|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از محبوب خود می‌خواهد که محبت و لطفش را فراموش نکند. او از محبوب می‌خواهد که یا او را همچون یک خدمتکار بپذیرد و به خود نزدیک کند، یا با محبت و کرامتش او را آزاد کند و به او اجازه دهد که در زندگی‌اش باقی بماند. به‌طور کلی، این شعر به تمایل شاعر به توجه و محبت از سوی محبوبش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: محبت و لطف تو چنان حلقه‌ای در گوشم قرار داد که هرگز نباید مهربانی‌ات را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: یا مرا همچون غلامان در نزد خود نگه‌دار، یا با کرامت خود، مرا به آزادی بفروش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن گل که ز نکهتش بشد هوش مرا
چون خواند به باغ وصل خود دوش مرا
از بس که به خدمت ایستادم پیشش
رفتار چو سرو شد فراموش مرا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.