|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حس عمیق دل‌تنگی و عاطفه شاعر نسبت به معشوق است. او به این نکته اشاره می‌کند که بدون وجود معشوق، زندگی‌اش بی‌ثمر و بی‌روح است. عمر او به بی‌برگی باغ تشبیه شده و هر روز که بدون معشوق ادامه دارد، احساس مرگ و رنجش بیشتر می‌شود. به نوعی، شاعر به زندان بودن در این دنیا بدون معشوق اشاره دارد.
هوش مصنوعی: بدون وجود چهره‌ی تو، زندگی من مانند درختی است که برگی ندارد. اشک‌های من همچون خون، نگهداری کننده‌ی خاکم هستند.
هوش مصنوعی: بعد از تو، هر روز که زندگی می‌کنم، برایم شبیه هزار مرگ است؛ چون در این دنیا که مثل یک زندان برای من است، هیچ خوشی و آرامشی ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.