|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات نشان می‌دهند که اگر دل موری (موری به معنی کارگر یا کسی که زحمت‌کش است) از محبت تو خالی باشد، چگونه می‌تواند درد و رنج را احساس کند. همچنین، با اشاره به اینکه چشمان تو می‌توانند درد را ببینند، به اهمیت نگاه و تأثیر آن بر روی دیگران اشاره کرده است. در نهایت، شاعر به این نکته می‌پردازد که چشم‌هایی که به خوبی و زیبایی نگاه می‌کنند می‌توانند از درد و رنج جلوگیری کنند.
هوش مصنوعی: اگر بر دل موجودی از تو غباری باقی نماند، پس آن چشم که تو را می‌بیند چگونه می‌تواند درد را مشاهده کند؟
هوش مصنوعی: ای مردم، زود و به موقع نگاه‌هایتان را از بدی‌ها پاک کنید، که چشمان ناپسند می‌توانند به درد و رنج تبدیل شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.