گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۱

اَمیرْ گِنِهْ مِهْ دَسْتِهْ گِلِ سُورْ آسٰا

یٰارَبْ کِهْ تِنِهْ عِشْقْ بِهْ کَسی نِمٰاسٰا

اُونْ مٰارْ رِهْ کِهْ‌ای دُوسْتْ بَئیتیمْ یکی سٰا

چِنُونِهْ کِهْ کُورِ دَسْتْ دَکِتْ بُوعَصٰا

بَوینْ چِتْری بَوِرْدْ می‌عِشْقْ رِهْ بالٰا

قَسِمْ خِرْنی کِهْ آشْتی نِکِمّهْ اینْ بٰا

مِهْ وَرْ شُویکی سٰال وُ رُوزُهْ چِهٰارْمٰا

شَهْرِ مَرْدِمُونْ کَیْ سَرْ بَوییِّهْ اینْ بٰا