زسودای رخ و زلفش غمی دارم شبانروزی
مرا صبح وصال او نمیگردد شبی روزی
در جواب آن
قبای چارقب کورا را بر آتش بهر زرسوزی
بلای اینچنین باشد زسودای زراندوزی
تو نقشی کز اتو خواهی بخلعتهای آژیده
بناخن میتوان کردن چرا چندین همی سوزی
قبای قاقم ای فرا بقد صوف کوتا هست
مگر از قندس آری وصله بر دامنش دوزی
برک را از کلاه موردی همواره سرسبزیست
میان بند کتان دارد زصوف سبر پیروزی
همان با جامه والا بخور عودو عنبر کرد
که بر گل بر سحرگاهان نسیم باد نوروزی
معرف آستین را گو میفشان بر من عریان
گهی کزنور تشریف کریمان محفل افروزی
بکرباس قدک شد خرج نقد کیسه عمرت
مگر ارمک بدست آری و زان عمری نواندوزی
بخرگه روکه از شاهان کمربندی فراگیری
بیا در خانه کز قاری قبا پوشی بیاموزی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عشق و دلتنگی است. شاعر از زیبایی محبوب خود و غم ناشی از دوری او سخن می‌گوید و به بی‌صبری خویش در انتظار وصالش اشاره می‌کند. در پاسخ به درد عشق، شاعر به مسأله آرزوها و حسرت‌ها می‌پردازد و تأکید می‌کند که زیبایی و طلا نمی‌توانند شادی واقعی را به ارمغان بیاورند. او به نقش و لباس محبوبش و تأثیر آن بر زندگی‌اش اشاره می‌کند، همچنین به زینت و زیبایی‌های دیگر اشاره‌ای دارد. در نهایت، شاعر پیشنهاد می‌کند که باید از تجربه‌های زندگی آموخت و به جای حسرت، در جست‌وجوی زیبایی و خوشبختی بود.
هوش مصنوعی: من به خاطر آرزوی دیدن چهره و موهای او در هر شب و روز غمگین هستم و نمی‌توانم در هیچ شبی به صبح وصال او امیدوار باشم.
هوش مصنوعی: تن‌پوشی که به دور از چشم و بینش است، بر آتش می‌افتد تا بپزد و نابود شود. این وضعیت ناشی از وسوسه و آرزوی جمع‌آوری ثروت است.
هوش مصنوعی: تو اگر بخواهی می‌توانی با ناز و زیبایی‌ات دیگران را مجذوب کنی، اما چرا این‌قدر در آتش عشق می‌سوزی و خود را به زحمت می‌اندازی؟
هوش مصنوعی: این جمله به توصیف لباسی می‌پردازد که شاید به خاطر کیفیت بد یا نقصی که دارد، جذابیت کمتری داشته باشد. اشاره به این دارد که اگرچه این لباس دارای ویژگی‌های خاصی است، اما به نظر نمی‌رسد که به خوبی دوخته شده باشد یا به خوبی به تن می‌نشیند. در نهایت به این معناست که زیبایی یا اعتبار آن چیزی که به نظر می‌رسد، ممکن است با واقعیت سازگار نباشد.
هوش مصنوعی: برگ همیشه سبز است و در کلاه موردی جای دارد، در حالی که پارچه‌اش از پنبه است و نشانی از موفقیت و پیروزی در خود دارد.
هوش مصنوعی: با لباس زیبا و معطر، بخور و عطر بزن، همانطور که نسیم صبحگاهی در بهار، بر گل‌ها می‌وزد.
هوش مصنوعی: ای کسی که آستین خود را به زیبایی تکان می‌دهی، بر من عریان نریز. گاه به نیکی و بزرگواری، محفل را روشن و شاداب می‌کنی.
هوش مصنوعی: قد بلند تو مانند لباس پرزیبان است و هزینه‌های عمرت را به باد می‌دهد؛ مگر آنکه با دستانت چیزی به دست آوردی و از آن عمرت را دوباره تازه کنی.
هوش مصنوعی: در جایی که کمربند سلطنتی وجود دارد، به خانه‌ای بیا که در آن قاری لباس مخصوص می‌پوشد و می‌توانی از او یاد بگیری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به پیروزی شدی شاها که بازآیی به پیروزی
سر هرکس تو افرازی دل هرکس تو افروزی
امیران چون شب تارند و تو ماننده روزی
نگردد از تو هرگز دور بهروزی و پیروزی
به رسم خسروان باشی و کین راستان توزی
[...]
هوس پخته ست این پروانه بهر خویشتن سوزی
بیا و خانه روشن کن ز بهر مجلس افروزی
چه آتش می زنی زینسانم، ای دور از تو چشم بد
دل و جان است آخر نی سپند است این که می سوزی
گر از بی مهری چشمت گله کردم بنامیزد
[...]
ز سودای رخ و زلفش، غمی دارم شبانروزی
مرا صبح وصال او، نمیگردد شبی روزی
نسیم صبح پیغامی به خورشیدی رسان از ما
که با یاد جمال او، شب ما می‌کند روزی
بجز از سایه سروش، مبادم هیچ سرسبزی!
[...]
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی
ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است
[...]
وصالت عمر جاوید است و بخت سعد و فیروزی
مبارک صبح و شام آن، که شد وصل تواش روزی
بیا ای رشک ماه و خور! شبی با ما به روز آور
که داد اندیشه زلفت شبم را صورت روزی
مکن دعوت به شبخیزی و تسبیح، ای خرد ما را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.