گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۳

خِدا دُونِهْ تِهْ نَدیینْ (نویینْ) بَیْمِهْ بیتٰابْ

دِ دیدِهْ مِنِهْ روُ بَکِشییهْ سیلابْ

تِهْ چیرهْ طِلائینِه وُ ته وَرْسیمٰابْ

مِرِهْ کِهْ دِنی یٰاسِهْ، مَحرُومْ بَوی خوٰابْ

دُوست ره گِتْمهْ تَشْ نَزِنْ مِهْ شیشه‌یِ اَبْ

تَنْ کُورِه وُ دِلْ آتِش وُ دیدِهْ بی‌خوٰابْ

تِهْ فُرْقِتْ یِکی وُ نَمونِسْ (بِنَمونْ) مِرِهْ تابْ

تِشنامِهْ بِهْ شِهْ لُو بَزِنْ شَربِتی آبْ