گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۱۶

اَمیر گنه: تا تُخم خلق پاشنْدیین

این شربت (شَروتِ) مِرِه اُوندَمْ بچاشندیین

اُون مَحَلْ که عشقِ تش ره واشندیین

مره به هَمُونْ آتش دپاشندیین

اوندم که منه کارره کلاشندیین

او بیاردنْ، غَمْ مایه بچاشندیین

خوبکرده وی نمکْپلاشندییت (بپاشندیین)

دستِ فلک، خون دل پلاشندیین (بپاشندیین)