دی شاه بتان با رخ رنگین میرفت
بی اسب پیاده نغز و شیرین میرفت
شکر ز لبش پیل به بالا میریخت
وز مستی و بیخودی چو فرزین میرفت
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
دی شاه بتان با رخ رنگین میرفت
بی اسب پیاده نغز و شیرین میرفت
شکر ز لبش پیل به بالا میریخت
وز مستی و بیخودی چو فرزین میرفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت دیوانهوار یک دختر میپردازد که با چهرهای رنگین و دلربا پیاده به سمت جایی میرود. او به قدری دلنشین و شیرین است که گویی شیرینی از لبانش به دور و بر میریزد و در حالتی از سرمستی و بیخودیش همچون فرزین (شخصیتی محبوب یا قهرمان) در حرکتی دلربا و زیبا به پیش میرود.
هوش مصنوعی: شاه زیبارویان با چهرهای دلربا و زیبا به آرامی و بدون اسب، با طراوت و شیرینی در حال حرکت بود.
هوش مصنوعی: شیرینی لبان او به قدری زیاد بود که مانند عسل بر روی دیگران اثر میگذاشت. او در حالتی از سرخوشی و بیخبری به سر میبرد و به مانند افرادی که در اوج شوق و شادی هستند، به سمت جلو میرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت
بی اسب و پیاده نغز و شیرین می رفت
شکر ز لبش به پیل بالا می ریخت
وز مستی و بیخودی چو فرزین می رفت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.