گنجور

 
امیر پازواری

اِما به بغدادْ سَختْ دکتیم چَل وُ وَلْ

مییُون گِردابْ، سختْ بَسُوتمی تَشِ بَلْ

به عربْ «تعال» گنهْ، تُرک «بوریه» گَلْ

فلک وَلهْ بازو، وَلْ بگٰاردنهْ چَلْ

سوایی بنه، بشوردی دیم ره چونْ گلْ

بییار خشْ هادمْ که دَرْدْ دارنه منه دلْ

ای بیرحمه یارْ، رَحمْ دنییه تنه دلْ

فردا قیامتْ، دامنْ گیرمهْ سَرِ پلْ