فهرست زیر شامل اشعاری است که در نسخه‌های دیوان‌های هر دو سخنور آمده است و به هر دو منتسب است:
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۰۶ :: میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۱
ادیب الممالک (بیت ۱): بنده ام بنده ولی بیخردم - خواجه با بیخردی می خردم
میرزا حبیب خراسانی (بیت ۱): بنده ام بنده ولی بیخردم - خواجه با بیخردی میخردم
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۱ - چکامه:در سه موقع کار نتوان با تهور یا شتاب - گر بکوشش رستمی یا در نبرد افراسیاب
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۲:زاد فی الطنبور اخری نغمه یعنی ز نو - مردم تبریز لحنی ساختند اندر رباب
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۹:من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب - آرد گشتم من بگردد یا نگردد آسیاب
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۲۵:امروز که حقرا پی مشروطه قیام است - بر شاه محمدعلی از عدل پیام است
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۵۷:تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است - ظاهر همگی دانه و باطن همه دام است
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۸۹:چون باده بجام است همه کار بکام است - چون یار بدام است همه شهر غلام است
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۵:خدای عزوجل بر جهانیان بخشود - دری ز روضه ی رضوان به روی خلق گشود
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۹:حکایتی ز ملوک سلف شنیدستم - که همچو من بشگفتی رود هر آنکه شنود
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۴۱:خجسته بادا بر آفتاب کشور جود - صباح فرخ میلاد بهترین مولود
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۵۳ - در نکوهش عین الدوله:ز بسکه از دل مردم همی برآید دود - سیه شده است رخ مه بر آسمان کبود
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۶:بپای آل علی هر که روی زاری سود - ز دستبرد حوادث در این جهان آسود
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۸:خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود - تنعمی به از این در جهان نخواهد بود
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۴۸:مزینیه، کنون رونقی دیگر دارد - که از سعادت اولاد خود خبر دارد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۵:بیا که طره تو میل شور و شر دارد - بیا که چهره تو جلوه دگر دارد
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶۴:چو بخت خفت و قضا چیره تیره شد اختر - زبون و زرد شود آب فضل و برگ هنر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶۵ - ملحقات:از این مقدمه ز آن پس که یافت آگاهی - جناب نزهت افندی ستوده شهبندر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶۶ - انتهی:چو بی وجود خداوندگار آسایش - حرم بود بخرد و بزرگ این کشور
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶۷:کمال مرد بفضل است و مردمی و هنر - بویژه آنکه مر او را بود نژاد و گهر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۱ - این چند بیت از آخر یک قصیده بدست آمد:نگین خاتم جم داشت لعل فرخ تو - سزای دست همایون شه بد آن گوهر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۶:زلال خضر کز آن تشنه ماند اسکندر - ببین که گشته روان در کنار بحر خزر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۸۳:چو مرد بست بفرمان کردگار کمر - هرآنچه خواهد او را عطا کند داور
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۲:هزار و سیصد و سی و سه سال کرده گذر - ز عام هجرت فخر انام و خیر بشر
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۲ - در ستایش شاه دین امیر مومنان:قدح بیار که امروز نه خم دوار - زجوش باده عیش است چون قدح سرشار
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۰:دی در هوای صحبت یاران غمگسار - زی بوستان شدم بتماشای لاله زار
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۰ - برای دوست مسافری سروده شده است:ای بسته رخت و عزم سفر کرده زین دیار - یک کاروان دل پی او گشته رهسپار
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۳:خسرو شرق سوی غرب همیکرده سفر - باختر گشته ز نو مطلع مهر خاور
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید عربی » رقعه:ابا جعفر یشتافک السمع والبصر - کفلمئان مشتاق الی الماء والنهر
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۹۰:خسرو عهد ولیعهد فلک مهد که هست - شه مظفر ملک عادل و دارای ظفر
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۰:چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا بسحر - با تو خسبیم بیک بالش و در یک بستر
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۱ - در مولود سید المرسلین خاتم پیغمبران:شامگان که شه خیل نجوم از خاور - کرد زی مملکت باختر آهنگ سفر
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۵:امام عصر چراگه به چاه گاه به غار - شود چو یوسف صدیق و احمد مختار
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۹۳ - چند بیت از یک قصیده ناتمام مانده بخط استاد:مرا وزارت عدلیه از نخستین بار - ندید قابل شفقت نخواند لایق کار
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۹۱ - در مدح حضرت امیر «ع » به پارسی خالص:شهی که موردم تیغش اژدهائی بود - هژبر پیکر و جادوکش و نهنگ اوبار
ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۴۶ - در شمار ایام هفته از یکشنبه تا شنبه:سمن، که، هفته بود روزهایش با ترتیب - بگیر از احد و تا به سَبت می‌بشمار
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۴ - در ولادت محمود حضرت احمد مختار و خلافت مسعود حیدر کرار:سخن مگو که نبینی ز هیچکس آزار - چرا که مهر خموشی است خاتم زینهار
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۷۷:ایا روض الشمال فدتک نفسی - واصغران اقول فداک بال
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۸:گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خال - نام لعل تو حمیرا نام خال تو بلال
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۸۴ - قصیده وطنی در ۱۳۱۹:تا کی ای شاعر سخن پرداز - می کنی وصف دلبران طراز
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۹۴:خسروا ای که ز ابر احسانت - گشته سیراب کشت آز و نیاز
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۲:خواجه در آرزوی عمر دراز - که رسد ناگهش زمانه فراز
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۰۶ - چکامه:مرد چو باشد بوقت کار هراسان - مشکل گردد و را بدیده هر آسان
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۴:تا رخ شمس السعاده تافت در ایوان - سر زد ایوان ز راه فخر به کیوان
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۶:مرد چو باشد به وقت کار هراسان - مشکل گردد ورا به دیده هر آسان
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۷:در دل ویران خیال رای تو مهمان - خانه مور است و بارگاه سلیمان
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۱ - چکامه:هزار باغ بدیدم من و هزار چمن - کز آن گشایش و نزهت نیافت خاطر من
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۹ - مرثیه:فغان ز گردش این چرخ کوژپشت کهن - سپهر کژ حرکات و ستاره ی ریمن
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۳۶:خدایگانا از گرد راه موکب تو - خدا گواست که شد چشم بندگان روشن
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۴۳:شنیده ام عربان اشتران سالم را - بجای اشتر گر داغ برنهند بتن
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۲۹:تصدقت شوم ای گلعذار سیمین تن - که بی حضور تو تلخ است زندگانی من
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۳۵:رئیس خیل هواجن امام جمعه حسن - مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۶ - عید مولود امیر مومنان:بگاه شام که از ریو جادوی ریمن - فتاد خاتم جم در بدست اهریمن
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۲:دو ماه چارده امشب بطالع میمون - طلوع کرد بما هر دو میمنت مقرون
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۳:بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون - خدای را مددی ای دلیل راهنمون
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۰:نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون - که گشته ای ز شهیدان خویش غرقه بخون
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:نه عمر رفته دگر باره آید اندر دست - نه تیر چون ز کمان جست آید اندر شست
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰ - در ستایش دانش بپارسی سره:از آندمی که پدیدار گشت هوش نخست - پی نماز کمر بست پیش یزدان چست
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۹:شنیده ام که ازین خطه دیر گاهی علم - سفر گزید و سبک رخت عافیت بربست
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۲ - شاه و وزیر و گربه دست آموز:شنیده ام که شهی با وزیر خود میگفت - که علم و فضل کلید خزانه هنر است
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۶۸:یک امشبی که توئی در برابرم سرمست - گمان مبر که خبر از وجود خویشم هست
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۷:ولیلة طال سهادی بها - فزارنی ابلیس عندالرقاد
ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۲۶ - در تطبیق ماه‌های پارسی با قبطی:ای همایون‌سرشت پاک‌نژاد - وی گرامی ادیب فاضل راد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۲:رفته سه سال تا مه خرداد - میکند جور روزه را فریاد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۸:دمبدم عمر میرود بر باد - باده خور باده هر چه باداباد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۰:قاصد آمد سحرگه از بغداد - خبر خوشدلی بیاران داد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۴:میزند روز و شب جرس فریاد - می رود کاروان به عشق آباد
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۹:بسفر رفت نگار من و من شیفته وار - در صف باغ شدم با دلی از غصه فکار
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش یک » قصاید » شمارهٔ ۱۵:خواهم از پرده ناموس بر آیم یکبار - بزنم این درم ناسره یکسر بقمار
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱۳ - در تهنیت عید غدیر خم:روزگاری است که از جور خزان، فصل بهار - بار بر بست و بیکبار برفت از گلزار
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹:فدای بدرو رخ ماه و زلف پر شکنش - حلاوت لب شیرین ملاحت سخنش
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۳:بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش - پریش تر کنم از کار و بار خویشتنش
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۹ - در اصفهان به اشارت قهرمان میرزای صارم الدوله که من‌بعد به سردار اعظم ملقب شده در هجو شیخ معروف به خن و خون گوید:گر به امر خدایگان جلال - به زبان آمده است خامه لال
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۲:رفت از عمرم ای پسر چل سال - نیمه ای خواب و نیمه ای بخیال
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۰:هان و هان ای بهار فضل و کمال - از وجود چنینت بخت ببال
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷ - ترجمه از عربی در نکوهش جنگ:جنگ در اول بود بسان عروسی - دلبر و دلجوی و دلفریب و دلارا
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۹:صافی آبست ز آبگینه هویدا - یا رخ خوب تو شد در آینه پیدا
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » مدایح » شمارهٔ ۱ - هوالعزیز:ای تو مسما و هر دو گیتی اسما - بادا اسما همه فدای مسما
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۹۰ - شکایت از نصرت السلطنه مهردار مظفرالدین شاه:خدایگانا از مهردار شه فریاد - که نیست ایمن ازو در زمانه جان و تنی
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۷:سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی - مشو خموش که شمع و چراغ انجمنی
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۳۴۷:یک امشبی که تو آسوده در کنار منی - چه میشود که رخ از من بدیگری نکنی
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۹۷ - سال اشغال ۱۳۳۲:سال اشغال رفته از هجرت - شب سه شنبه سلخ ماه صفر
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش یک » قصاید » شمارهٔ ۱۴:سخن از گردش قضا و قدر - تا بچند ای حکیم دانشور
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۰۲:عمید سلطنه سردار امجد آنکه ندید - دو چشم گیتی چون او یکی سپهبد راد
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۵:بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد - مگر بکوی تو روزیم در رساند باد
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۰۶:بنده ام بنده ولی بیخردم - خواجه با بیخردی می خردم
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۱:بنده ام بنده ولی بیخردم - خواجه با بیخردی میخردم
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۳۶:بر نثار خاک راهت ای نگار سنگدل - چند چیز آورده ام کز نامشان هستم خجل
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۵:هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو عسل - بود از لعل لب دلجوی تو ضرب المثل
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۱۶ - روزهای ماه های پارسیان:روز ماه پارسی باشد نخستین اورمزد - بهمن و اردیبهشت آنگاه شهریور بود
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۲:ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود - کش بدست اندر فروزان پاره اخگر بود
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۲۱ - نامهای بروج به پارسی:آن ده و دو کوشک کامد خانه سیارگان - بره و گاو و دو پیکر باشد و خرچنگ دان
ادیب الممالک » دیوان اشعار » مفردات » شمارهٔ ۳۶:شبروی گر هست ماه است آن هم اندر آسمان - سرکشی گر هست سروست آن هم اندر بوستان
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۸:سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان - جان و ایمان را نثار حضرت پیر مغان
-
ادیب الممالک » دیوان اشعار » فرهنگ پارسی » شمارهٔ ۴۳:«هدمان » ایثار و نطق باشد «کردیز» - تنبار تقی ز تهمت و حلم «غریز»
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۲۳:شد باد سحر مشک فشان عنبر بیز - آن باده مشکبوی در ساغر ریز