رامْ بَوییهْ آهو که مه جٰا کِرْدِهْ رَمْ
رَمْ خردِهْ آهورِهْ، چُونْ بَئیرهْ آدِمْ؟
اگر که فلک یاری کِنِهْ یکی دَمْ،
اَزخِمِّ کَمِنْ، دوُست‌رِهْ بیُورمْ شه چَمْ
تا که سِخِنِ آدِمْ بَشْنُؤئه آدِمْ
نَبٰادٰا مِرِهْ شه نظرْ هٰا کِنی کَمْ
تا که قطره‌یِ اُو به دریو نُوزنّه نَمْ
حَیفْ بُو که تنه نظرْ مه جا بَوِّهْ کَمْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
آهویی که از من رمیده بود رام شد / آدمی آهوی رمیده را چگونه به چنگ می‌آورد؟
اگر که فلک یک دم یاری کند / دوست را با خمّ کمند به‌سوی خود می‌آورم (می‌کشم)
تا آن‌زمان که آدم سخن آدم را می‌شنود / مبادا مرا از نظر کم کنی!
تا که قطره‌ای آب در دریا نم می‌زند / ستم است که نظر خود را از من بکاهی
هوش مصنوعی: بوی آهو در کجا پنهان شده و چون بوی آن به مشام می‌رسد، آیا انسان هم همین‌گونه متمایل به جستجوی آن نیست؟
هوش مصنوعی: اگر چرخش زمان یک لحظه به من یاری کند، با قدرتی که دارم، دوست را به شهر می‌برم.
هوش مصنوعی: تا وقتی که سخن انسان درست و صحیح نباشد، نمی‌توانی به دیگران نظر بدهی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که او به دریا نرسیده است، هیچ اشکالی ندارد که بگوییم چقدر عمیق است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.