|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و سوزی که در دلش وجود دارد صحبت میکند. او احساس میکند که دلش تحت تأثیر عشق یا غم بسیار عمیق شده و به طرز جدیتری به این احساسات میپردازد. دلش هرچه بیشتر فریاد میزند و رنج میکشد، اما در نهایت این احساسات به خود او برمیگردد و او را تحت سیطره قرار میدهد.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق و سوزی که از تو دارم، دچار درد و رنج شده و حالا به تو رو میآورد تا از دوری و سختیهایم بگوید.
هوش مصنوعی: شخص به طور شدید و با احساسات فراوان گریه و ناله کرد، اما هیچ تلاشی در دل دیگری ایجاد نکرد و او تنها به دل خودش مشغول بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیدی ملکی که دست درویش گرفت
آنگه بنواخت در بر خویش گرفت
آنکه بولی و صاحب جیش گرفت
آنگاه بکشت و کشته را پیش گرفت!
دیدی ملکی که دست درویش گرفت
آن گه بنواخت در بر خویش گرفت
آن گه بولی و صاحب جیش گرفت
آن گاه بکشت و کشته را پیش گرفت؟!
عقل آمد و پندِ عاشقان پیش گرفت
در ره بنشست و رهزنی کیش گرفت
چون در سرشان جایگهِ پند ندید
پای همه بوسید و رَهِ خویش گرفت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.