بر من این رنج و غم آخر به سر آید روزی
لب من بر لب آن خوش پسر آید روزی
گرچه دورم زبر یار بدان خرسندم
که مرا زو به سلامت خبر آید روزی
ضربت هجر همی خسته کند جان مرا
آه اگر ضربت او کارگر آید روزی
هر شبی قافلهٔ وصل ز من دورترست
آخر این قافله نزدیکتر آید روزی
ماه اقبال بر آید ز سر کوه مراد
گر نگارم ز سرکوی درآید روزی
آسمان گر نکشیدست قلم بر نامم
نامم از نامهٔ اقبال برآید روزی
راه برتافته از ره بره آید وقتی
نجم بگریخته از در به در آید روزی
دولت نیک مرا کشت بسی تخم امید
تخم دولت چو بکاری به بر آید روزی
در جهان دل نتوان بست که نیک و بد هم
گرچه بسیار بپاید به سر آید روزی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با احساس رنج و غم از جدایی و دوری از معشوق خود سخن می‌گوید. او امید دارد که روزی به وصال معشوقش خواهد رسید و از وضعیت کنونی خود راضی است، چرا که خبری از محبوب دریافت می‌کند. هر شب فاصله او از وصال بیشتر می‌شود، اما او ایمان دارد که این قافله در نهایت به او نزدیکتر خواهد شد. شاعر به نقش اقبال و خوش‌شانسی در زندگی اشاره می‌کند و بر این باور است که روزی نامش از نامه‌های خوشبختی او بلند خواهد شد. در پایان، او به ناپایداری دنیا اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیزی دائمی نیست و روزی به سر خواهد آمد.
هوش مصنوعی: این درد و غم که در دل دارم، روزی به پایان خواهد رسید و زمانی خواهد آمد که لبخند من در کنار لبخند آن پسر خوش‌رو باشد.
هوش مصنوعی: هرچند از محبوبم دور هستم، اما از اینکه خبر سلامتی او به من می‌رسد، خوشحالم.
هوش مصنوعی: ضربه‌های جدایی روح مرا خسته می‌کند. آه، اگر روزی تاثیر آن ضربه‌اش به من برسد.
هوش مصنوعی: هر شب احساس می‌کنم که به معشوقم و وصل او بیشتر فاصله می‌گیرم، اما امیدوارم که روزی این فاصله کم شود و به هم نزدیکتر شویم.
هوش مصنوعی: ماه خوشبختی از بالای کوه آرزوها طلوع می‌کند و روزی محبوب من نیز از سر کوه جمالش به سوی من خواهد آمد.
هوش مصنوعی: اگر آسمان دست به قلم نبرد و نام من را ننویسد، روزی نامم از نامهٔ سرنوشت به حیات خواهد آمد.
هوش مصنوعی: وقتی ستاره‌ای از آسمان غروب کند، راهی که از آن دور شده‌ای، دوباره به تو برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: به خوشبختی و سعادت من همواره آسیبی وارد می‌شود، چرا که برای هر امید و آرزویی که دارم، تلاش و زحمت می‌کشم. همانند بذر امیدی که در دل می‌کارم، یک روز این زحمت‌ها به ثمر خواهد نشست و نتیجه خواهد داد.
هوش مصنوعی: در دنیای زندگی، نمی‌توان به دل به چیز خاصی وابسته شد، زیرا هر چیزی، چه خوب و چه بد، هرچند که مدت زیادی ادامه داشته باشد، روزی به پایان می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبح وصل از افق مهر بر آید روزی
وین شب تیره ی هجران بسر آید روزی
دود آهی که بر آید ز دل سوختگان
گرد آئینه ی روی تو در آید روزی
هرکه او چون من دیوانه ز غم کوه گرفت
[...]
بو که آن ماه من اندر چمن آید روزی
حال زار منش اندر نظر آید روزی
گرچه پیچید عنان از من بیچاره به خشم
خبری زان بت بدخو مگر آید روزی
ور چه مستست چو آن نرگس رعنا همه روز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.