گنجور

 
امیر معزی

دام که بر لاله و عنبر نهند

از پی صید دل غمخور نهند

نام دل اندر خط آن خوش پسر

خوش پسرم نام عجبتر نهند

سخت خوشی چشم بدان دور باد

از در آنی‌که تورا برنهند