گنجور

 
شاطر عباس صبوحی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «یاد از آن روزی که کس را ره در این محضر نبود» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
ش
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱ - گرفتاران: پدر، خواهد ببرد زلفکان چون کمندش را

شماره ۲ - خاطره: گل شکفت و آن گل رخسار یاد آمد مرا

شماره ۳ - غم آزادی: تا به دام غمش آورد خدا، داد مرا

شماره ۴ - آرزو: اگر روزی بدست آرم سر زلف نگارم را

شماره ۵ - مسوزان: ایا صیاد رحمی کن، مرنجان نیم‌جانم را

شماره ۶ - تبری: تا پریشان به رخ آن زلف سمن‌ساست تو را

شماره ۷ - جستجو: چه خونبها به از این کشتگان کوی تو را

شماره ۸ - بیداری ما: نیست او را سر موئی سر سودائی ما

شماره ۹ - شوق جمال: صبر و قرارم دگر به یک نظر امشب

شماره ۱۰ - نقش خود: مکن دریغ ز من ساقیا شراب امشب

شماره ۱۱ - گل بادام: سرخ و بیجاده رخ و تازه لب از باده و مست

شماره ۱۲ - دل گمشده: عشقت آتش بدل کس نزند تا دل ماست

شماره ۱۳ - نقطه خال تو: روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است

شماره ۱۴ - پریزاد: تا مرا عشق تو، ای خسرو خوبان به سر است

شماره ۱۵ - نیاز: تا چند پیش ناز تو باید نیاز کرد

شماره ۱۶ - رخ زیبا: توتیای دیده عشاق خاک پای تست

شماره ۱۷ - سودای دوست: رفت دلم همچو گوی، در خم چوگان دوست

شماره ۱۸ - اشک بیقراری: در این زمانه نه یاری، نه غمگساری هست

شماره ۱۹ - تشنگی: بر سر مژگان یار من مزن انگشت

شماره ۲۰ - چشم نرگس: غم درآمد ز درم چون ز برم یار برفت

شماره ۲۱ - آتشی در خرمن: عشق آمد دامن جانم گرفت

شماره ۲۲ - تعبیر خواب: خواب دیدم که همی خون ز کنارم می‌رفت

شماره ۲۳ - دام و دانه: دلی که در خم زلف، شانه می‌طلبد

شماره ۲۴ - نظاره: جلوه روی تو آفتاب ندارد

شماره ۲۵ - شب هجران: دیده در هجر تو شرمنده احسانم کرد

شماره ۲۶ - سفر با او: بی شاهد و شمع و شکر و می، چه توان کرد؟

شماره ۲۷ - بهانه: دلبر به من رسید و جفا را بهانه کرد

شماره ۲۸ - زخم و مرهم: تا صبا شانه بر آن زلف خم اندر خم زد

شماره ۲۹ - دل گمشده: گرهی از خم آن زلف چلیپا وا شد

شماره ۳۰ - غوغای محشر: نه تنها بنده بالای موزونت صنوبر شد

شماره ۳۱ - چشمه، دریا، قطره : حلقه حلقه زلفش، تا ز باد لرزان شد

شماره ۳۲ - خمخانه حق: شام هجران مرا صبح نمایان آمد

شماره ۳۳ - همت مردانه: ای خوش آنانکه قدم بر در میخانه زدند

شماره ۳۴ - صید دل: دلبرم گر به تبسم لب خود باز کند

شماره ۳۵ - بازار سنبل: ترک من، چون حلقه مشکین کاکل بشکند

شماره ۳۶ - چشم هندو: یاد از آن روزی که کس را ره در این محضر نبود

شماره ۳۷ - ماجرای دل: گفته بودی که بیائی، غمم از دل برود

شماره ۳۸ - تلخ و شیرین: گر ز درم آن مه دو هفته درآید

شماره ۳۹ - مژدۀ دیدار: به گوشم مژده‌ای آمد که امشب یار می‌آید

شماره ۴۰ - نقاش تقدیر: سالها قد تو را خامه تقدیر کشید

شماره ۴۱ - نقش تو: آن‌که رخسار تو با زلف گره‌گیر کشید

شماره ۴۲ - آتش سینه: پرده تا باد صبا از رخ جانانه کشید

شماره ۴۳ - خواب آلودگان: کی روا باشد که گردد عاشق غمخوار، خوار

شماره ۴۴ - صید غرقه در خون: شوم من گرچه صید غرقه در خون گشته ترکش

شماره ۴۵ - نگران روی او: چنان سدی ز چین بسته است آن زلفین گیسویش

شماره ۴۶ - زلف و خال: ای خواجه چشم من همه سوی خط است و خال

شماره ۴۷ - اشتیاق جمال: شبی به خواب زدم بوسه بر لبش به خیال

شماره ۴۸ - شیفتۀ شیدایی: ز عشق روی تو، چون بلبل از گل

شماره ۴۹ - توبه شکستم: پیوسته من از شوق لب لعل تو مستم

شماره ۵۰ - آوازۀ عاشقی: تا بوسه از آن لعل دلآرام گرفتم

شماره ۵۱ - حلقۀ زلف: تا در آن حلقه زلف تو گرفتار شدم

شماره ۵۲ - دلبر فرزانه: طالب طره خم در خم جانانه شدم

شماره ۵۳ - پریدن از آشیانه: ترنج غبغب آن یوسف عزیز چو دیدم

شماره ۵۴ - سرخوشم: خوش می‌کشد به سوی تو این عشق سرکشم

شماره ۵۵ - شاطر عشق: من اگر رندم و قلاشم، اگر درویشم

شماره ۵۶ - هله: صبر در عشق تو جانا هله تا چند کنم

شماره ۵۷ - جام جهان بین: وقت آن شد که سر خویش، من از غم شکنم

شماره ۵۸ - پرده های راز: دو چشم مست تو، خوش می‌کشند ناز از هم

شماره ۵۹ - مبدأ برهان: بار دگر به کوچه رندان گذر کنیم

شماره ۶۰ - گوهر: وقت آن است که از خانه به بازار شویم

شماره ۶۱ - گلگون قبا، خونین کفن: از حسرت شمع رخت، افتاده در طرف چمن

شماره ۶۲ - بیدل حیران: توئی در ملک جان، جان و چه جانی؟ جان مهرویان

شماره ۶۳ - رقیب: ره دل را بتا، زان شوخ چشم مست رهزن زن

شماره ۶۴ - زبونی دل: در خم زلف تو، پابند جنون شد دل من

شماره ۶۵ - تماشا: آسمان گر ز گریبان قمر آورده برون

شماره ۶۶ - آیه رحمت: غبار نیست که بر گرد عارض ترش است این

شماره ۶۷ - تمنا: زلفت از سنبل تر سر زده بر طرف چمن

شماره ۶۸ - نکته به نکته، مو به مو: فصل بهار شد، بیا تا به خم آوریم رو،

شماره ۶۹ - خیال تو: از حالت چشم تو مرا بیم گرفته

شماره ۷۰ - گره مار به مار: به اختیار زدم دل به زلف یار، گره

شماره ۷۱ - دقیقه، دقیقه: غمت شود به دل من فزون، دقیقه دقیقه

شماره ۷۲ - زلف و شانه: بر جان، شرار عشقت، خوش می‌کشد زبانه

شماره ۷۳ - گل شب‌بو: دلبرا بر روی ماهت این پریشان موست داری؟

شماره ۷۴ - باز، دل می‌بری : ای که صد سلسله دل، بسته به هر مو داری

شماره ۷۵ - وطن تو: دلم فتاده بر آن زلف پرشکن که تو داری

sunny dark_mode