گنجور

 
امیر پازواری
امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها »

شمارهٔ ۲۹

بِسٰاتِنِهْ تِهْ رُورِهْ بِسُونِ کٰاغِذْ

بَنْویشْتِنِهْ صَدْ دٰالْ‌رِهْ دَروُنِ کٰاغِذْ

هٰا کِرْدِنِهْ اینْ آیِهْ فِزونْ کٰاغِذْ

چِشْموُنِ بَدْ دُورْ، تٰا بُو زُمونِ کٰاغِذْ

دَپیتِمِهْ شِهْ دِلْ‌رِهْ دَروُنِ کٰاغِذْ

چُونْ خَطِّ شِکِسْتِهْ بِهْ مییُونِ کٰاغِذْ

نٰازِکْ تِرْ اَزْ اینْ گِمِّهْ پِیوُنِ کٰاغِذْ

گِلِ نَمْ بِدٰا دٰارْنِهْ زَبُونِ کٰاغِذْ