گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۶۳

بَدیمه تنه چیرهْ وُ بُورْدِه مه هُوشْ

دِ مِشْکینْ کَمِنْ‌رِهْ دَشْنّی بُناگُوشْ

آتَشِ وِصالْمهْ هر گه هٰا کِنِهْ جُوشْ

گِذِر کِمّه اون تَشْ که کَرْد بُو سیٰاوُوشْ

اُونْ کَسْ (بِر) کهه تنه حلقه دینگوئه مه گُوشْ،

نَهّلِهْ ته عشقْ بَوّه به مِنْ فرامُوشْ

گَرْدِئِنْ مره تاج و تختِ شَهْ کاووُسْ،

هر هفته هَفْ بار کِمِّهْ شه جٰانْ‌رِهْ پٰاپوشْ