گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۹۲

فرشته‌خویی، جانی، حوری سرشتی،

بهشتی مه جان و تو منه کنشتی

منه مهره شه دلْ بنه روزْ چه کشتی؟

اَفْسُوسْ خرْمهْ که اِسٰا مره بهشتی

زلف ره چیه که شه گوشِ بنْ بهشتی

خوبی هکردی، مر (مه) دَستِ جا بهشتی

اسا که مره شه گله باغْ بهشتی،

یقین دومّه که یارِ پاکهْ سرشتی