سِهْ چِی بِهْ دَنی کِهْ دِلْ دَرْ آوَرِهْ دَرْدْ
اَوِّلْ عِشْقِهْ کِهْ گُونِهْ‌رِهْ هٰا کِنِهْ زَرْدْ
دُویُّمْ بیکَسی، تَنِ تَنْهٰا بَوَوِهْ فَرْدْ
سِیُّمْ مِفْلِسی، گِرْدِنْ کَجْ آوَرِهْ مَرْدْ
نٰاکَسْ‌رِهْ بَتّوُمِّهْ گِتِنْ شِهْ دِلِ دَرْدْ
نٰاکِسْ دٰارْمِهْ کِهْ مِهْ غَمْ‌رِهْ هٰا کِنِهْ سَرْدْ
اَمیرْ گِنِهْ اینْ غِصِّهْ مِجِمْ دینِهْ، فَرْدْ
بٰافِکْروُ خِیٰالُ خُو هٰا کِرْدْمِهْ، بَسی دَرْدْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
سه چیز به دنیا (دیده‌اید) که دل را به درد می‌آورد / اول عشق است که گونه را زرد می‌کند
دوم بی‌کسی است که شخص یکّه و تنها می‌شود / سوم مفلسی است که گردن مرد را کج می‌کند
نه به کسی می‌توانم درد دلم را بیان کنم / نه کسی دارم که اندوه سوزانم را سرد و خاموش کند
امیر می‌گوید: از این غصه، با جنون و تنهایی به سر می‌برم / با این همه درد، با فکر و خیال خو گرفته‌ام
هوش مصنوعی: به این دنیا چه فایده که دل را به درد عشق اول می‌سپارد، آن عشقی که رنگ و بویی از حسرت و غم دارد.
هوش مصنوعی: در دل هر فردی، خصلت‌ها و ویژگی‌های خاصی نهفته است که بر اساس آنها شناسایی می‌شود. بهتر است به جای تنهایی و انزوا، از توانایی‌های خود بهره‌برداری کرده و فاصله‌ها را کاهش دهیم. در نهایت، ارتباط با دیگران و شناساندن خود می‌تواند باعث بهبود و رشد فردی شود.
هوش مصنوعی: دلتنگی و درد ناشی از جدایی باعث می‌شود که من غم‌های زیادی را در دل داشته باشم، اما برای قلبی که از کام troubles زندگی خالی است، این غم‌ها سرد و بی‌اهمیت می‌شوند.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و دردناک یک شخص می‌پردازد. گویا فردی به خاطر غم و اندوهی که دارد، به تفکرات و خیالاتش پناه می‌برد. او از وجود این درد و غم به شدت رنج می‌برد و به نظر می‌رسد که نمی‌تواند از زیر بار این احساسات سنگین خلاص شود. این وضعیت نشان‌دهنده تنهایی و ناامیدی اوست که در دلش جا گرفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.