|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در مورد عشق و بندگی است. شاعر میگوید که بندگی برای محبوب (یار) سزاوار است و هیچ چیز در جهان مانند حضور او مهم نیست. او تاکید میکند که فقط بندگی محبوب ارزشمند است و در غیر این صورت خطا است. همچنین اشاره میکند که تا زمانی که محبوب در کنار او باشد، زندگی و فعالیتها معنادار و با نشاط خواهد بود. در نهایت، عشق واقعی به گونهای است که حتی فاصلهای کوچک هم میتواند دردسرساز باشد و عشق را زخم میزند.
هوش مصنوعی: بنده بودن تو شایسته است، زیرا در دنیا هیچکس به اندازه تو ارزشمند نیست.
هوش مصنوعی: اگر انجام دادن بندگی تو کار درستی باشد، پس هر نوع بندگی دیگری اشتباه خواهد بود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو در شهر محبوب ما هستی، همه چیز در شهر به نفع ما خواهد بود.
هوش مصنوعی: هر کسی که طعم عشق را چشیده باشد، نمیتواند از شادی و سرور دور شود.
هوش مصنوعی: محبوب تو اگر یک لحظه از تو دور شود، جان عاشقت به تنگ میآید و بینفس میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.