سٰاتْ بکردهْ مه دوست مونندِ قیر چیه؟
گردِ گلهْ باغْ، مشکْ و عَنبرْ چه چیه؟
هر کی وَلْگه ریزونْ، گل به دارْ بدییه،
وی دُوّنهْ که مه حالْ به کجهْ رَسیْهْ
پری وَچهْ، ته چیرهْ گِل مَچّیهْ
ته بالِ مرجونْ، داغْ ره مه دلْ دَچیهْ
تو شمع و مه تَن ته پَروانهْ دَجیهْ
پاکْ بَسُوتهْ ته داغ و نئوتی چیه؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
دوست من خود را مانند قیر (سیاه) آراسته برای چیست؟ / در گرداگرد باغ، مشک و عنبر برای چیست؟
هر کس که در موسم برگ‌ریزان، گل بر درخت دید، / می‌داند که حال من به کجا رسیده است
ای پری‌زاده، چهره‌ی تو همتای گل است / مرجان (گوهر) دست تو، داغ بر روی دلم چیده است
تو شمعی و وجود من پروانه‌ی جنون‌آسای تست / تنم به کلّی از داغ تو سوخت ولی نپرسیدی حالم چگونه است
هوش مصنوعی: دوست من همچون ماه روشن است، اما چرا عطر گل و مشک و عنبر را بر نمی‌سازد؟
هوش مصنوعی: هر کس که در زندگی به دیگران بی‌احترامی کند، روزی به عواقب کارش می‌رسد و باید ببیند که چه بلایی بر سرش می‌آید.
هوش مصنوعی: دختر زیبا، تو در دل من مانند گلی هستی که در خاک پنهان شده‌ای، لبان تو همچون مرجان است و عشق من به تو داغی عمیق دارد.
هوش مصنوعی: تو مانند شمعی و من همچون پروانه‌ای هستم که به دور تو می‌چرخم، اما چرا در دل من حس داغ و تنهایی وجود دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.