گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۷۷

اُونْ مَحلّ استا اُو کردهْ آدِم گلْ

ته عشقْ ره ستّارْ بدائه به منه دلْ

بسُونِ هاروتْ (بندمه) چاهِ بابلْ

وَرْزْمَه تنه مهررهْ، ندارْمه حاصلْ

اتّا قٰایمْ خشْ، چین بُونه ته دسته گلْ

چَنْ کَسْ، تماشا شوئنْ سویِ ته کٰاکلْ

چَنْ بار پله‌یِ می‌ره سییُو کنّی، گلْ

اَیْ نازکْ بدنْ، چیر اینحدّ چَنْ بَوّه گلْ؟