جان گر ز غمت با دل پُر تاب برفت
سر نیز بسان تیر پَرتاب برفت
بنشست چو برف دیر و سردی‌ها کرد
بگداخت به انتظار و چون آب برفت
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
جان گر ز غمت با دل پُر تاب برفت
سر نیز بسان تیر پَرتاب برفت
بنشست چو برف دیر و سردی‌ها کرد
بگداخت به انتظار و چون آب برفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر غم و افسردگی عمیق گوینده است. گوینده از کشته شدن جانش به خاطر درد و غم سخن می‌گوید و توصیف می‌کند که چگونه مانند تیری به سرعت و ناگهانی از بین رفته است. همچنین، او به نوعی در انتظار (محبوب یا امید) نشسته و این انتظار باعث ذوب شدن او مانند برف در گرما و آب شدنش شده است. به‌طور کلی، احساسات قوی ناشی از عشق و ناامیدی در این شعر به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: اگر جانم به خاطر غم تو از دل جدا شود، سر هم مانند تیری که پرتاب می‌شود، دور خواهد رفت.
هوش مصنوعی: درنگی طولانی و سرد، مانند نشستن بر روی برف، به زندگی گذشت. اما آن سردی و انتظار در نهایت ذوب شد و از بین رفت، مثل آبی که جاری می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.