ - خواجه حافظ فرماید:عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت - که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۳ - ماده تاریخ وفات تورانشاه (میل بهشت = ۷۸۷):آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه - که در این مزرعه جز دانهٔ خیرات نکشت
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:عیبِ رندان مَکُن ای زاهدِ پاکیزه‌سرشت - که گناهِ دگران بر تو نخواهند نوشت
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۳۰:برو ای زاهد و دعوت مکنم سوی بهشت - که خدا در ازل از اهل بهشتم بسرشت
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۲۸ - خواجه حافظ فرماید:دل سرا پرده محبت اوست - دیده آئینه دار طلعت اوست
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶:دل سراپردهٔ محبتِ اوست - دیده آیینه دارِ طلعت اوست
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۳۵ - خواجه حافظ فرماید:ترسم که اشک در غم ما پرده در شود - وین راز سر بمهر بعالم سمر شود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:ترسم که اشک در غمِ ما پرده‌در شود - وین رازِ سر به مُهر به عالَم سَمَر شود
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۳۲:عشقت نه سرسری‌ست که از دل به در شود - مهرت نه عارضی‌ست که جای دگر شود
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۳۶ - خواجه حافظ فرماید:سالها دفتر ما در گرو صهبا بود - رونق میکده از درس و دعای ما بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳:سالها دفترِ ما در گرو صَهبا بود - رونقِ میکده از درس و دعایِ ما بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴:یاد باد آن که نَهانَت نظری با ما بود - رَقَمِ مِهرِ تو بر چهرهٔ ما پیدا بود
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۳۸ - خواجه حافظ فرماید:کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد - یک نکته درین دفتر گفتیم و همین باشد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:کِی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد - یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۴۴ - خواجه حافظ فرماید:رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند - چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹:رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند - چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۴۵ - خواجه حافظ فرماید:تا زمیخانه و می نام و نشان خواهد بود - سرما خاک ره پیر مغان خواهد بود
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۴۶ - همچنین در جواب او:تا که رختم ببر جامه بران خواهد بود - از بی وصله دو چشمم نگران خواهد بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵:تا ز میخانه و مِی نام و نشان خواهد بود - سرِ ما خاکِ رَهِ پیرِ مُغان خواهد بود
حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود - سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۴۷ - خواجه حافظ فرماید:در ازل عکس می لعل تو در جام افتاد - عاشق سوخته دل در طمع خام افتاد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱:عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد - عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۴۹ - خواجه حافظ فرماید:صوفی نهاد دام و سرحقه باز کرد - بنیاد مگر با فلک حقه باز کرد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳:صوفی نهاد دام و سَرِ حُقِّه، باز کرد - بنیادِ مکر با فلکِ حُقِّه‌باز کرد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۵۱ - خواجه حافظ فرماید:مطرب عشق عجب ساز و نوائی دارد - زخم هر زخمه که زد راه بجائی دارد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳:مطربِ عشق عجب ساز و نوایی دارد - نقشِ هر نغمه که زد راه به جایی دارد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۵۳ - مولانا حافظ فرماید:دل ما بدور رویت زچمن فراغ دارد - که چو سر و پای بندست و چو لاله داغ دارد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷:دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد - که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۵۴ - شیخ سعدی فرماید:بسیار سالها بسر خاک ما رود - کاین آب چشمه آید و باد صبا رود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۰:از دیده خونِ دل همه بر رویِ ما رَوَد - بر رویِ ما ز دیده چه گویم چه‌ها رَوَد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۵۵ - خواجه حافظ فرماید:دوش می‌آمد و رخساره بر افروخته بود - تا کجا بازدل غمزده سوخته بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱:دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود - تا کجا باز دلِ غمزده‌ای سوخته بود
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۵۶ - مولانا حافظ فرماید:در نظر بازی مابیخبران حیرانند - من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۳:در نظربازیِ ما بی‌خبران حیرانند - من چُنینم که نمودم دگر ایشان دانند
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۶۱ - مولانا حافظ فرماید:آنانکه خاکرا بنظر کیمیا کنند - آیا بود که گوشی چشمی بما کنند
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶:آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند - آیا بُوَد که گوشهٔ چشمی به ما کنند
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۶۴ - مولانا حافظ فرماید:آنکه رخسار ترا رنگ گل نسرین داد - صبر و آرام تواند به من مسکین داد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲:آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد - صبر و آرام توانَد به منِ مسکین داد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۶۷ - مولانا حافظ فرماید:روشنی طلعت تو ماه ندارد - پیش تو گل رونق گیاه ندارد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۷:روشنیِ طلعتِ تو ماه ندارد - پیشِ تو گُل، رونقِ گیاه ندارد
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۷۳ - خواجه حافظ فرماید:دیدم بخواب خوش که بدستم پیاله بود - تعبیر رفت کار بدولت حواله بود
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:دیدم به خوابِ خوش که به دستم پیاله بود - تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۸۲ - مولانا محمد حافظ فرماید:عیدست و اول گل و یاران در انتظار - ساقی بروی یار ببین ماه و می بیار
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶:عید است و آخِرِ گُل و یاران در انتظار - ساقی به رویِ شاه ببین ماه و مِی بیار
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۸۴ - اوحدی فرماید:منم غریب دیار تو ای غریب نواز - دمی بحال غریب دیار خود پرداز
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸:هزار شُکر که دیدم به کامِ خویشت باز - ز رویِ صدق و صفا گشته با دلم دَمساز
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۹:منم که دیده به دیدارِ دوست کردم باز - چه شُکر گویَمَت ای کارسازِ بنده نواز
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۱۳:صبا به مقدم گل راح روح بخشد باز - کجاست بلبل خوشگوی؟ گو برآر آواز!
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۸۶ - مولانا حافظ فرماید:دارم از زلف سیاهت گله چندان که مپرس - که چنان زو شده ام بیسرو سامان که مپرس
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۱:دارم از زلفِ سیاهش گِلِه چندان که مَپُرس - که چُنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مَپُرس
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۸۸ - خواجه حافظ فرماید:فکر بلبل همه آنست که گل شد یارش - گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:فکرِ بلبل همه آن است که گُل شد یارش - گُل در اندیشه که چُون عشوه کُنَد در کارش
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۹۱ - مولانا حافظ فرماید:مقام امن و می بیغش و رفیق شفیق - گرت مدام میسر شود زهی توفیق
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۸:مقامِ امن و مِیِ بی‌غَش و رَفیقِ شَفیق - گَرَت مُدام مُیَسَّر شود زِهی توفیق
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۹۴ - مولانا همام تبریزی فرماید:هوای یارو دیارم چو بگذرد بخیال - شود کناره ام از آب دیده مالامال
نظام قاری » دیوان البسه » مناظرهٔ طعام و لباس » بخش ۶ - عرضه داشتی که جناب زیبا علیا جهت وظیفه کرده:بود که صدر نشینان کوی در در جیب - نظر کنند بافتاده کفش صف نعال
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۳:شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وِصال - بیا که بویِ تو را میرم ای نسیمِ شِمال
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۹۹ - خواجه حافظ فرماید:فاش میگویم و از گفته خود دلشادم - بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۶:زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم - ناز بنیاد مکن تا نکَنی بنیادم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۷:فاش میگویم و از گفتهٔ خود دلشادم - بندهٔ عشقم و از هر دو جهان آزادم
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۱ - خواجه حافظ فرماید:من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم - محتسب داند که من کاری چنین کمتر کنم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۶:من نه آن رندم که تَرکِ شاهد و ساغر کنم - محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۵ - سلمان ساوجی فرماید:چو دیده در طلبت واجبست گردیدن - سرشک را بهمه جانبی دوانیدن
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۳:منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن - منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۸ - خواجه حافظ فرماید:بالا بلند عشوه گر نقش بازمن - کوتاه کرد قصه عمر دراز من
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۰:بالابلند عشوه‌گر نقش‌باز من - کوتاه کرد قصه زهد دراز من
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۹ - ایضا خواجه حافظ فرماید:مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو - یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۷:مزرعِ سبزِ فلک دیدم و داسِ مه نو - یادم از کِشتهٔ خویش آمد و هنگامِ درو
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۰ - ایضا مولانا حافظ فرماید:وصال او زعمر جاودان به - خداوندا مرا آن ده که آن به
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۹:وصال او ز عمر جاودان به - خداوندا مرا آن ده که آن به
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۴ - خواجه حافظ فرماید:ای که مهجوری عشاق روا میداری - عاشقانرا زبر خویش جدا میداری
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۸:ای که در کوی خرابات مقامی داری - جم وقت خودی ار دست به جامی داری
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۹:ای که مهجوری عشاق روا میداری - عاشقان را ز بر خویش جدا میداری
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۶ - مولانا جلال طبیب فرماید:بده ساقی شراب لایزالی - بدست عاشقان لاابالی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۳:سلام الله ما کر اللیالی - و جاوبت المثانی و المثالی
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۳ - سلمان ساوجی فرماید:زسودای رخ و زلفش غمی دارم شبانروزی - مرا صبح وصال او نمیگردد شبی روزی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۴:ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی - از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
-
نظام قاری » دیوان البسه » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۵ - خواجه حافظ فرماید:وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی - حاصل از حیات جان ایندمست تا دانی
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:وقت را غنیمت دان آن قدَر که بتْوانی - حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۱۰:گتاب البسه یکجا بنظم البسه ام - یکی خرید ولی قیمتم هنوز نداد
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۷:به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق - به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱:شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد - زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد
حافظ » مقدّمهٔ جمع آورندهٔ دیوان حافظ:غزل‌سرایی حافظ بدان رسید که چرخ - نوای زهره به رامشگری بهشت از یاد
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۱۷:با چکمه حنین تواضع نموده گفت - (دوریم گر به تن ز حضورت مقصریم)
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۲:بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم - کز بهر جرعه‌ای همه محتاج این دریم
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۱۸:شنیده‌ام که به دستار گیوه می‌گفت - (تو آفتاب بلندی و من چنین پستم)
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۵:به غیر از آن که بِشُد دین و دانش از دستم - بیا بگو که ز عشقت چه طَرْف بَربَستَم
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۲۱:ترجیح شعر اطعمه بر البسه نهند - مشتی حریص کسنه کاسه کجا برم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۹:جوزا سَحَر نهادْ حمایل برابرم - یعنی غلامِ شاهم و سوگند می‌خورم
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۲۲:درهم کشم چوچین قباروی از ملال - کر خاصک آورد که کند پوشش تنم
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۳:چِل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم - کز چاکرانِ پیرِ مُغان کمترین منم
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۲۵:مرا محبتت ای رخت تو بعیدی هست - (اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی)
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۷:دو یار زیرک و از باده کهن دو منی - فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
-
نظام قاری » دیوان البسه » قطعات » شمارهٔ ۲۹:غرض زین طرز تشریف قبولیست - که پوشاند بما اهل صفائی
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۳۵:پدید آمد رسوم بی وفایی - نماند از کس نشان آشنایی
-
نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۱:ایجامه کهنه تار و پودت شده سست - تا چند کنم پاره ات از وصله درست
نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۲:بر حلقه آن انگله چون کو پیوست - گوئی که زره زشست پیکان بنشست؟
حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵:من با کمر تو در میان کردم دست - پنداشتمش که در میان چیزی هست
-
نظام قاری » دیوان البسه » رباعیات » شمارهٔ ۷:در البسه ام مگو جواب ای سره مرد - نتوان چو دو سر زیک گریبان بر کرد
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۵۱ - رباعی:زآن بادهٔ دیرینهٔ دهقان پرورد - در ده که تراز عمر نو خواهم کرد
-
نظام قاری » دیوان البسه » فردیات » شمارهٔ ۶۳:زصندلی تو اگر پابه رابجنبانی - دو صد عمامه سالو بسر بگردانی
حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - قصیدهٔ در مدح قوام الدین محمد صاحب عیار وزیر شاه شجاع:ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی - هزار نکته در این کار هست تا دانی