گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۶۹

یار دارمه یکی میون ونه قمچیه

هر کی اُونطور یارْ دارنهْ، ونهْ غَمْ چیه؟

بالا سُورسُون و میونْ تنه قمچیه

چون تو غم‌گذار (غم‌گسار) دارمه، منه غم چیه؟

هر کسْ که تنه باغِ گل ره بَچّیهْ،

ته وَرْ سَرْ نَدابُو، وی سَگِ مَچّیهْ

نَشکُفته گِلْ غَنچهْ، مه دلْ واریه

آرزوی مه دوستْ نَدوُمّه به چیه؟