گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۷۳

صُبح اُونْ خشه، چشْ ره نظرْبو به رُوتهْ

شامْ اُونْ خشه، پا گذرْ دارهْ به کوته

روزْ اُونْ خشه، که دیم‌ها کنم به سُوته

شُو خُونیه، جُزْ فکْر وُ خیالِ مُونه

لَیْلی وَشْ هَمُونی، دَرْ نَشومّه کوته

مره که بپا نیهْ زنجیرِ موته

گَرْدُونمْ نیهْ قَولُ و زبُونْ دْروته

اینهْ وَرْ چشْ کَشمْ خاکِ کُوتهْ