حرف آخر قافیه

شماره ۱: بیار آنچه دل ما به یکدگر کشدا

شماره ۲: ماهرویا ز غم عشق نگه دار مرا

شماره ۳: موی چون غالیه و روی چو دیباست تو را

شماره ۴: شب نماید در صفت زلفین آن بت روی را

شماره ۵: ز عشق لاف تو ای پیر فوطه پوش خطاست

شماره ۶: حلقه‌های زلف جانان تا سراندر سرزده است

شماره ۷: مرا نگارا با روی تو چه جای غم است

شماره ۸: خطی است‌ که بر عارض آن ماه تنیدست

شماره ۹: گر تو پنداری که رازم بی‌تو پیدا نیست هست

شماره ۱۰: ای روی تو رخشنده‌تر از قبله زردشت

شماره ۱۱: از پس پنجاه سال عشق به ما چون فتاد

شماره ۱۲: امروز بت من سر پیکار ندارد

شماره ۱۳: امروز بتم تیغ جفا آخته دارد

شماره ۱۴: مرا گذر به‌سوی کوی یار باید کرد

شماره ۱۵: مشک نقاب قمر خویش ‌کرد

شماره ۱۶: ترکی ‌که همی بر سمن از مشک نشان ‌کرد

شماره ۱۷: سرو روان چو کوه به کردار ماه کرد

شماره ۱۸: بنده بودن تورا سزا باشد

شماره ۱۹: رفت یار و غمی ز یار بماند

شماره ۲۰: عشق یارم هر زمانی منزل اندر دل کند

شماره ۲۱: دام که بر لاله و عنبر نهند

شماره ۲۲: جز تو مرا یار و غمگسار نشاید

شماره ۲۳: سر بر خط عشق تو نهادیم دگربار

شماره ۲۴: آن شب که مرا بودی وصل تو به‌ کف بر

شماره ۲۵: دی نگاری دیدم اندر راه چون بدر منیر

شماره ۲۶: آن زلف نگر بر آن بر و دوش

شماره ۲۷: ای کژدم زلف تو زده بر دل من نیش

شماره ۲۸: ای داده روی خوب تو خورشید را نظام

شماره ۲۹: خبرت هست که در آرزوی روی توام

شماره ۳۰: بس‌که من دل را به‌دام عشق خوبان بسته‌ام

شماره ۳۱: از غم عشقت نگارا دیده پرخون‌کرده‌ام

شماره ۳۲: مشکن صنما عهد که من توبه شکستم

شماره ۳۳: تا دلم بستدی ای ماه و ندادی دادم

شماره ۳۴: دلم را یاری از یاری ندیدم

شماره ۳۵: کرانه گیرم تا خود ز عشق باز کنم

شماره ۳۶: اگر یگانه شوی با تو دل یگانه‌کنم

شماره ۳۷: صنما ما ز ره دور و دراز آمده‌ایم

شماره ۳۸: ای پسر ما دل ز تو برداشتیم

شماره ۳۹: جانا کجا شدی‌ که ز بهر تو غم خوریم

شماره ۴۰: تا دل بود ای دلبر تا جان بود ای جانان

شماره ۴۱: به شب از داغ هجر تو نمیدانم غنود ای‌جان

شماره ۴۲: بربود روزگار تو را از کنار من

شماره ۴۳: بار دیگر باز گرم افتادم اندر کار او

شماره ۴۴: جانا جفا نکردم هرگز به جای تو

شماره ۴۵: عمری گذاشتم صنما در وفای تو

شماره ۴۶: ای خوبتر ز یوسف ز این خوبتر مشو

شماره ۴۷: کی نهم روی دگرباره بر آن روی چو ماه

شماره ۴۸: ای آفتاب یغما ای خلخی نژاده

شماره ۴۹: سنبل است آنکه تو از لاله برانگیخته‌ای

شماره ۵۰: ختنی‌وار رخ خوب بیاراسته‌ای

شماره ۵۱: آن روی به نیکویی خورشید جهانستی

شماره ۵۲: بامدادان راست‌ گو تا رخ‌ کرا آراستی

شماره ۵۳: گر یار نگارینم در من نگرانستی

شماره ۵۴: نگارا تو دلبند و زیبا نگاری

شماره ۵۵: کافر بچه‌ای سنگدل آورده غازی

شماره ۵۶: بر من این رنج و غم آخر به سر آید روزی

شماره ۵۷: آن‌ که از سنبل نقاب ارغوان آرد همی

شماره ۵۸: آن صنم‌ کاندر دو لب تنگ شکر دارد همی

شماره ۵۹: ای ترک زبهر تو دلی دارم و جانی

شماره ۶۰: دوست دارم که برآشوبی و بیداد کنی

شماره ۶۱: آه ازین کودکان مشکین موی