دی ماه تمام من مه نو می‌جست
مه جست ز ناتمامی از پیشش چست
گفتم برو ای مه که نمانده‌ست شکی
یک ماه نو و روزه سی روز درست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دی ماه تمام من مه نو می‌جست
مه جست ز ناتمامی از پیشش چست
گفتم برو ای مه که نمانده‌ست شکی
یک ماه نو و روزه سی روز درست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده به ماه نو اشاره دارد و از آن می‌خواهد که برود، زیرا به نظرش دیگر چیزی برای مانده وجود ندارد. او به مدت یک ماه و سی روز اشاره می‌کند که نشان‌دهنده گذر زمان و ناتمامی احساساتش است. در واقع، تصویر عاطفی گوینده درباره گذر زمان و گذر از حالتی ناتمام بیان شده است.
هوش مصنوعی: در دی‌ماه، همه‌چیز در من به صورت تازه و شکفته‌ای احساس می‌شود، مانند هلال ماهی که به دنبال کامل شدن است. این تلاش برای کمال به دلیل ناتمام بودن و کمبودهایی است که احساس می‌کنم.
هوش مصنوعی: به او گفتم که برو، ای ماه، چرا که شکی باقی نمانده است؛ فقط یک ماه نو داریم و سی روز برای روزه گرفتن باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن یار که عهدِ دوستداری بشکست
میرفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست
کز رنج خمار او به جان نتوان رست
گر از دل من چنین فرو داری دست
در روز ز دست تو به شب باید جست
چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
اکنون که ترا هوای من نیست درست
یا ناز مکن یا دل من باز فرست
گر سیر شدی بتا ز من در خور هست
زیرا که ندارم ای صنم چیزی لست
رنج دل رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در جمله جهان صورتی از دیده نرست
کش چندین موج خونش از دیده نشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.