گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۱۵۰

پرْچینْ بدیمه قُبّه گِل ریحون‌ره

هَشتْ خالهْ نرگسْ‌ره داشْتمهْ اَرمُونْ ره

نکن بی‌رحمی و نئو«نا» امیرره

دْ خشْ تمنّا دارمه، هاده که دیره

فلک ره بَوینْ گردش چه جور و جیرهْ

اینْ کُهنهْ زَمُونهْ، شالْ به‌جایِ شیره

بد مزوئه مهْ طَبعْ وُ ندومّه چیره

انجیل به هنگومْ رسنه اسا که دیره