گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۶۶

هزار و یکی نومِ که خداره بییه،

نُومِ بهترینْ شاهِ مَردونْ علیّه

هر کَسْ که علی‌ره به دلْ عاشقْ نییه

چشْ دارنه دْ تا ایلا وُ سُو دَنییه

نمازْ بکنْ که نمازْ تنه وَلیّه

نمازْگزارونِ دست‌گیر علیه

اونْ پلِ صراطْ که مویِ باریکیه

هزارْ بی‌نمازْ اُونْ پل ره یُورْ نَشییهْ