گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۳۵

دُوسْ بَدی مِرِهْ، دیم‌هٰاکِرْدی بِهْ دیوٰارْ

تَرْسی کِهْ تِنی چیرِهْ بَوینمٰا خٰارْ؟

تُو اوُنی کِهْ مِهْ کَشْ دَیی پٰاروُ پیرٰارْ

هِلٰاکِهْ تِنی دیمْ دَرِهْ می‌خِشِ مٰارْ

زِبُونْ غَلِطٰا رٰاهْ دَکِتْ بُو یِکی وٰارْ

اینِهْ گِرْدِنْ، اُونِهْ رَسِنْ، هُوِکِشْ اینْ دٰارْ

دُونّی کِهْ تِنِهْ بَنْدوُمِهْ تٰا بِهْ اوُنْ مٰارْ

تٰا مِهْ کَفِنْ مِخْ بَخِرِهْ بِهْ دیوٰارْ