دُوسْ بَدی مِرِهْ، دیم‌هٰاکِرْدی بِهْ دیوٰارْ
تَرْسی کِهْ تِنی چیرِهْ بَوینمٰا خٰارْ؟
تُو اوُنی کِهْ مِهْ کَشْ دَیی پٰاروُ پیرٰارْ
هِلٰاکِهْ تِنی دیمْ دَرِهْ می‌خِشِ مٰارْ
زِبُونْ غَلِطٰا رٰاهْ دَکِتْ بُو یِکی وٰارْ
اینِهْ گِرْدِنْ، اُونِهْ رَسِنْ، هُوِکِشْ اینْ دٰارْ
دُونّی کِهْ تِنِهْ بَنْدوُمِهْ تٰا بِهْ اوُنْ مٰارْ
تٰا مِهْ کَفِنْ مِخْ بَخِرِهْ بِهْ دیوٰارْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
ای دوست! مرا دیدی و روی خود به سوی دیوار برگرداندی / می‌ترسیدی که چهره‌ی تو را کاملاً دیدار کنم؟
تو آنی که پارسال و پیرارسال در آغوشم در کنارم بودی / هنوز اثر آن در وجود تو نمایان است.
می‌دانی که من بنده تو هستم تا آن هنگام، / تا آن‌گاه میخ کفنم به دیوار برخورد کند
هوش مصنوعی: دوست بدی، اما بدتر از آن این است که کسی فکر کند ترس تو از دیوار است، در حالی که من چیزهای دیگر را می‌بینم.
هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که اگر به درختی سنگ بیندازی، آن درخت به خاطر محبتش تو را در آغوش می‌گیرد و هیچ آسیبی به تو نمی‌زند.
هوش مصنوعی: زبان خاموش می‌شود و گاهی به دروغ ما را به انزوا می‌برد، ولی در واقع همه چیز در دست ماست.
هوش مصنوعی: می‌گوید اگر من در غم تو بمانم، تا زمانی که به خاطر آن رنج می‌کشم، نمی‌توانم خود را از این درد رهایی ببخشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.