حرف آخر قافیه

شماره ۱: والشمس تنه چیروئه و ضحیٰهٰا

شماره ۲: چه مونگ و چه خورتیجه، چه روشن روجا

شماره ۳: درآمو ویهار و خور بئیته بٰالا

شماره ۴: امیر گنه تا چند مجم وٰایی ته وٰا؟

شماره ۵: امیر گنه: منه دوست خوش حٰاله یٰانا؟

شماره ۶: امیر گنه: دوست ور، به چش هٰا کنم جٰا

شماره ۷: امیر گنه که یٰارب خزون مریزٰا

شماره ۸: به سرخه گل سر بهشتی سوسن پٰا

شماره ۹: ای شه بخت سرهشندییه دیبا را

شماره ۱۰: ویله ورتنه خنه بیایم یٰانٰا؟

شماره ۱۱: امیر گنه مه دسته گل سور آسٰا

شماره ۱۲: هرگه که منه دوست دچش‌شونه خٰواب

شماره ۱۳: خدا دونه ته ندیین (نویین) بیمه بیتٰاب

شماره ۱۴: چمن به چمن، گل به گل، خٰال به خٰال کت

شماره ۱۵: مشکین کمن، سیمین ذقن، لعل و یٰاقوت

شماره ۱۶: دوست دارمه یکی که همه چی آرایست

شماره ۱۷: ته جیدوته صدره ویٰنه هٰاکنم گشت

شماره ۱۸: مردم به ته جٰا سخن گنن هزٰار رج

شماره ۱۹: اشون (دیشو) بشنی یٰا سه به این دل سوج

شماره ۲۰: ته عشق پرکس دل ره بساته آمٰاج

شماره ۲۱: شکر خنده شه لعل (لوی) عقیق جدٰا کرد

شماره ۲۲: چین چین چییه به گوش بن پیچ و تو کرد؟

شماره ۲۳: به عٰاشق کشی دوست چشمون‌ره سییو کرد

شماره ۲۴: گل دسته، حموم سر زلف‌ره وٰا کرد

شماره ۲۵: درآمو به حموم، خدره بٰا صفٰا کرد

شماره ۲۶: علیک سلوم اونکه دل بوبه ته درد

شماره ۲۷: سه چی به دنی که دل در آوره درد

شماره ۲۸: امیر گنه میرمه شو و روز همین درد

شماره ۲۹: بسٰاتنه ته روره بسون کٰاغذ

شماره ۳۰: امیر گنه: حوری منش شٰاه خٰاور

شماره ۳۱: امیر گنه: توفیق خدٰای دٰاور

شماره ۳۲: کدوم بنده رودگٰار دنی به این در؟

شماره ۳۳: تٰا ایزد بسٰاته مٰازرون ره نوور،

شماره ۳۴: امیر گنه: مه مونگ‌و خور برٰابر!

شماره ۳۵: دوس بدی مره، دیم‌هٰاکردی به دیوٰار

شماره ۳۶: ندونمه کی جٰادوهٰا کرده به طومٰار

شماره ۳۷: سودٰائیمه ته وٰا دکت کیچه بٰازٰار

شماره ۳۸: ش الله دل بسوجی تو به هیمه‌ی نار

شماره ۳۹: من بسوتومه، سوته دل‌ره نیٰازٰار

شماره ۴۰: گل به این خجیری نییه وی اوی خار

شماره ۴۱: ای حوریوش مسته چش، آهوی لٰار!

شماره ۴۲: اوی دوس به گیتی بس نخاره مه‌کٰار

شماره ۴۳: نیشتمه سنگ سر، دیم هٰاکردمه به روبار

شماره ۴۴: گلدسته! ته واسر سرگردونمه، آوار

شماره ۴۵: پیغوم که ته جا رسیمه چونه ته کار؟

شماره ۴۶: سییو چش، سییو برفه، سییو مجیک مس

شماره ۴۷: دوس (ره) دیمه هرکس (که) خنه بورد بتٰاوس

شماره ۴۸: د ترک و د جٰادو، دبلابوی مس

شماره ۴۹: نٰاکردی منٰا یاری، چیرهٰا گنی وس؟

شماره ۵۰: بدیمه یکی تازه جوون بروبس

شماره ۵۱: دوس‌ره شیر ناز دیمه چشم کنار مس

شماره ۵۲: بهل تا بنالم بیدرد سه دل دس

شماره ۵۳: شین، شادبومه اوندم که درآیی مه دوس،

شماره ۵۴: قلندر صفت دوسمه شه تن‌ره پوس

شماره ۵۵: گاهی مسه، گه بی‌هوش، گٰهی منٰاهوش

شماره ۵۶: امرو دل‌بری آواز بییامو مه گوش

شماره ۵۷: کی گت بو که ورف سرکلن آتش، وش!

شماره ۵۸: حیاته تنه نوم و نباته ته خش

شماره ۵۹: ادی دکته تنه شیین بیچارش

شماره ۶۰: ته جا اربه شیر و هیر بوو سوروش!

شماره ۶۱: امروز به صبٰا دیمه یکی پری‌وش،

شماره ۶۲: آزیرٰمه تنه یٰاسه، رنجور و بی‌هوش

شماره ۶۳: بدیمه تنه چیره و بورده مه هوش

شماره ۶۴: نازنین به ته باغ دره منه دل داغ

شماره ۶۵: کی دارمه تماکه زاغ بییه به ته باغ؟

شماره ۶۶: امیر گنه: مه مونگ و خور گوهر صاف

شماره ۶۷: امیر گنه: که، دارمه هوای ته زلف

شماره ۶۸: امیر گنه: مشکین کمن‌های ته زلف

شماره ۶۹: هزار خم به خم، چم به چم دارنه ته زلف

شماره ۷۰: کیجا تو خجیری و خجیره ته ونگ

شماره ۷۱: امروز سر راه نیشت بیمه با دل تنگ

شماره ۷۲: چنگی که نه شه چنگ ره نواوره چنگ

شماره ۷۳: امیر گنه: هر روز، جنگ ونه بو جنگ

شماره ۷۴: امیر گنه: مه دوست که مره کنه جنگ

شماره ۷۵: مه دوست که سره مجنه کنه هزارغنگ

شماره ۷۶: گل‌دسته! تنه دیم گل و تنه یارگل

شماره ۷۷: اون محل استا او کرده آدم گل

شماره ۷۸: گیلون وچه ره دیمه چل گٰاردنی چل

شماره ۷۹: اما به بغداد سخت دکتیم چل و ول

شماره ۸۰: کی دونه که سخن کی راسته یا ول؟

شماره ۸۱: امیر گنه: مه سوره قد، دال بییه دال

شماره ۸۲: دونا اونه که مجنه زمونه‌ی چم

شماره ۸۳: امیر گنه: این شهرره چه کار بسازم

شماره ۸۴: برو شوو روز با هم جدا نووئیم

شماره ۸۵: امروز تو منه شاه و من ته درویشم

شماره ۸۶: هاده دم‌ره مه دم که نمونس مه دم

شماره ۸۷: رام بوییه آهو که مه جٰا کرده رم

شماره ۸۸: ای بوره سوار! چم بزویی منه چم

شماره ۸۹: الهی فلک! سو نکنی به عٰالم

شماره ۹۰: الهی تره فرخنده فال بوینم

شماره ۹۱: من سوته چچی‌ره چن زنی به تارم؟

شماره ۹۲: شاه سرحد هند و ختا و چین بوم،

شماره ۹۳: واخ که دل‌ره کارها کرده یار پیغوم!

شماره ۹۴: گتی که تنه یارمه همیشک ته بوم

شماره ۹۵: یارب بوینم دولت‌ره من به ته کوم

شماره ۹۶: سیم و زرره وارن به چل چمو چون

شماره ۹۷: ویهار درآمو، عالم بوییه روشن

شماره ۹۸: کجه تا کجه گردن و بوئه سٰامون؟

شماره ۹۹: امیر گنه: سینه لهب دارمه بارون!

شماره ۱۰۰: زینگٰاله دل دارمه من،‌ای یاره دارون!

شماره ۱۰۱: نور دچش مه قبله‌ی دین و ایمون!

شماره ۱۰۲: هندیمه مسه ترک‌چش و سری من

شماره ۱۰۳: کٰاشکی نهشت بوم شه پا این کهنه دیر من

شماره ۱۰۴: ترک مس! به ته گردن بویمه آون

شماره ۱۰۵: یک حرف چل سوا، عالم ره نور بتاون

شماره ۱۰۶: دوست ره دیمه حموم بزه خنه آین

شماره ۱۰۷: امیر گنه: آسون نییه مهر اندوتن

شماره ۱۰۸: امیر گنه: «گرده قمر» ته خسوفن

شماره ۱۰۹: چی ساجمه با این‌همه تو و تاتن

شماره ۱۱۰: اونوخت کٰاسمون ره بیستون بساتن،

شماره ۱۱۱: این شهر من غریبمه، تو غریبه سوجن

شماره ۱۱۲: خوبون به گلو، گرد مشک ره بریتن

شماره ۱۱۳: استاد بنه روز که من تن ره گل گیتن

شماره ۱۱۴: ته چیره بدی، خور به جهان و ریتن

شماره ۱۱۵: اون، مار (محل) که عین ره زیر دال کشیین،

شماره ۱۱۶: امیر گنه: تا تخم خلق پاشندیین

شماره ۱۱۷: من دومه که عشق، خط جفا کشیین

شماره ۱۱۸: شمر ره دیمه سوجن، فرعون و ریجن

شماره ۱۱۹: دونی که چش سرمه، چی وره توشن

شماره ۱۲۰: کیون بندگی، کین بیورد خنه واچین

شماره ۱۲۱: دوست نامسلمون دارنه کافر دین

شماره ۱۲۲: بیچون گتمه، بیچون گتمه، بیچون!

شماره ۱۲۳: ترسون، لرزون، ته مهرورزم، مه چشم سو!

شماره ۱۲۴: خور طبعش‌و بدر روش و کیمیا خو!

شماره ۱۲۵: امیر گنه: کی دوسه مه چش سو؟

شماره ۱۲۶: خش بساته ته چیره ره داورهو

شماره ۱۲۷: امیر گنه: کان نمک، آدمی خوا

شماره ۱۲۸: تا منه تن به جیر لحد نپاهو،

شماره ۱۲۹: یا رب که تنه دولت بمونه،‌ای بو

شماره ۱۳۰: الهی تره شاه مردون به یار بو

شماره ۱۳۱: اندی که خوره، ته دل به مه کنار بو!

شماره ۱۳۲: تا گردش افلاک و چرخ دوار بو،

شماره ۱۳۳: سی وار مره جنگ کردی، منه خون‌کار تو

شماره ۱۳۴: ویهار و ویهار و همه جا ویهاره

شماره ۱۳۵: ته دولت خورآسٰا، اسٰا تابندوئه،

شماره ۱۳۶: امیر گنه: مه دل‌بر به سون حوره

شماره ۱۳۷: بالا سوره، دیم شمسه، سوال سهیله

شماره ۱۳۸: اونمار (اونبار) که خدا ته چش و چیر بساته

شماره ۱۳۹: کی دیه ورف سر گل‌گون آتش بوئه؟

شماره ۱۴۰: اساتنه قد، سور، دیم دیم تیهوئه

شماره ۱۴۱: نازک بدنه مه دوس، نباته لوئه

شماره ۱۴۲: لام و جیم و کاف ره مشتری بسیاره

شماره ۱۴۳: امیر گنه: عاشقمه یکی کیجاره

شماره ۱۴۴: اونوخت که خدا بنا کرده دنیاره

شماره ۱۴۵: ورف لخته وارنه، دوست گته ویهاره

شماره ۱۴۶: شیرین غمزه دوست سر کو خجیره

شماره ۱۴۷: بنیاد سخن، نوم خدا خجیره

شماره ۱۴۸: امیر گنه که پای چنار خجیره

شماره ۱۴۹: سوره جار، تنه وارنگ بو خجیره

شماره ۱۵۰: پرچین بدیمه قبه گل ریحون‌ره

شماره ۱۵۱: خین شمه به شه دیده، مثال جوره

شماره ۱۵۲: تش دکت منه دل صفت تنوره

شماره ۱۵۳: قرص مه و کان صدف یا بلوره؟

شماره ۱۵۴: بدیمه امرو مسه چش، چیره حوره

شماره ۱۵۵: امیر گنه: مه یار محکم بی قصوره

شماره ۱۵۶: بسی دل بورد ته چشم جادوونه

شماره ۱۵۷: سرخه گل، غنچه‌ی تازه، خاله

شماره ۱۵۸: مه دوست به خجیری، بدره یا هلٰاله؟

شماره ۱۵۹: امیر گنه: مه دوست بدره یا هلاله؟

شماره ۱۶۰: چی فتنوئه باته د نرگس انگیته

شماره ۱۶۱: جای دورق، مشک تتار بئیته

شماره ۱۶۲: امر دولت به تنه خنه تفاق بوییه

شماره ۱۶۳: نخچیر ته شکار دراون خنه که بییه

شماره ۱۶۴: امیر گنه: عاشق ره ملامت نییه

شماره ۱۶۵: الف به بالا مونند ته قت (قد) نییه

شماره ۱۶۶: هزار و یکی نوم که خداره بییه،

شماره ۱۶۷: ته گرگر سینه که چه خارچیه

شماره ۱۶۸: سٰات بکرده مه دوست مونند قیر چیه؟

شماره ۱۶۹: یار دارمه یکی میون ونه قمچیه

شماره ۱۷۰: دل دارمه یکی وشن وشن چچیه

شماره ۱۷۱: ای مسته که دیم ره در اینگو دریچه

شماره ۱۷۲: سال اون خشه که بشکفه نوبهارته

شماره ۱۷۳: صبح اون خشه، چش ره نظربو به روته

شماره ۱۷۴: تا ملیجه پر‌ها کرد مشکین خطهاته

شماره ۱۷۵: اونوخت که مره شه خنه دوست انداته

شماره ۱۷۶: امیر گنه: من تیر بخرد ته چشمونه

شماره ۱۷۷: زنجیر به زنجیر، چم به چم دارنه موته

شماره ۱۷۸: خش باخته شاه حوش گوشه لارته

شماره ۱۷۹: امیر گنه: عاشقمه چشم کنارته

شماره ۱۸۰: چی شاهی روزبیه که منمتمه همراته

شماره ۱۸۱: سین بسم الله خط سواد مو، ته

شماره ۱۸۲: اینه که مونس و غم‌گساره یارمه

شماره ۱۸۳: بشنوسمه روزی گته یاری به یاره

شماره ۱۸۴: امیر گنه: حیرونمه ته مونگه چیره

شماره ۱۸۵: امیر گنه: عاشقمه خجیره چیره

شماره ۱۸۶: مشکین کلاله که گل سروی داره

شماره ۱۸۷: دل دارمه یکی، تیر بخرد بو هزاره

شماره ۱۸۸: سوای مه دوست، کس نوم ره مه نئیره

شماره ۱۸۹: امرو به سریٰ چیره بدیمه حوره

شماره ۱۹۰: ای دخنه آهو، وره ره ور گیره

شماره ۱۹۱: یا رب صد هزار عید و اقبال و شاهی،

شماره ۱۹۲: فرشته‌خویی، جانی، حوری سرشتی،

شماره ۱۹۳: یارب بخری ته اوی زندگونی

شماره ۱۹۴: تا که این کس خاطر مشوش بویی

شماره ۱۹۵: گل‌دسته به ظلمٰات همیشه شوبی

شماره ۱۹۶: نماشتره سر بیه، رنگ داشته شویی

شماره ۱۹۷: امیر گنه: کمترین بندومه ته گر گویی

شماره ۱۹۸: گل چیه که ته چیره مونه به بویی؟

شماره ۱۹۹: نمج تومه خور که خور تره نتویی

شماره ۲۰۰: گل دسته! هروار که منه درآیی

شماره ۲۰۱: دل دارمه یکی، دارنه تنه هوایی

شماره ۲۰۲: گتمه که دمی دوست ره نوینم جایی

شماره ۲۰۳: یکی مسته چش دیمه امروز چون آسی

شماره ۲۰۴: کمال علی تاج‌بخش حاتم طی

شماره ۲۰۵: دوست گله ولگ سر بوارسته بو، شی

شماره ۲۰۶: سام نیرم زال و رستم، کونه گودرز کی؟

شماره ۲۰۷: ها نپرسنی حال ره مه دیر بسوتی

شماره ۲۰۸: نرگس دیمه سرمست و مه جا قرین بی

شماره ۲۰۹: کرد خیمه بزو، اوی چش مه حبابی

شماره ۲۱۰: اون ترکه کیجا که وی سرای امایی

شماره ۲۱۱: شومه به تماشا که بیورم یاری