|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق پرداخته است. شاعر می‌گوید که برکت و لطف معشوق باعث شگفت‌انگیزی زیبایی و قامت او می‌شود و حتی می‌تواند موجب حسادت ماه نیز گردد. همچنین، اگر معشوق بخواهد مانند آینه با او برابری کند، زیبایی‌اش به گونه‌ای است که خود را در پای او می‌اندازد، مانند خلخال که به پایش آویزان است. در واقع، شاعر از زیبایی و تاثیر معشوق بر زیبایی خود سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: از محبت و بزرگواری تو، سروهای بی‌نظیر هم زیبا و شاداب به نظر می‌رسند، و از حسادت زیبایی تو، ماه هم به حالت غمگینی دچار می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد با تو برابر باشد، همچون آینه‌ای که در مقابل تو قرار می‌گیرد، در برابر تو زمین‌گیر شده و مانند خلخالی به پاهای تو آویزان می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زان ره که نسیمش به مه و سال آید
کام دل من آید و فی‌الحال آید
از جذبه شوقم چه عجب، گر ز سفر
یار آید و مژده‌اش ز دنبال آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.