گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۵

اَمیرْ گِنِه: منه دوستْ خُوشْ حٰالِهْ یٰانا؟

هَمونْ اَوِّلِ حُسْن وُ جِمٰالِهْ یٰانٰا

مَسِّهْدِ نَرْگِسْ، سِرخِ گِلْ آلِهْ یٰانا؟

سُوآلْ مَشْتِهْ مُونْگْ، بَرْفِهْ هِلٰالِهْ یٰانا؟

نَشْکُفْتِهْ گِل وُ خُرِّمْ بِهْارِهْ یٰانا؟

حُوری صِفِت وُ پَری رُخْسٰارِهْ یٰانا؟

ئُویِ زِمْزِمْ آسٰا بِزِلٰالِهْ یٰانا؟

دَنْدوُنْ دُرّ وُ لوُ عَقیقِ لٰالِهْ یٰانا؟