حرف آخر قافیه

شماره ۱: ای چرخ هزار دیده دون دوتا

شماره ۲: دیدمش چو سرو سهی آن سبز قبا

شماره ۳: ای باد چو بگذری به موصل ما را

شماره ۴: گر طعنه همی زنی من شیدا را

شماره ۵: با آنکه به روی خوب پشتی ما را

شماره ۶: یاری که بدوست سربلندی ما را

شماره ۷: گیرم که اثر نماند یارب ها را

شماره ۸: ای سرو که در چمن بر آورد ترا؟

شماره ۹: آن مادر شوم فرج چون زاد ترا

شماره ۱۰: ای صبر چه تخمی که بکارند ترا

شماره ۱۱: آن شد که به زر عوام جویند ترا

شماره ۱۲: گر نادید دلم قد خرامان ترا

شماره ۱۳: آن روز که من بدیدم ای شاه ترا

شماره ۱۴: خرم به تو داشتم دل بی غم را

شماره ۱۵: چون عود بنالیدم و بنواخت مرا

شماره ۱۶: در کوی تو کآستانش تخت است مرا

شماره ۱۷: با عشق تو چون خوش سروکار است مرا

شماره ۱۸: تا نعل در آتش تو داغ است مرا

شماره ۱۹: ماه امل ارچه زیر میغ است مرا

شماره ۲۰: هجرت چو به دست غصه بگذاشت مرا

شماره ۲۱: آنم که چو جان بپرورم مردم را

شماره ۲۲: لطف تو چو کرد حلقه درگوش مرا

شماره ۲۳: ای دوست مشو سبغه زبون گیران را

شماره ۲۴: بر ره بگماشت دوش مه پرتو را

شماره ۲۵: یکدم برم آرید بت خوشخو را

شماره ۲۶: از من همه مهر آمد و انصاف و وفا

شماره ۲۷: گرچه نفسی نزد وصالت با ما

شماره ۲۸: تا باز گرفتی رخ چون ماه از ما

شماره ۲۹: دیدم شب و روز رنج و بیداری‌ها

شماره ۳۰: گفتار مبر ز گوشم ای در خوشاب

شماره ۳۱: گر باد وزد بر این دل ریش خراب

شماره ۳۲: گویند شراب کم خور ای پیر خراب

شماره ۳۳: در عشق تو گر شود مرا خاک نقاب

شماره ۳۴: آن شد که دلم ز طبع چون آتش و آب

شماره ۳۵: ای چرخ عنانم از سفر هیچ متاب

شماره ۳۶: ای چرخ بیار هر چه داری ز عذاب

شماره ۳۷: ای عکس رخت چو عکس آئینه در آب

شماره ۳۸: درتو نگرم دو دیده ام گیرد آب

شماره ۳۹: گفتم چو بد آمده ست فرجام شراب

شماره ۴۰: این پای مرا که نیست پروای رکاب

شماره ۴۱: ای دل به جهان به جز خرابی مطلب

شماره ۴۲: ای دیدن خوک پیش دیدار تو خوب

شماره ۴۳: ای لعل تو پرنکته شیرین غریب

شماره ۴۴: چون تنگ دل آکنده شد از بس گله هات

شماره ۴۵: ای قد خوش تو سرو شاداب حیات

شماره ۴۶: ای وصل تو سرمایه اسباب حیات

شماره ۴۷: ای خامه تو نهال سیراب حیات

شماره ۴۸: خضری که به او گشاده شد باب حیات

شماره ۴۹: افکند دلم به کوی دلداری رخت

شماره ۵۰: آن روز که با من به عنایت بد بخت

شماره ۵۱: گر کسری و دارا شوی از دولت و بخت

شماره ۵۲: گر مه ز درت کلاف زرین اندوخت

شماره ۵۳: دوش ازتف آه من شباهنگ بسوخت

شماره ۵۴: تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت

شماره ۵۵: از غیرت شیرین قد چون نیشکرت

شماره ۵۶: خواهم که به دیده و سرآیم به درت

شماره ۵۷: تا ظن نبری که من نفورم زبرت

شماره ۵۸: چون یاد کنم با دل ریش از سفرت

شماره ۵۹: گفتی که به شیرمردی آرم زیرت

شماره ۶۰: چون لاله مرا دلی ست پرخون پیوست

شماره ۶۱: دل دوش ز سهم تیر آن نرگس مست

شماره ۶۲: گرچه ز مه و مهر به رخ بردی دست

شماره ۶۳: در راه تو سر باخته ام گام نخست

شماره ۶۴: در سایه تو چو یافتم جای نشست

شماره ۶۵: دی ماه تمام من مه نو می جست

شماره ۶۶: گفتم که به اندیشه و با رای درست

شماره ۶۷: ای سخت دل سنگ تو وی عهد تو سست

شماره ۶۸: چون عهد شکستنت مرا گشت درست

شماره ۶۹: آن مهر گسل با دگری زان پیوست

شماره ۷۰: در آنکه زدی دست ره امن ببست

شماره ۷۱: تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست

شماره ۷۲: چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست

شماره ۷۳: گل پیش رخت ز رنگ و بو دست بشست

شماره ۷۴: چون دست اجل شیشه عمرت بشکست

شماره ۷۵: چون رای تو با رای مخالف شد راست

شماره ۷۶: محرومی وصل تو دل و جانم کاست

شماره ۷۷: گوژ از پی خیر مستراحی آراست

شماره ۷۸: خاکی که به فرمان تو از ره برخاست

شماره ۷۹: از دیدن روی منکلی مهرم خاست

شماره ۸۰: دندان کژ تو راستی جانش بهاست

شماره ۸۱: ای ساده سر پیر که پشت تو دوتاست

شماره ۸۲: ای صحن سرائی که بهشتت همتاست

شماره ۸۳: امشب که به عزم راه بر خواهی خاست

شماره ۸۴: شاها کرمت قیام فرمود و رواست

شماره ۸۵: در پارس به رایگان چو صد شهر تراست

شماره ۸۶: ماهم به هوای باغ جوزا برخاست

شماره ۸۷: گرچه همه تن به ذکر شکرت گویاست

شماره ۸۸: هندو نسب آن یار که سیفش لقب است

شماره ۸۹: عمری که ازو تا به فنا یک وجب است

شماره ۹۰: ای باغ اگر تو خرمی رخت کجاست

شماره ۹۱: آن یار که راحت روان است کجاست

شماره ۹۲: ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست

شماره ۹۳: از مایده غمت تنم آباد است

شماره ۹۴: جانا دل من که گنج اسرار خداست

شماره ۹۵: اشکم نه غم زمانه خونین کرده است

شماره ۹۶: وصلت که غم جراحت جاوید است

شماره ۹۷: یاری دارم که عبرت ماه و خور است

شماره ۹۸: تا چشم من از نور رخت بیخبر است

شماره ۹۹: در باغ شدی و گل به دست تو در است

شماره ۱۰۰: ماهم چو به دیدن مه نو برخاست

شماره ۱۰۱: کارم همه جانسپاری و ترک سر است

شماره ۱۰۲: از بس که ز دیو و دد مرا آزار است

شماره ۱۰۳: از اشک رخم نمونه گلزار است

شماره ۱۰۴: از بسکه وجود پیش چشمم خوار است

شماره ۱۰۵: بی روی توام ز لاله زار آزار است

شماره ۱۰۶: بی دیدنت از دیده مرا آزار است

شماره ۱۰۷: از فرقت تو در تنم از جان بار است

شماره ۱۰۸: آن تازه صنوبرش که خوشرفتار است

شماره ۱۰۹: چشمت ز زمانه فتنه انگیزتر است

شماره ۱۱۰: هر روز گل وفات پژمرده تر است

شماره ۱۱۱: ای شمع نه عاشقی رخت زرد چراست

شماره ۱۱۲: در عشق تو صبر و چاره سازی خطر است

شماره ۱۱۳: هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است

شماره ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است

شماره ۱۱۵: وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش است

شماره ۱۱۶: پیوسته ز دیده در کنارم اشک است

شماره ۱۱۷: بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است

شماره ۱۱۸: دریای سرشک دیده پرنم ماست

شماره ۱۱۹: گفته ست یکی حکیم کامل حکم است

شماره ۱۲۰: ماهی که هنوز در دل فاخر ماست

شماره ۱۲۱: زین شور و شری که از غمت در سر ماست

شماره ۱۲۲: افسانه شهر قصه مشکل ماست

شماره ۱۲۳: از حسرت چهره ایکه باغ دلم است

شماره ۱۲۴: تا عشق تو همنشین دل ماست

شماره ۱۲۵: یاد تو شب و روز قرین دل ماست

شماره ۱۲۶: این ابر که چون حادثه پیوسته ماست

شماره ۱۲۷: امشب شب برسر زدن و زاریم است

شماره ۱۲۸: آن گوهر جان که در دریائی ماست

شماره ۱۲۹: برخیز و بده باده چه جای سخن است

شماره ۱۳۰: تا ظن نبری که عشق در نقصان است

شماره ۱۳۱: دستی که هزار درد را درمان است

شماره ۱۳۲: نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است

شماره ۱۳۳: زانجا که فریب طبع دلدار من است

شماره ۱۳۴: دیدار تو شمع عالم افروز من است

شماره ۱۳۵: عشق تو که مرهم دل ریش من است

شماره ۱۳۶: کاری که زهجران تو در پیش من است

شماره ۱۳۷: جای غمت این دل پریشان من است

شماره ۱۳۸: بی بزم تو باده اشک خونین من است

شماره ۱۳۹: رخشنده رخت ماه سخنگوی من است

شماره ۱۴۰: با عشق کهن تازه بدن خوی من است

شماره ۱۴۱: وقت گل می گون و می گلگون است

شماره ۱۴۲: شاها رخ و رای دلگشایت چون است

شماره ۱۴۳: غصنی سخنان تو چو جان شیرین است

شماره ۱۴۴: دی گفت مرا دلت چرا غمگین است

شماره ۱۴۵: با حکم خدائی که قضایش این است

شماره ۱۴۶: از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست

شماره ۱۴۷: شیرین من آنکه رشک نقش چینی ست

شماره ۱۴۸: آئینه جانم آن رخ فرخ تست

شماره ۱۴۹: هم حور بهشت ناشکیبا از تست

شماره ۱۵۰: تا بر دل بردبار بار غم تست

شماره ۱۵۱: گر صدر دل است شاهراه غم تست

شماره ۱۵۲: زین سیم و زر جهان که پیرامن تست

شماره ۱۵۳: خود هیچ ندانی که که دلداده تست

شماره ۱۵۴: ای دل نه چنانکه رسم شیدائی تست

شماره ۱۵۵: هر چند که شد تیزی بازار تو سست

شماره ۱۵۶: سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست

شماره ۱۵۷: ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست

شماره ۱۵۸: جانا دل دیوانه دگر بند شکست

شماره ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست

شماره ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست

شماره ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست

شماره ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است

شماره ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست

شماره ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست

شماره ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست

شماره ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پوست

شماره ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوست

شماره ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست

شماره ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست

شماره ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پوست

شماره ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست

شماره ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست

شماره ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست

شماره ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست

شماره ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست

شماره ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست

شماره ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست

شماره ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست

شماره ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست

شماره ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست

شماره ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست

شماره ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست

شماره ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاری‌ست

شماره ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست

شماره ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست

شماره ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست

شماره ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست

شماره ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست

شماره ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست

شماره ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ست

شماره ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست

شماره ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست

شماره ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست

شماره ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست

شماره ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست

شماره ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست

شماره ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست

شماره ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست

شماره ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست

شماره ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست

شماره ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست

شماره ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست

شماره ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست

شماره ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست

شماره ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست

شماره ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست

شماره ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست

شماره ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست

شماره ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست

شماره ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست

شماره ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست

شماره ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست

شماره ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست

شماره ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست

شماره ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت

شماره ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت

شماره ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت

شماره ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت

شماره ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت

شماره ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت

شماره ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت

شماره ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت

شماره ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت

شماره ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت

شماره ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت

شماره ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت

شماره ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت

شماره ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت

شماره ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت

شماره ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت

شماره ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت

شماره ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت

شماره ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت

شماره ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت

شماره ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت

شماره ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت

شماره ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت

شماره ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت

شماره ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت

شماره ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت

شماره ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

شماره ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت

شماره ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت

شماره ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت

شماره ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت

شماره ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت

شماره ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت

شماره ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت

شماره ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت

شماره ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت

شماره ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت

شماره ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت

شماره ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت

شماره ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت

شماره ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت

شماره ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت

شماره ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت

شماره ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت

شماره ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج

شماره ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ

شماره ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ

شماره ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح

شماره ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ

شماره ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند

شماره ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد

شماره ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد

شماره ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد

شماره ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد

شماره ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد

شماره ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد

شماره ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد

شماره ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد

شماره ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد

شماره ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد

شماره ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد

شماره ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد

شماره ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد

شماره ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد

شماره ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد

شماره ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد

شماره ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد

شماره ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد

شماره ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد

شماره ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد

شماره ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد

شماره ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد

شماره ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد

شماره ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد

شماره ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد

شماره ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد

شماره ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد

شماره ۲۹۲: از بس که ز گریه نامه تر می‌گردد

شماره ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد

شماره ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد

شماره ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد

شماره ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد

شماره ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد

شماره ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد

شماره ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد

شماره ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد

شماره ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟

شماره ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد

شماره ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد

شماره ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد

شماره ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد

شماره ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد

شماره ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد

شماره ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد

شماره ۳۰۹: گرچه دلم از جور تو داغی دارد

شماره ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد

شماره ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد

شماره ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد

شماره ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد

شماره ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد

شماره ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد

شماره ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد

شماره ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد

شماره ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد

شماره ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد

شماره ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد

شماره ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد

شماره ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد

شماره ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد

شماره ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد

شماره ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد

شماره ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد

شماره ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد

شماره ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد

شماره ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد

شماره ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد

شماره ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد

شماره ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد

شماره ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد

شماره ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد

شماره ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد

شماره ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد

شماره ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد

شماره ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد

شماره ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد

شماره ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد

شماره ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد

شماره ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد

شماره ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد

شماره ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد

شماره ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد

شماره ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد

شماره ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد

شماره ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد

شماره ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد

شماره ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد

شماره ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد

شماره ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد

شماره ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد

شماره ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد

شماره ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد

شماره ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد

شماره ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد

شماره ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد

شماره ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد

شماره ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد

شماره ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد

شماره ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد

شماره ۳۶۳: از بس که رخ نامه به خون تر می‌شد

شماره ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند

شماره ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند

شماره ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند

شماره ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند

شماره ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند

شماره ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند

شماره ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند

شماره ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند

شماره ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند

شماره ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند

شماره ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند

شماره ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند

شماره ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند

شماره ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند

شماره ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند

شماره ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند

شماره ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند

شماره ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند

شماره ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند

شماره ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند

شماره ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند

شماره ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند

شماره ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند

شماره ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند

شماره ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند

شماره ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند

شماره ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند

شماره ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند

شماره ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند

شماره ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند

شماره ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند

شماره ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند

شماره ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند

شماره ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند

شماره ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند

شماره ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند

شماره ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند

شماره ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند

شماره ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند

شماره ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند

شماره ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند

شماره ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد

شماره ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد

شماره ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود

شماره ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود

شماره ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود

شماره ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود

شماره ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود

شماره ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود

شماره ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود

شماره ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود

شماره ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود

شماره ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود

شماره ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود

شماره ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود

شماره ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود

شماره ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود

شماره ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود

شماره ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود

شماره ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود

شماره ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود

شماره ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود

شماره ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود

شماره ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود

شماره ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید

شماره ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید

شماره ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید

شماره ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید

شماره ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید

شماره ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید

شماره ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید

شماره ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید

شماره ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید

شماره ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید

شماره ۴۳۸: هر شب چو رهی زغم زبون می آید

شماره ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید

شماره ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید

شماره ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید

شماره ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید

شماره ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید

شماره ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید

شماره ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید

شماره ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید

شماره ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید

شماره ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید

شماره ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر

شماره ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر

شماره ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار

شماره ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار

شماره ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار

شماره ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار

شماره ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار

شماره ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار

شماره ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار

شماره ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر

شماره ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر

شماره ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر

شماره ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر

شماره ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر

شماره ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور

شماره ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور

شماره ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر

شماره ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر

شماره ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر

شماره ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر

شماره ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر

شماره ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز

شماره ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز

شماره ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز

شماره ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز

شماره ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد ساز

شماره ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار

شماره ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز

شماره ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز

شماره ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز

شماره ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز

شماره ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز

شماره ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز

شماره ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز

شماره ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز

شماره ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز

شماره ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز

شماره ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز

شماره ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس

شماره ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس

شماره ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس

شماره ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس

شماره ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس

شماره ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش

شماره ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش

شماره ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش

شماره ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش

شماره ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش

شماره ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش

شماره ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش

شماره ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش

شماره ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش

شماره ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش

شماره ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش

شماره ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش

شماره ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش

شماره ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش

شماره ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط

شماره ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع

شماره ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق

شماره ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق

شماره ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک

شماره ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ

شماره ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ

شماره ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ

شماره ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل

شماره ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل

شماره ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال

شماره ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال

شماره ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال

شماره ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل

شماره ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل

شماره ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل

شماره ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل

شماره ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل

شماره ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل

شماره ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم

شماره ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام

شماره ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده‌ام

شماره ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم

شماره ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم

شماره ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم

شماره ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم

شماره ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم

شماره ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم

شماره ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم

شماره ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم

شماره ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم

شماره ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم

شماره ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم

شماره ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم

شماره ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم

شماره ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم

شماره ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم

شماره ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم

شماره ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم

شماره ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم

شماره ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من

شماره ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من

شماره ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو

شماره ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!

شماره ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو

شماره ۵۵۱: جانکاه منی و دل‌فزای همه‌ای

شماره ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی

شماره ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی

شماره ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی

شماره ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی