گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۵۰

بَدیمه یکی تازه جِووُنْ بِروُبِسْ

کَمونْ برفِهْ، جادوُ دِچِشْ، آهویِ مَسْ

تو پنجاهْ هزاری،‌ای جِووُنِ رُوبِسْ

کَیْ بُونه تِنی میرِهْ وَرزی به می‌دِسْ؟

دی شیمِهْ، پَری شیمه، اَمروبِروپَسْ

مِشک وُ عنبر بُو (بی)، دیمْ‌رِهْ می‌هَدیوَسْ

هر چَنْ پِرکَسْ دارنی منه، حال رِهْ وارَسْ

شَّ اللّهْ که تِنی عشقْ گرفتار نَوُو کَسْ