گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۹۳

یارَبْ بَخری ته اُوی زندگونی

یا خضرِ پیون، ته به دَنی بَمُونی

سه چیز نَوُوئه هرگزْ ترهْ زیُونی

یکی عُمر، یکی دولت، یکی جوُونی

امیرْ صفتهْ گویا که بی‌زبُونی

اُونْ زورْ که ته دارْنی، رستمِ دَسْتُونی

اَرْمُونْ دلْ هَسّهْ، دشمن به ته جوونی

تاج و تَخت و هَمْ دولتْ به ته اَرزونی